هر کس دیگری بود، به‌جرم «سب‌النبی» و «ارتداد» اعدام می‌شد

حجت‌الاسلام شیخ‌حامدرضا معاونیان از سخنرانان مذهبی در واکنش به توهین‌های علیرضا پناهیان به پیامبر اسلام و حضرت علی گفت: «خاک بر فرق شما و معرفت شما که این همه شما فرومایه هستید... براستی که درست میگویید سیاست‌بازی شما عین دیانت شماست..»
.
واکنش شیخ حسین انصاریان
حجت‌الاسلام شیح حسین انصاریان: استغفرالله؛ ناسزایی از این بالاتر بود که به پیامبر و امیرالمومنین گفته بشه؟؟ بلد نیستید روی منبر پیامبر نشینید ولله قسم حرامه بر شما…توجیهات روز بعد «پناهیان» هم یک قران ارزش ندارد، چون دفاع از خود بوده نه از پیامبر و امیرالمومنین.

سب‌النبی و ارتداد
✍️علیرضا غریب‌دوست
محسن برهانی «حقوقدان» را برای یک توییت که نوشت اگر مدافع کشته شود و ‌شرایط فقهی نداشته باشد «نفله» شده نه «شهی»  به چهارمیخ کشیدید که به بسیجی توهین کرده و پرونده امنیتی تشکیل دادید، حالا اگر بجای پناهیان او یا من به پیامبر و امام علی می‌گفتیم «گوشت تلخ»، جز «سب‌النبی» و «ارتداد» حکم دیگری می‌دادید؟

ماله‌کشان می‌خواهند پناهیان را نجات دهند
 ✍️داوود حشمتی: اونهایی که برای ماگ‌های ‎دی‌جی‌کالا یقه پاره می کردند، همونهایی هستند که الان دارند برای پناهیان ماله‌ می‌کشند تا اثبات کنند پیامبر رحمت، ‎گوشت‌‌تلخ بود....

پناهیان؛ احمق یا جاهل؟ 
✍️محمدحسین روانبخش
برخی مفسران قرآن این نکته را مورد توجه قرار داده‌اند که جهالت با حماقت (نادانی) تفاوتی اساسی دارد: «جهل» به معنای مشی و منشی علیه دانایی، نوعی التزام بیمارگون به شیوه‌ی خویش و به نادانی خویش است. جاهل خود را به نادانی می‌زند / عامدانه نادان است و در تاریکی است. در چندین آیه، دشمنی و تباهی نهفته در مفهوم قرانی جهل نشان داده شده است: اعوذ بالله ان اکون من الجاهلین، و لوشاء الله لجمعهم علی الهدی فلاتکونن من الجاهلین، انی اعظک ان تکون من الجاهلین و... ( به نقل از تفسیر معاصرانه قرآن، زیر نظر سیرحسین نصر، ج ۱، ص۱۹۹) 
واقعیت این است که در مرتبه‌های سابق،  تعرض علی‌رضا پناهیان به مقدسات را حماقت او می‌دانستم؛ مثلا وقتی ابراهیم رئیسی، فریب دور و بری‌هایش را خورد و با تتلو دیدار کرد، پناهیان این دیدار را با کمک خواستن امام حسین (ع) از زهیر مقایسه کرد، به نظر می‌آمد تنگنای شکل گرفته از این دیدار، او و امثال او را به جفنگ انداخته است. یا سال قبل وقتی این بنده‌خدا گفت که «اخلاق این ظرفیت را دارد که مقابل دین بایستد» این سخن را از باب بی‌سوادی و نادانی او گرفتم. اما حرف‌های تازه او و «گوشت‌تلخ» دانستن پیامبر که در قرآن رحمت برای همه‌ی جهانیان توصیف شده (وما ارسلناک الا رحمه للعالمین)، نشان می‌دهد که او احمق نیست و جاهل است، جاهلی که عامدانه خود را به نادانی می‌زند تا دین و اخلاق را در مقابل هم قرار دهد. این‌ را که چرا او چنین پروژه‌ای را دنبال می‌کند، باید متولیان امر مشخص کنند؛ اگر چنین همت و حمیتی هنوز وجود داشته باشد ولی اگر هم چنین نکنند، وظیفه‌ی هر مسلمانی است که از اسلام رحمانی دفاع کند و از چنین جاهلانی دوری کرده و رسوای‌شان سازد.


حال ببینیم با این شیخ چه برخوردی خواهد شد؟
✍️محسن برهانی
علیرضا پناهیان در برنامه‌ای تلویزیونی عبارت «گوشت تلخ» را به نبی اکرم (ص) و امیرمؤمنان (ع) نسبت داد و مدعی شد که نبی اکرم یک رفیق برای خود و علی نگه نداشت. آیا چنین انتسابی مشمول عنوان توهین می‌شود یا خیر؟ در عنصر مادی توهین نکات زیر به دقت باید بررسی شود:
▪️رکن رکین عنصر مادی جرم توهین، به کار بردن لفظی موهن است که از لحاظ عرفی قابلیت به سستی کشاندن و وهن شخصیت توهین‌شونده را داشته باشد. باید توجه داشت که توهین اعمّ از سبّ است؛ سبّ به معنای فحش می‌باشد.
▪️در احراز نکته فوق، نسبیّت جریان دارد یعنی اینکه ممکن است لفظی نسبت به شخصی موهن باشد و نسبت به دیگری خیر. هر چه جایگاه اجتماعی شخص بالاتر باشد الفاظ بیشتری جنبه موهن بودن پیدا می‌کند.
▪️نکته مهم آنکه توهین جرم مقیّد نیست بلکه جرمی است مطلق یعنی عنصر نتیجه در آن شرط نمی‌باشد. 
با توجه به نکات فوق آیا لفظ «گوشت‌تلخ» نسبت به آن دو وجود مقدّس، موهن است یا خیر؟ کتب معتبر لغوی معانی زیر را برای این واژه ذکر کرده‌اند: «نچسب، بدعُنُق، بدخلق، بداخلاق، بدمعاشرت، بدخو، بداَدا، بدگوشت». عجیب آنکه این واژه، دارای هیچ معنای مثبتی نیست تا شخص ادعا کند که منظور من فلان معنا بود و این معانی مدنظرم نبود.
شاید کسی ادعا كند که در رابطه میان دو دوست این عبارات موهن نیست، اما چنین مطلبی را نمی‌توان نسبت به رسول الله (ص) و حضرت امیر (ع) ادعا نمود چرا که جایگاه ایشان فوق‌العاده است. البته نمی‌توان گفت این عبارات مصداق سبّ هستند چرا که الفاظ، الفاظی رکیک محسوب نمی‌شوند.
از نظر عنصر روانی تنها علم مرتکب به موهن بودن لفظ و عامدانه به کار بردن لفظ کفایت می‌کند و سوءنیت خاص -به علت مطلق بودن جرم- و انگیزه هیچ مدخلیّتی ندارد. پناهیان عالماً و عامداً این لفظ را به کار برده است، چرا که هم چند بار لفظ را به کار برد و هم برای چنین استناد زشتی، استدلال نمود و به هیچوجهی در مقام نقل قول نبود.
با توجه به نکات فوق‌الذکر، ارکان جرم توهین به مقدّسات موضوع ماده ۵۱۳ تعزیرات، تمام است.
نکته پایانی اینکه پناهیان یکی از ارکان نهاد نمایندگی ولی فقیه در دانشگاه‌های کشور بوده است. آقایان نهاد کلاه خود را قاضی کنند: اگر استادی چنین حرف سخیفی را می‌زد، چه‌ بلاهایی در استعلامات و گزینش و‌ هیأت‌های جذب بر سر آن استاد می‌آمد! و چه احکام غلاظ و شدادی علیه وی صادر می‌شد! حال ببینیم با این شیخ چه برخوردی خواهد شد؟ برخورد مؤمنانه؟!؟! یا ….؟ 
بیزحمت همانطور که با وی برخورد می‌کنید با سایر اساتید هم برخورد کنید؛ اگر می‌توانید.

گوشت‌تلخی صفت تو و امثال توست/ در حاشیه اظهارات موهن و سخیف پناهیان در سیمای پایداری 
✍️امیر دبیری‌مهر
ای خطیبی که هیچ شباهت و نسبتی با دین و آیین محمدی نداری و تو و امثال تو از بین برنده رونق مسلمانی در این دیار شدید اگر در کنار سیاسی‌کاری‌ها و لابی گری‌ها و لاپوشانی خرابکاری رفقا کمی وقت برای قرائت و تدبر در قرآن می‌گذاشتید و از تاویل و تفسیرهای سیاسی کلام الله پرهیز کنید ملاحظه می‌فرمایید که خداوند متعال  خطاب به رسول مکرم اسلام که رحمت للعالمین بود می‌فرماید: فَبِمَا رَحْمَةٍ مِنَ اللَّهِ لِنْتَ لَهُمْ ۖ وَلَوْ كُنْتَ فَظًّا غَلِيظَ الْقَلْبِ لَانْفَضُّوا مِنْ حَوْلِكَ ۖ فَاعْفُ عَنْهُمْ وَاسْتَغْفِرْ لَهُمْ وَشَاوِرْهُمْ فِي الْأَمْرِ
 ۖبه مرحمت خدا بود که با خلق مهربان گشتی و اگر تندخو و سخت‌دل بودی مردم از گِرد تو متفرق می‌شدند، پس از آنان درگذر و برای آنها طلب آمرزش کن و  در کار با آنها مشورت نما،
آری نبی مکرم اسلام  اینگونه بود که قرآن توصیف کرده نه آنچنان که تو  تهمت گوشت تلخی زدی به ایشان. نستغفرالله و نستجیربالله. 
گوشت تلخی صفت تو و امثال توست  که نه تنها در نسل جوان محبوبیتی ندارید بلکه  این نسل را از دین و ایمان هم رانده آید و مزد این خوش‌خدمتی را هم با دریافت ثروت و منزلت دنیوی به دست آورده‌اید از جمله تریبونی که به ناحق در رسانه به قیمت حذف فضلا و علما و پژوهشگران دینی به شما داده‌اند.
سالهاست از تریبون‌های عمومی به همه تهمت و ناسزا می گویید لب باز نکردیم زیرا اهمیتی ندارید و نداشتید اما اجازه نمی‌دهیم به مولا و مقتدا و پیامبرمان که همه باورهای‌مان را مدیون هدایت و رسالت او هستیم جسارت کنید. شما توهم زدید که متولی دین و ایمان مردم هستید حاشا و کلا. ما دین و باورهای‌مان را از قرآن و معلمان راستین قرآن آموختیم نه جماعت دنیاپرست و قدر‌طلب تسبیح‌به‌دست و دستار به سر  و مفتون دنیا و چرب و شیرین آن 
لکم دینکم و لی دین.
پی نوشت: عذرخواهی رسمی پناهیان از مسلمین و حذف او از رسانه ملی کمترین کاری است که باید انجام شود.

توجیه افکار انحرافی
حجت‌الاسلام محمدعلی خسروی، نماینده اسبق مجلس نوشت: آقای علیرضا پناهیان در توجیه افکار انحرافی و برداشت غلط خود از اسلام سیاسی و تئوریزه کردن خشونت، در یک برنامه زنده تلویزیونی با اهانت بی سابقه به ساحت مقدس پیامبر اکرم (ص) - العیاذ بالله _ آن حضرت را  گوشت تلخ معرفی کرد. در حالی که یکی از ویژگی‌های مهم پیامبر اسلام که سبب موفقیت ایشان در گسترش اسلام شد جذابیت اخلاقی و خوش برخوردی و اخلاق حسنه بود تا جایی که از سوی خداوند سبحان موفق به کسب افتخار «انّک لعلی خلق عظیم» گردید. الی الله المشتکی.