تاریخ انتشار : ۱۴۰۲/۱۱/۱۱ ساعت ۱۷:۲۹
کد مطلب : ۴۵۳۴۵۱
کشفی تازه درباره پزشکان باستان
گروه فرهنگی: محققان در نتیجه بررسی ابزارهای پزشکی دوران رومی به این نتیجه رسیدند که شاید این ابزارهای پزشکی شواهدی از فعالیت‌های گروهی از کارکنان حوزه سلامت باشد.به گزارش ایسنا، محققان با بررسی صدها ابزار پزشکی دوران رومی به این نتیجه رسیدند که ممکن است این ابزارها از نخستین نمونه‌های شناخته‌شده از فعالیت‌های پزشکی گروهی یا دست‌کم شواهدی از مکانی باشد که افراد فعال در حوزه سلامت برای معالجه مردم در آن گردهم می‌آمدند.
«لایوساینس» در گزارشی نوشت، در مجموع ۳۴۸ شیء مرتبط با پزشکی در محوطه «آلیانوی»، شهر باستانی رومی که محل حمام بزرگی در ترکیه فعلی بود، کشف شده است. زیاد بودن تعداد این آثار باستانی ۱۸۰۰ ساله می‌تواند نشان‌دهنده این نکته باشد که این مکان زمانی دارای یک مرکز پزشکی باستانی بوده است. این ابزارها در حفاری‌هایی که بین سال‌های ۱۹۹۸ و ۲۰۰۶ میلادی انجام شد، کشف شدند. بیشتر این اشیاء تاریخی که در طول سال‌ها مورد بررسی قرار گرفته‌اند، در دو ساختمانی کشف شدند که در یک مجموعه ساختمانی بزرگتر قرار داشتند.
«سارا یومانس»، باستان‌شناس کالج «سن مری» در «مریلند»، در مقاله‌ای نوشت: «آلیانوی احتمالا از نخستین نمونه‌های فعالیت‌های پزشکی گروهی و سازماندهی‌شده است.»این محقق در ادامه مقاله خود توضیح داد: «دسته‌بندی و تنوع ابزارهای جراحی نشان می‌دهد که روش‌های جراحی نسبتاً پیچیده‌ای در «آلیانوی» انجام شده است.»
این اشیاء شامل ابزارهایی است که برای از بین بردن هموروئید و همچنین ابزارهایی برای استخراج سنگ مثانه و کلیه استفاده می‌شوند. همچنین ابزارهای دیگری کشف شده که ممکن است برای جراحی آب مروارید یا برداشتن عدسی کدر چشم فرد و بخیه زدن زخم‌ها در این مرکز پزشکی مورد استفاده قرار گرفته باشند.
«یومانس» در ایمیلی به «لایو ساینس» گفت: «محققان نمی‌دانند چه تعداد پزشک در هر زمان در این مکان کار می‌کردند، اگرچه بسته به دوره زمانی، احتمالاً ده‌ها پزشک یا بیشتر بوده است.»با این حال، در حالی که این کارکنان سلامت در یک محل فعالیت می‌کردند، به آن معنا نیست که آن‌ها با یکدیگر همکار بودند.
«یومانس» برای تصریح این مسأله گفت: «لطفاً این نکته را در نظر بگیرید که این یک «فعالیت» سازمان‌یافته و به این معنا نبود که همه آن‌ها در مفهوم امروزی برای یک کسب و کار واحد فعالیت می‌کردند. فعالیت آن‌ها بیشتر شبیه کار در «خیابان هارلی» واقع در لندن قرن نوزدهم میلادی بوده است که در آن انواع و اقسام پزشکان یا متخصصان در یک خیابان مطب راه‌اندازی کرده بودند.»
«دانیش بایکان»، استاد رشته باستان‌شناسی در دانشگاه «تراکیه» که در انجام تحقیقات اخیر فعالیتی نداشته است، اما پایان‌نامه دکتری خود را درباره «آلیانوی» انجام داده است، در ایمیلی برای «لایو ساینس» نوشت که او نیز پیش‌تر به یافته‌های مشابهی دست یافته بود.
«بایکان» نیز به این نتیجه رسیده بود که این ابزارهای باستانی برای جراحی‌های مختلفی مورد استفاده قرار می‌گرفتند. او این فرضیه را مطرح کرد که «جالینوس»، پزشک باستانی که در فاصله ۱۲۹ تا ۲۱۶ میلادی زندگی می‌کرد و در نزدیکی «پرگامون» ساکن بود، احتمالا در «آلیانوی» فعالیت کرده است.
اسناد باستانی نشان می‌دهد که «جالینوس» با موفقیت گلادیاتورهای مجروح را جراحی کرده و احتمالاً او این جراحی‌ها را در «آلیانوی» انجام داده است.«پتی بیکر»، مدرس ارشد مطالعات کلاسیک و باستان‌شناسی در دانشگاه «کنت» واقع در بریتانیا که در تحقیقات اخیر شرکت نداشت، گفت که جای تعجب نیست این مرکز پزشکی در نزدیکی گرمابه برپا شده بود. در دنیای رومی‌ها بسیاری از ابزارهای پزشکی در ساختمان‌های گرمابه کشف می‌شوند؛ چراکه گرمابه‌ها مکان‌هایی بودند که مردم برای دریافت خدمات درمانی به آن‌ها مراجعه می‌کردند.
«سارا یومانس»، باستان‌شناس کالج «سن مری» در «مریلند»، در مقاله‌ای نوشت: «آلیانوی احتمالا از نخستین نمونه‌های فعالیت‌های پزشکی گروهی و سازماندهی‌شده است.»این محقق در ادامه مقاله خود توضیح داد: «دسته‌بندی و تنوع ابزارهای جراحی نشان می‌دهد که روش‌های جراحی نسبتاً پیچیده‌ای در «آلیانوی» انجام شده است.»
این اشیاء شامل ابزارهایی است که برای از بین بردن هموروئید و همچنین ابزارهایی برای استخراج سنگ مثانه و کلیه استفاده می‌شوند. همچنین ابزارهای دیگری کشف شده که ممکن است برای جراحی آب مروارید یا برداشتن عدسی کدر چشم فرد و بخیه زدن زخم‌ها در این مرکز پزشکی مورد استفاده قرار گرفته باشند.
«یومانس» در ایمیلی به «لایو ساینس» گفت: «محققان نمی‌دانند چه تعداد پزشک در هر زمان در این مکان کار می‌کردند، اگرچه بسته به دوره زمانی، احتمالاً ده‌ها پزشک یا بیشتر بوده است.»با این حال، در حالی که این کارکنان سلامت در یک محل فعالیت می‌کردند، به آن معنا نیست که آن‌ها با یکدیگر همکار بودند.
«یومانس» برای تصریح این مسأله گفت: «لطفاً این نکته را در نظر بگیرید که این یک «فعالیت» سازمان‌یافته و به این معنا نبود که همه آن‌ها در مفهوم امروزی برای یک کسب و کار واحد فعالیت می‌کردند. فعالیت آن‌ها بیشتر شبیه کار در «خیابان هارلی» واقع در لندن قرن نوزدهم میلادی بوده است که در آن انواع و اقسام پزشکان یا متخصصان در یک خیابان مطب راه‌اندازی کرده بودند.»
«دانیش بایکان»، استاد رشته باستان‌شناسی در دانشگاه «تراکیه» که در انجام تحقیقات اخیر فعالیتی نداشته است، اما پایان‌نامه دکتری خود را درباره «آلیانوی» انجام داده است، در ایمیلی برای «لایو ساینس» نوشت که او نیز پیش‌تر به یافته‌های مشابهی دست یافته بود.
«بایکان» نیز به این نتیجه رسیده بود که این ابزارهای باستانی برای جراحی‌های مختلفی مورد استفاده قرار می‌گرفتند. او این فرضیه را مطرح کرد که «جالینوس»، پزشک باستانی که در فاصله ۱۲۹ تا ۲۱۶ میلادی زندگی می‌کرد و در نزدیکی «پرگامون» ساکن بود، احتمالا در «آلیانوی» فعالیت کرده است.
اسناد باستانی نشان می‌دهد که «جالینوس» با موفقیت گلادیاتورهای مجروح را جراحی کرده و احتمالاً او این جراحی‌ها را در «آلیانوی» انجام داده است.«پتی بیکر»، مدرس ارشد مطالعات کلاسیک و باستان‌شناسی در دانشگاه «کنت» واقع در بریتانیا که در تحقیقات اخیر شرکت نداشت، گفت که جای تعجب نیست این مرکز پزشکی در نزدیکی گرمابه برپا شده بود. در دنیای رومی‌ها بسیاری از ابزارهای پزشکی در ساختمان‌های گرمابه کشف می‌شوند؛ چراکه گرمابه‌ها مکان‌هایی بودند که مردم برای دریافت خدمات درمانی به آن‌ها مراجعه می‌کردند.
پربينندهترين مطالب و خبرها
پربحثترين مطالب و خبرها
