انتخابات در بزرگترین دموکراسی مسلمان جهان

گروه بین الملل: کشور اندونزی به عنوان سومین مردم‌سالاری بزرگ در جهان،  صندوق‌های رای خود را به روی نزدیک به ۲۰۵ میلیون نفر از واجدین شرایط در انتخابات ریاست جمهوری و مجلس باز  کرد. این پنجمین انتخابات از زمان آغاز اصلاحات دموکراتیک در بزرگترین اقتصاد جنوب شرقی آسیا از سال ۱۹۹۸ میلادی است.
کشور اندونزی به عنوان سومین مردم‌سالاری بزرگ در جهان، روز چهارشنبه صندوق‌های رای خود را به روی نزدیک به ۲۰۵ میلیون نفر از واجدین شرایط در انتخابات ریاست جمهوری و مجلس باز خواهد کرد. این پنجمین انتخابات از زمان آغاز اصلاحات دموکراتیک در بزرگترین اقتصاد جنوب شرقی آسیا از سال ۱۹۹۸ میلادی است.
این مجمع‌الجزایر درندشت متشکل از ۱۷ هزار جزیره و بیش از ۲۷۰ میلیون جمعیت با حدود ۱۳۰۰ گروه قومی، در منطقه‌ای ناهمگون از رژیم های خودکامه، نظام‌های پلیسی و دموکراسی‌های نوپا،‌ همچون سنگر دموکراسی در آسیای جنوب شرقی رخ‌نمایی می‌کند.
انتخابات ریاست جمهوری در اندونزی تعیین خواهد کرد که چه کسی جانشین جوکو ویدودو،‌ رئیس جمهور فعلی معروف به جوکووی است که دومین و آخرین دوره ریاست جمهوری خود را سپری می کند.
این انتخابات یک رقابت سه جانبه میان وزیر دفاع فعلی «پرابووو سوبیانتو» و دو فرماندار سابق، «آنیس باسودان» و «گنجار پرانووو» است. اگر هیچ یک از این نامزدها بیش از ۵۰ درصد آرا را در دور اول به دست نیاورند، رقابت بین دو نفر اول در ۲۶ ژوئن (۶ تیر ۱۴۰۳) به دور دوم کشیده خواهد شد.
ده‌ها هزار نامزد روز چهارشنبه در سرتاسر بزرگترین کشور مجمع الجزایری جهان برای حدود ۲۰ هزار منصب پارلمانی، استانی و منطقه‌ای با یکدیگر رقابت کردند. فقط ۱۰ هزار نامزد از ۱۸ حزب سیاسی برای تصدی ۵۸۰ کرسی پارلمان ملی با هم در رقابت هستند.
در اندونزی، احزاب سیاسی موظفند دست‌کم به ازای هر سه مقام در فهرست حزبی خود یک نفر زن داشته باشند و احزاب برای واجد شرایط بودن برای نمایندگی در پارلمان ملی به حداقل ۴ درصد آرا در سراسر کشور نیاز دارند.
مهم‌تر از همه اینکه یک حزب یا ائتلافی از احزاب برای معرفی نامزد ریاست جمهوری خود باید حداقل ۲۰ درصد از کرسی های پارلمان ملی را در اختیار داشته باشد.
در انتخابات امسال، حدود ۵۲ درصد از رای دهندگان ثبت نام شده زیر ۴۰ سال سن دارند. هر شهروند اندونزیایی که ۱۷ سال یا بیشتر داشته باشد می‌تواند رای دهد، اما نیروهای پلیس و ارتش از رای دادن منع شده‌اند، هرچند خانواده‌هایشان کماکان حق رای دارند.
آرا در مراکز رای‌گیری در ملاء عام شمارش می‌شود. روند رسمی شمارش آرا پروسه‌ای طولانی و پر زحمت است و ممکن است حداکثر تا ۳۵ روز به درازا بکشد.
اما عموم مردم می توانند انتظار نتایج شمارش اولیه آرا را بر اساس نمونه برداری داشته باشند.

چرا این انتخابات مهم است؟
اندونزی بین اقیانوس هند و اقیانوس آرام واقع شده و بزرگترین زنجیرواره‌ی جزایر در جهان است و ابتدا و انتهای آن فاصله‌ای از نیویورک تا لندن را در بر می‌گیرد. این کشور چهارمین کشور پرجمعیت جهان با میراث فرهنگی غنی و منابع طبیعی متنوع است. نزدیک به ۹۰ درصد از جمعیت ۲۷۷ میلیونی اندونزی مسلمان هستند که این کشور را به بزرگترین کشور مسلمان جهان تبدیل می‌کند.
موقعیت راهبردی اندونزی به گونه‌ای است که به آن نوعی اهمیت ژئوپلیتیکی بخشیده و به عنوان عضوی از چندین سازمان بین‌المللی از جمله سازمان ملل متحد، گروه بیست و آسه‌آن، نقشی کلیدی در امور منطقه‌ای و جهانی ایفا می‌کند. ثبات سیاسی اندونزی نقش اساسی در حفظ صلح و ثبات منطقه‌ای دارد.

اوبامای آسیا؛ از همنشینی با مردم تا پروژه های بزرگ
رئیس‌جمهور فعلی اندونزی دمخور مردم است و به متالیکا گوش می‌دهد و در آخرین ماه‌های دوره دوم ریاست جمهوری همچنان محبوب است.
اینکه «جوکو ویدودو» از یک محله زاغه‌نشین کنار رودخانه‌‌ای توانسته است به جایگاه ریاست جمهوری اندونزی برسد گواه این است که سومین دموکراسی پر جمعیت جهان به خوبی توانسته است از دوره اقتدارگرایی وحشیانه در یک دهه پیش دوری کند.
برخی جوکو ویدودو را باراک اوبامای آسیا می‌نامند. همزمان با پایان دور دوم و آخرین دوره پنج ساله ریاست جمهوری  ویدودو در ماه اکتبر، او میراثی از رشد چشمگیر اقتصادی و مجموعه‌ای بلندپروازانه از پروژه های زیرساختی را از خود به یادگار خواهد گذاشت که در رأس آن‌ها یک طرح ۳۳ میلیارد دلاری برای انتقال پایتخت شلوغ اندونزی از جاکارتا به جزیره مرزی «بورنئو» قرار دارد.ا
زمانی که  ویدودو برای اولین بار در سال ۲۰۱۴ به ریاست جمهوری دست یافت، توسط رقبایش به عنوان فردی جدی به حساب نمی‌آمد، ولی ویدودو به عنوان یک اصلاح‌طلب خوش‌زبان که قول داده بود با بهره‌برداری از منابع فراوان و جذب گردشگر با فقر و نابرابری مبارزه کند، شهرت پیدا کرد.
او ابتدا به عنوان شهردار شهر زادگاهش «سولو» خدمت کرد، جایی که در یک خانواده‌ کارگری در زاغه‌های غیرقانونی در کنار رودخانه به دنیا آمده بود. او پیش از رسیدن به اولین دوره ریاست جمهوری، فرماندار جاکارتا، پایتخت اندونزی شد.
ویدودو هنگامی که در سال ۲۰۱۹ پرابووو سوبیانتو، رقیب اصلی خود در دو انتخابات ریاست جمهوری را به عنوان وزیر دفاع خود منصوب کرد، به طور گسترده مورد انتقاد قرار گرفت.
سوبیانتو که یک ژنرال نیروهای ویژه و متهم به ارتکاب جنایات حقوق بشری در دوران ریاست جمهوری سوهارتو است، اکنون پیشتاز انتخابات ۱۴ فوریه است.
در صورت پیروزی  سوبیانتو، پسر ارشد ویدودو، معاون اول او خواهد بود. پسر ویدودو شرط سنی ۴۰ سال برای نامزد انتخابات شدن را نداشت اما دادگاه قانون اساسی - به ریاست برادر همسر رئیس جمهور- در حکمی برای این مورد استثنا قائل شد.
ویدودو که اکنون ۶۲ ساله است، تصویری از یک انسان خاکی از طبقه و سبک زندگی پایین را از خود نشان داده است. او اغلب با کتانی‌های ارزان قیمت و آستین‌های بالازده با جمعیت طبقه کارگر در می‌آمیزد تا نگرانی‌های آن‌ها را بررسی کند.ویدودو با اکثر روزنامه‌نگاران عکس سلفی گرفت و یکی از بزرگترین طرفداران گروه آمریکایی متالیکا از موسیقی هِوی مِتال است و در زمان فرمانداری جاکارتا کنسرت‌هایش را در پایتخت اندونزی تماشا می‌کرد.
ویدودو در ماه‌های اخیر به طور مداوم از محبوبیت بالای ۷۰ درصدی برخوردار بوده است که پس از ده سال ریاست‌جمهوری در نوع خود یک شاهکار چشمگیر است.
هرچند که مخالفانش او را به استفاده پنهانی از نفوذ خود برای حمایت از پسرش و سوبیانتو در جهت ایجاد یک سلسله سیاسی جدید متهم می‌کنند.
انتقال پایتخت به ۲ هزار کیلومتر آنطرف‌تر در منطقه وسیعی از جنگل‌های بارانی سرسبز استوایی که سکونتگاه اورانگوتان‌ها است، در اواسط سال ۲۰۲۲، با وجود هشدار فعالان محیط زیست در مورد جنگل‌زدایی گسترده آغاز شد. شهر بورنئو به عنوان یک شهر سبز آینده‌نگرانه تقریباً دو برابر وسعت نیویورک در نظر گرفته شده است. به همین منظور یک مراسم رونمایی بزرگ در تاریخ ۱۷ اوت مصادف با روز استقلال اندونزی برنامه‌ریزی شده است، اما مراحل پایانی تکمیل این پروژه احتمالا تا سال ۲۰۴۵ تکمیل نخواهد شد.
نقشه راه اقتصادی ویدودو تحت عنوان «اندونزی طلایی ۲۰۴۵» دقیقاً یک قرن پس از استقلال از استعمار هلند، پیش‌بینی می‌کند که اندونزی با تولید ناخالص داخلی بالغ بر ۹ تریلیون دلار به یکی از پنج اقتصاد برتر جهان تبدیل شود.
ویدودو با گویش به زبان محلی خود عمدتاً بر مسائل داخلی متمرکز بود ولی در صحنه جهانی نیز نقش داشت و اغلب از طریق مترجم صحبت می‌کرد و در مواقعی از تشریفات و پروتکل‌ها ناراحت به نظر می‌رسید.
در سال ۲۰۲۲، او اولین رهبر آسیایی بود که از ولادیمیر زلنسکی، رئیس‌جمهوری اوکراین در کی‌یف و بعداً ولادیمیر پوتین، رهبر روسیه در مسکو دیدن کرد تا آن‌ها را به گفت‌وگو تشویق کند.
در اواخر همان سال، او میزبان اجلاس سران کشورهای ثروتمند و کشورهای پیشرو در حال توسعه موسوم به گروه بیست بود. او پس از دیدار با رئیس جمهوری چین، شی جینگ پینگ در چین برای گسترش تجارت و سرمایه گذاری، در یک موازنه ظریف در کاخ سفید با رئیس جمهور جو بایدن برای گفتگو در مورد تقویت همکاری دفاعی دیدار کرد.
ویدودو در پاسخ اینکه پس از کناره گیری از قدرت چه خواهد کرد، گفت که قصد دارد به نزد خانواده خود در زادگاهش بازگردد و نقش فعالی در حفاظت از محیط زیست ایفا کند.