نماینده‌ای که به مهسا امینی فقط فحش نمی‌داد

گروه سیاسی: برخی از نمایندگان این دوره از مجلس حاضر نشدند درباره اخطار رهبری به مجلس یازدهم که مدتی است درباره آن در فضای اصولگرایی صحبت می‎شود، صحبت کنند. برخی به دلیل آنکه اعتقاد داشتند رهبری از آن‌ها تعریف کرده، موضوع اخطار‌ها را منتفی می‌دانستند و برخی دیگر اظهار بی‌اطلاعی کردند از این تذکرات و اخطارها. درحالی‌که بودند افرادی که به صراحت درباره اینکه این تذکرات نه‌تن‌ها در رسانه‌ها بلکه صحن علنی و از سوی رئیس مجلس نیز مطرح شده است، سخن گفتند.
به گزارش روزنامه هم میهن، مرتضی محمودوند، عضو امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس با چند مصداق این تذکرات و عدم توجه برخی از نمایندگان مجلس یازدهم نسبت به آن را تشریح کرد. این گفتگو در ادامه می‎آید:
موضوعی که در این بین مطرح می‎شود این است که چرا با وجود شعار ولایتمداری رهبری، نمایندگان به‌نوعی رفتار کردند که بیش از سایر مجالس اخطار علنی رهبری را داشتند، چنانچه ایشان ۵ اخطار به مجلس یازدهم داده‌اند؟
اخطار‌های رهبر انقلاب با موضوع نیامدن پول نفت بر سر سفره‌ها مطرح شده است. هر فرد دلسوز و منصفی می‌داند که فشار معیشتی و اقتصادی بیش از حد طاقت‌فرسا بوده و به مرحله کمرشکن رسیده است. مردم ایران واقعاً نجابت دارند و با بزرگواری می‌سوزند و می‌سازند. اما نجابت و بزرگواری دلیلی بر این نیست که مسئولان به کم‌کاری‌های خود ادامه دهند. من بار‌ها در این مورد تذکراتی را به مسئولان داده‌ام.
اخطارها، اما ربطی به موضوع نفت و کوچک‌تر شدن سفره‌های مردم نداشته است. بیشتر درباره عملکرد و رفتار نمایندگان بوده است...
بله. به‌عنوان مثال استیضاح وزیران و استفاده درست از ابزار نمایندگی یکی از موضوعاتی است که رهبری درباره آن تذکر داده‌اند. من جزو افرادی بودم که استیضاح برخی از وزرا را با ۷۰ تا ۸۰ امضا مطرح کردند و هنوز امضای خود را پس نگرفته‌ام و بر سر امضای خود پا برجا مانده‌ام. در حقیقت امضای طرح استیضاح چند وزیر را که امضا کردم، هنوز در سامانه وجود دارد. در دفاع از مردم هیچ کوتاهی نکردم و با هیچ فردی هم تعارف نداشتم.
کل نمایندگان مجلس هم این رفتار را از خود نشان دادند؟
اگر این رفتار کل نمایندگان بود که الان مردم مشکلی نداشتند. من به‌عنوان عضو کمیسیون امنیت ملی نه‌فقط درباره موضوعات امنیتی بلکه به موضوعات اقتصادی و معیشتی مردم فریاد می‌زدم. اگر نمایندگان پای کار می‌ماندند قطعاً انقلابی در بودجه رخ می‌داد. نمایندگان در این دوره از مجلس می‌توانستند تحولی عظیم در توجه به معیشت (که به بودجه و تلفیق گره خورده) به وجود آورند.
لابی‌گری در این سطح و به ضرر مردم واقعاً قابل قبول نیست. امیدوارم حسن‌نیت و توجه خیرخواهانه آحاد مردم را به نفع مردم خود تفسیر به رای نکنند. این میزها، مدیریت‌ها و ریاست‌جمهوری‌ها برای هیچ‌کس نمانده است و در پایان باید گفت؛ خوش به حال کسانی که در راه دفاع از مردم مظلوم و با توجه به منافع ملی و کشور حرکت کرده باشند و بد به حال کسانی که رسماً خیانت کردند و خود را در این دنیا و آن دنیا گرفتار کردند.
مهم‌ترین توصیه رهبری در جلسات خصوصی با نمایندگان مجلس چه بود که اکثریت نمایندگان به اجرای آن تن ندادند؟
تا جایی که من می‌دانم اکثر نمایندگان دستورات رهبر انقلاب را رعایت کردند.
اگر رعایت می‌شد که نیازی به اخطار احساس نمی‌شد.
به‌عنوان مثال موضوع استعفای نمایندگان مجلس برای حضور در دولت را مطرح می‌کنند که یکی از توصیه‌های رهبر انقلاب در این مورد بوده است. دولت تعدادی از نمایندگان را نشان کرد برای وزارتخانه‌ها و مدیریت‌ها.
با توجه به توصیه رهبری چرا مجلس قبول کرد که آن‌ها استعفا دهند و از مجلس بروند؟
اتفاقاً در رای‌گیری‌ها بحث لابی‌گری‌ها مطرح بود و برخی از افرادی با خواهش از نمایندگان امضا گرفتند تا با استعفای آن‌ها موافقت کنند که به نظرم این رفتار خوب نبود. یعنی خواهش می‌کردند و تلاش نمایندگان هم این بود که خواهش همکارشان را زمین نیاندازند. البته بودند نمایندگانی که به استعفا و خروج نمایندگان از مجلس رای ندادند.
در هر صورت آن‌ها از مجلس رفتند و به توصیه رهبری عمل نشد.
اگر فرامین رهبر انقلاب را رعایت می‌کردند شرایط جامعه این نبود. تصور کنید در زمان اعتراضات ۱۴۰۱ رهبر انقلاب درباره مهسا امینی گفتند: «من دلم برای این دختر سوخت.»، اما در مجلس نماینده‌ای داشتیم که در مصاحبه‌هایش فقط فحش نمی‌داد. بسیاری از مواقع می‌گویند، ولی امر، ولایت، مسائل شرعی و...، اما در بزنگاه‌ها خود را نشان می‌دهند. به‌عنوان مثال خیانت و جنایت بالاتر از مسمومیت دختر بچه‌های مظلوم کشورمان؟ من چند بار این موضوع را مطرح کردم و در صحن درگیری ایجاد شد، تا اینکه رهبر انقلاب گفتند: «این یک جنایت است.»
بعد از صحبت رهبر انقلاب گرد مرده روی همان آقایانی پاشیدند که با من درگیر بودند. مگر رهبر انقلاب نگفتند این مسمومیت‌ها جنایت است؟ این افراد قبول نداشتند که جنایت است و به آن‌ها برخورده بود که ما مسمومیت این دختربچه‌های مظلوم را جنایت می‌دانستیم. قبل از آنکه رهبر انقلاب این جمله را بگویند، آنقدر غضب و ناراحتی داشتند که از صورت‌شان آتش می‌بارید. من گفتم این‌ها از مجلس استعفا می‌دهند و می‌روند، اما حالا دوباره شده‌اند همه‌کاره جمهوری اسلامی. وقتی رهبر انقلاب گفتند: «این جنایت است.» باید می‌گفتند: «اطاعت امر.»
به نظر شما آیا این گذاره درباره مجلس یازدهم درست است که این مجلس شعار ولایتمداری می‌دهد، اما اطاعت امر نمی‌کند؟
بی‌تعارف؛ جنگ قدرت است و نابرابری و نامردی. ما جانانه از مردم خودمان دفاع کردیم و کوتاه نیامدیم به همین دلیل امروز آرامش داریم. اما جالب است که این آقایان که حرف رهبر انقلاب را در خصوص دختربچه‌های مظلوم و معصوم را قبول نداشتند، همه‌کاره انتخابات بودند. درد از این بزرگ‌تر؟ آن‌ها تمام بچه‌های دلسوز را رسماً و عامدانه تخریب کردند. در این شرایط چه چیزی از نهاد دموکراسی و نظر ملت می‌ماند؟