شعار هم می‌دهیم کسی توجه نمی‌کند

در این نشست سعید شرفی کیا تهیه کننده «پرواز ۱۷۵» ضمن اشاره به اینکه فیلم‌ کاملا دلی و با بودجه کاملا شخصی ساخته شده است، گفت: امیدوارم مخاطبان این کار را بپسندند چون کار بدون آنکه سفارش نهادی باشد کاملا دلی بوده است.

وی در پاسخ به این که چه میزان از این کار دغدغه وی بوده و چقدر حاصل شعار بوده است، گفت: به نظرم شهدا و جانبازان دغدغه همه ما هستند و اگر شهدا نبودند این شرایط و رفاه امروز را نداشتیم.محمدحسین حقیقت نیز ضمن تشکر از مخاطبان و اهالی رسانه که به خوبی کار را حمایت کردند گفت: مساله دفاع مقدس صرفا بخشی از تاریخ نبوده که تمام شده باشد بلکه تاریخ امروز و تاریخ فردای ما است. ما سعی کردیم از شعار دور بمانیم اما به نظرم خیلی واقعیت ها برچسب شعار می‌خورد و من تلاش کرده ام واقعیت ها را بگویم.

جعفر دهقان نیز با اشاره به اینکه گفته که اگر جنگ تعطیل شد سینمای جنگ هم تعطیل می‌شود، بیان کرد: خدا را شکر می‌کنم جوان هایی برای کار اول و شروع کار خود ژانر دفاع مقدس را انتخاب کرده و در این زمینه کار می‌کنند و این برای من خیلی با ارزش است.وی افزود: این اثر به دور از هیاهو و توپ و تانک و فضای جنگی می‌گوید حرف دل این افراد و رزمندگان پابرجاست و چون کار دفاع مقدس بود طول بازیگری برای من مهم نبود و اثرگذاری بازی برایم اهمیت داشت.

وی در پایان صحبت هایش گفت: از شما در خواست می‌کنم یک بار به آسایشگاه جانبازان سر بزنید و تازه با مفهوم اینکه ما چرا به این افراد بدهکار هستیم آشنا خواهید شد.شاهین باباپور یکی از بازیگران فیلم ضمن اشاره به اینکه ممکن است خیلی ها بگویند برخی از دیالوگ های فیلم شعاری است، افزود: اگر ما درشت درشت هم در یک فیلم شعار می‌دهیم باز کسی به آن توجه نمی کند.

وی با انتقاد از نمایندگانی که جانبازان و شهدا را نردبان خود می‌کنند، ادامه داد: تا زمانی که جانبازان زنده اند یاد جنگ زنده است. جنگ برای هرحکومتی ادبیات نوشتاری را به وجود می‌آورد، کارگردان این اثر نه انقلاب را و نه جنگ را دیده بود اما این اثر سعی کرده است اندیشه جنگ را به عرصه نمایش وارد کند.وی یادآور شد: فکر می‌کنم محمدحسین حقیقت با قرار دادن عواملی که هر یک به نحوی در جنگ دخیل بودند، در کنار هم می‌خواست مساله جنگ را یادآوری کند. امیدوارم در عرصه دفاع مقدس فقط به تیر و تیراندازی اشاره نکنیم و به پس زمینه های جنگ هم بپردازیم.

مجید پتکی نیز ضمن تشکر از حضور مخاطبان و با اشاره به اینکه سکانس های ابتدایی بازی او در آسایشگاه جانبازان ضبط شد، گفت: من فکر نمی‌کردم جانبازان این مقدار روحیه و این قدر صبر و تحمل داشته باشند. این سرزندگی و مهربانی این دوستان در آسایشگاه تمام ناملایمت های فکری من را از بین برد. من برای اولین بار در ۴۸ سالگی این جانبازان را در آسایشگاه دیدم. این دوستان و جانبازان راجع به هر چیزی صحبت می‌کردند و برخلاف تصور من هیچ صحبتی از ناملایمتی های جنگ نداشتند.

اتابک نادری نیز با اشاره به اینکه دوست نداشته در این فیلم بازی کند، توضیح داد: جمله کلیشه شده فیلم را شعاری می دانستم. در نهایت سر صحنه به این نقطه مشترک رسیدیم. روز اول در آسایشگاه ثارالله صحنه ای را دیدم که خیلی من را دگرگون کرد و مردان بزرگی را دیدم که سکوت کردند ولی نگاه هایشان پر از معنا بود. امید داریم در این کار ادای دین به شهدا داشته باشیم و یاد آن ها را زنده کرده باشیم. من تجربه بازیگری در این فیلم را فارغ از تکنیک کاملا دلی می‌دانم.

رضا توکلی دیگر بازیگر فیلم نیز با اشاره به اینکه سینمای دنیا برای پیشکسوتان برنامه ریزی دارد، گفت: اعتقاد شخصی من این است که پیشکسوتان سینما می‌توانند کنار جوان‌ها باشند و انتقال تجربه دهند و نویسندگان ما باید برای پیشکسوتان بنویسند. سازمان های مختلف با بودجه های آن چنانی وجود دارد اما نمی دانم با فیلمنامه آماده جنگی چگونه باید اینها را ببینیم. ما اتفاقات عجیب و غریب در جنگ خود داریم که نتوانستیم به خوبی تصویر آن را ارایه کنیم و جای آن خالی است.

وی در انتها گفت: آقای اوج، آقای بنیاد مساضعفان این پول ها و کارها را به چه کسی می‌دهید. باند بازی در شبکه ها و پلتفرم های نمایش خانگی راه افتاده است.یاسین مسعودی دیگر بازیگر فیلم هم با اشاره به اینکه از ابتدا پیرامون کاراکتر یاسین با کارگردان صحبت داشته است، بیان کرد: تلاش شد کاراکتر یاسین با چاشنی طنز شکل بگیرد.

رضا انصاری سرپرست جلوه های بصری فیلم هم عنوان کرد: سعی کردیم انگشتر به عنوان نخ تسبیح فیلم با ویژوآل افکت و جلوه های بصری آماده شود و تلاش شده در صحنه های غواصان و زیرآب از جلوه های بصری استفاده شود.زرآبادی مدیر تولید فیلم مطرح کرد: کار سختی بود و تعدد لوکیشن داشت. محمدحسین حقیقت جوان ترین فیلمساز جشنواره است ولی آدم بسیار بزرگی است.

محمدحسین حقیقت در پایان در پاسخ به این سوال که چرا سراغ کار دفاع مقدسی رفته است، توضیح داد: ماجرای کلیدی که مادر در مغازه می‌گذاشت امروز در تهران وجود دارد و آن مادر منتظر است، باید با هر سلیقه و آرمانی یک نقطه مشترک داشته باشیم که برای همه محترم است و گفتن از شهدا ترس ندارد.