گروه ورزشی: استقلال در لیگ برتر دوره بیست و سوم نمایشی فراتر از انتظار داشته و بعد از گذشت شانزده هفته، صدر جدول را در اختیار گرفته است. علیرغم مشکلات فراوان در فصل تابستان و ماههای بعد و البته تنش غیرقابل تصور بین کادر فنی و مدیریت باشگاه، آنها از حیث نتیجهگیری بسیار خوب عمل کرده و تبدیل به مدعی جدی کسب عنوان قهرمانی در لیگ برتر شدهاند.
جواد نکونام تیمی یکدست، مبارز، جنگجو و مقاوم روانه لیگ کرده که به هر ترتیبی موفق به کسب سه امتیاز میشود و آمار و ارقام این تیم ستایش برانگیز و قابل احترام بوده است. اما سرمربی جوان استقلال تقریبا هر هفته شمهای از اختلاف شدید خود با علی خطیر و مدیریت باشگاه را به نمایش میگذارد و به زعم او اسکواد این تیم در قواره کسب موفقیتهای بزرگ نیست یا حداقل به اندازه کافی تقویت نمیشود. آبی پوشان در ابتدای فصل با حجم انبوهی از بدهی و مشکلات مالی درگیر بودند و مدیریت و البته سرمربیگری در این باشگاه در چنین شرایطی اصلا آسان نیست. اما تنها مشکل فعلی اردوی استقلال را به نظر باید تعارض بین نکونام و خطیر دانست و برخی هواداران این تیم نگرانند این روند در پایان فصل رویای قهرمانی را از آنها سلب کند. در ادامه مقایسهای بین ترکیب استقلال با دیگر مدعیان داشته و صحت ادعای جواد نکونام را مورد بررسی قرار خواهیم داد.
درون دروازه: احتمالا بهترین در لیگ برتر
اگرچه در ابتدای فصل تابستان باز هم شاهد انتشار نامهای مبنی بر خداحافظی سیدحسین حسینی بودیم، اما دور از ذهن نبود که او دوباره درون دروازه استقلال قرار میگیرد و این سنگربان بعد از گذشت 16 هفته عملکرد بسیار خوبی ارائه داده است. دریافت تنها 9 گل، سید حسین را تبدیل به بهترین دروازهبان لیگ کرده و او در جدول کلینشیت نیز در رده دوم قرار دارد. همچنین استقلال روی نیمکت نیز محمدرضا خالدآبادی را در اختیار دارد که مورد توجه بسیاری از تیمهای بزرگ لیگ بود و حداقل در فصل جاری به نظر حتی هیچ یک از مدعیان شرایطی از این حیث بهتر از استقلال ندارد.
قلب خط دفاعی: مطمئن، به اندازه کافی
با بازگشت محمدحسین مرادمند و اضافه شدن رافا سیلوا، به نظر نگرانیهای جواد نکونام در نیم فصل اول مرتفع شده است. حضور آرمین سهرابیان و ایمان سلیمی به عنوان دو خرید دیگر این فصل استقلال در قلب خط دفاعی، گزینههای سرمربی این تیم برای ایجاد تغییرات را بیشتر کرده و حداقل از حیث مهره، به نظر تیمهایی چون سپاهان، پرسپولیس یا تراکتور شرایط بهتری از استقلال در مرکز خط دفاعی ندارند و این چهار نفر میتوانند خیال نکونام برای ادامه فصل را راحت کنند. در روزهای پایانی نیم فصل اول شرایط در این منطقه برای استقلال دشوار شده بود، اما اوضاع در نیم فصل دوم عوض شده و نکونام مشکلی حتی برای استفاده از سه دفاع میانی نیز ندارد.
چپ و راست: عجیب غریب نه، اما استاندارد
جعفر سلمانی و ابوالفضل جلالی هر کدام نقاط ضعف قابل توجهی دارند و معمولا در سالهای اخیر سرمربیان استقلال با توجه به سبک بازی حریف به یکی از دو بازیکن میدان دادهاند، اما اوضاع این تیم در سمت چپ خط دفاعی یا در پست فول بک در صورت استفاده از سیستم سه دفاعه به هیچ عنوان حداقل نسبت به دیگر مدعیان، ضعیف ارزیابی نمیشود. در سمت مقابل نیز بیتردید مصدومیت و دوری طولانی مدت کوین یامگا بدترین خبر ممکن برای جواد نکونام و هواداران استقلال بود، اما میلاد فخرالدینی، خرید جدید این تیم عملکرد قابل قبولی در سالهای اخیر در ترکیب آلومینیوم داشته و او در کنار صالح حردانی، گزینههای قابل قبول نکونام برای یک نیم فصل دوم پرفشار خواهند بود.
خط میانی: شاید جلال چاره کار باشد
به نظر مورد اصلی اعتراض جواد نکونام و هواداران استقلال در ماههای اخیر، کیفیت بازیکنان خط میانی ترکیب این تیم باشد. سعید مهری که چندان مقبول هواداران نبود از استقلال جدا شد و البته به نظر با تقویت قلب خط دفاعی، روزبه چشمی در نیم فصل دوم میتواند در پست مورد علاقهاش و در منطقه شماره شش بازی کند. مهدی مهدیپور در بازیهای فشرده و دشوار دیگر گزینه حضور در کنار روزبه است و آرش رضاوند در نیم فصل اول موفق خود، خیال هواداران از حضور یک بازیکن باکیفیت پشت سر مهاجمان را راحت کرده است. اما حضور جلال ماشاریپوف میتواند نقطه عطف ترکیب آبیپوشان در نیم فصل دوم باشد. گزینهای مناسب برای پوشش میانه میدان با قدرت بازیسازی که میتواند چشمی را تبدیل به یک هافبک دفاعی محض کرده و بار مسئولیت مهدیپور یا رضاوند را کاهش دهد. همچنین ماشاریپوف در 3-3-4 میتواند وینگر هم بازی کند و این یعنی یک خرید کارآمد برای استقلال.
خط حمله: گروهی که نیازمند تقویت است
استقلال علاقهای به حفظ ارسلان مطهری نشان نداد و حالا آنها گوستاوو بلانکو، آرمان رمضانی، پیمان بابایی و البته مهرداد محمدی را در اختیار دارند. مهرداد در نیم فصل اول نتوانست عملکرد فوقالعادهای ارائه دهد و در بازی با نفت نیز خبری از او در ترکیب نبود. اما سبک بازی استقلال و تکیه بر ضربات ایستگاهی، تعداد گلزنان این تیم در طول فصل را عملا افزایش میدهد. برای سیستم دو مهاجم، مهرداد محمدی گزینهای ایدهآل برای پست مهاجم سایه است و زوج بلانکو-رمضانی نیز در بازی مقابل نفت منجر به کسب پیروزی شد. اگرچه برخی مدعیان با اختلاف شرایط بهتری در خط حمله از نظر تعداد و اسامی بازیکنان هجومی در اختیار دارند، اما جواد نکونام در نیم فصل اول به خوبی ثابت کرد راه بازی گرفتن از این نیروی انسانی را بلد است و استقلال همین حالا دومین خط حمله برتر لیگ را در اختیار دارد.
جمعبندی: بهترین نه، اما ترکیب استاندارد
استقلال قطعا بهترین و پرستارهترین تیم لیگ برتر نیست، اما حضور یک سرمربی بزرگ روی نیمکت آنها را تبدیل به یکی از مدعیان جدی کسب عنوان قهرمانی کرده است. علیرغم جدایی دو مدافع میانی مهم و دو وینگر درخشان و آماده فصل قبل، استقلال تحت هدایت جواد نکونام بعد از گذشت 16 هفته در صدر جدول قرار دارد و عملکرد این سرمربی تا همینجا نیز قابل ستایش بوده است. اما مرد جوان نیمکت استقلال باید بداند درگیری متعدد با بسیاری از مدیران و ارکان رده بالای باشگاه در ادوار مختلف، در درازمدت روی تصویر و برند جواد نکونام تاثیری منفی خواهد داشت و او برای رسیدن به مناصب بزرگ در فوتبال ایران، باید ویژگی "تعامل" را نیز به سبک و سیاق رفتاری و مدیریتی خود اضافه کند.