تاریخ انتشار : ۱۴۰۳/۰۳/۱۳ ساعت ۱۷:۵۹
کد مطلب : ۴۷۳۸۷۸
شب‌های پرستاره بعد از ۱۳۶سال به‌خانه بازگشت
گروه فرهنگی:نقاشی «شب‌های پرستاره برفراز رُن» اثر «وینسنت ون‌گوگ» برای نخستین‌بار در بیش از یک قرن گذشته به «آرل» بازگردانده شد.به گزارش ایسنا، در سپتامبر ۱۸۸۸، کمی پس از اینکه «ون‌گوگ» گرفتار جنونی شد که به بریدن گوش خودش منجر شد، این هنرمند یکی از نخستین تابلوهای نقاشی با موضوع شب و آسمان پرستاره را خلق کرد. حالا این تابلو نقاشی که «شب‌های پرستاره بر فراز رُن» نام دارد، برای نخستین‌بار در ۱۳۶ سال گذشته به «آرل»، شهری که این نقاشی در آن خلق شده است، بازگشته است.
«گاردین» نوشت، این تابلو رنگ روغن که از موزه «اورسی» واقع در پاریس امانت داده شده است، گل سرسبد نمایشگاه جدیدی است که با عنوان «ون‌گوگ و ستاره‌ها» از این آخر هفته در «آرل» آغاز خواهد شد.
این نمایشگاه که تا ماه سپتامبر ادامه خواهد داشت به مناسبت دهمین سالرروز تاسیس «بنیاد ون‌گوگ» در «آرل» که محل برگزاری نمایشگاه است، ترتیب داده شده است. این نمایشگاه همزمان با چندین نمایشگاهی برگزار می‌شود که در نقاط مختلف جهان برای گرامیداشت صد و پنجاهمین سالگرد شکل‌گیری جنبش امپرسیونیسم ترتیب داده شده‌اند.
«ون‌گوگ» در فوریه سال ۱۸۸۸ میلادی به «آرل» رسید و چندین نقاشی با الهام از این شهر به ویژه پارک‌های عمومی نزدیک به تماشاخانه رومی خلق کرد. او همچنین شیفته نقاشی کردن آسمان شب بر فراز «آرل» شده بود.
«ون‌گوگ» در آوریل ۱۸۸۸ او به برادرش «تئو» نوشت: «من به یک شب پرستاره با سرو یا شاید آسمانی بالای مزرعه گندم نیاز دارم.» او در نامه‌ای به خواهرش نوشت: «حالا می‌خواهم آسمانی پرستاره را نقاشی کنم. اغلب به نظرم می‌رسد که شب حتی از روز پررنگ‌تر است و با قوی‌ترین رنگ‌های بنفش، آبی و سبز رنگ آمیزی شده است. وقتی از نزدیک نگاه کنید،
خواهید دید که برخی از ستاره‌ها لیمویی هستند، برخی دیگر دارای نورهای صورتی، سبز یا آبی هستند. و بی آنکه بیشتر توضیح دهم، بدیهی است که برای رنگ‌آمیزی یک آسمان پر ستاره، به هیچ وجه کافی نیست که نقاط سفید را روی آبی تیره قرار دهیم.»
«ون‌گوگ» به شدت از نقاشی که در بیست و نهم سپتامبر همان سال خلق کرده بود، خشنود بود و چندین بار در نامه‌های که برای «تئو» ارسال کرده بود به این نکته اشاره کرده بود. این نقاشی به همراه تابلو «زنبق‌ها» به پاریس ارسال شد تا در نمایشگاه «هنرمندان مستقل» در سال ۱۸۸۹ به نمایش گذاشته شود.
یک ماه بعد، «پل گوگن»، دیگر نقاش نامدار به خانه «ون‌گوگ» در «آرل» که «خانه زرد» نام داشت، نقل مکان کرد. این دو هنرمند با اینکه در کنار هم نقاشی‌های شگفت‌آوری خلق می‌کردند اما اختلاف نظرهایی نیز داشتند.
در بیست و سوم دسامبر سال ۱۸۸۸ میلادی بود که در جریان یکی از این بحث‌ها، «ون‌گوگ» بخشی از گوش چپ خود را با چاقو برید. گفته می‌شود که «ون‌گوگ» یک روزنامه را دور این گوش پیچید و آن را به یکی از همسایه‌های خود داد.
پلیس روز بعد پس از اطلاع‌رسانی «گوگن» که بلافاصله «آرل» را ترک کرده بود، «ون‌گوگ» را پیدا کرد. این دو هنرمند دیگر هرگز همدیگر را ملاقات نکردند و پس از اینکه ۳۰ نفر از ساکنان «آرل» در قالب عریضه‌ای خواستار بستری شدن «ون‌گوگ» در آسایشگاه یا اخراج او از شهر شده بودند، «ون‌گوگ» در آسایشگاه بستری شد. «ون‌گوگ» سپس در آسایشگاهی در نزدیکی «سن-رمی-دو-پروانس» بستری شد و در آنجا دومین نقاشی «شب پرستاره» را خلق کرد که اکنون در موزه هنرهای مدرن در نیویورک نگهداری می‌شود.
در نمایشگاه جدید «بنیاد ون‌گوگ» در «آرل» همچنین ۱۶۵ اثر از ۷۸ هنرمند مدرن و معاصر که از شب‌های پرستاره «ون‌گوگ» الهام گرفته‌اند نیز به نمایش گذاشته خواهند شد.
این نمایشگاه که تا ماه سپتامبر ادامه خواهد داشت به مناسبت دهمین سالرروز تاسیس «بنیاد ون‌گوگ» در «آرل» که محل برگزاری نمایشگاه است، ترتیب داده شده است. این نمایشگاه همزمان با چندین نمایشگاهی برگزار می‌شود که در نقاط مختلف جهان برای گرامیداشت صد و پنجاهمین سالگرد شکل‌گیری جنبش امپرسیونیسم ترتیب داده شده‌اند.
«ون‌گوگ» در فوریه سال ۱۸۸۸ میلادی به «آرل» رسید و چندین نقاشی با الهام از این شهر به ویژه پارک‌های عمومی نزدیک به تماشاخانه رومی خلق کرد. او همچنین شیفته نقاشی کردن آسمان شب بر فراز «آرل» شده بود.
«ون‌گوگ» در آوریل ۱۸۸۸ او به برادرش «تئو» نوشت: «من به یک شب پرستاره با سرو یا شاید آسمانی بالای مزرعه گندم نیاز دارم.» او در نامه‌ای به خواهرش نوشت: «حالا می‌خواهم آسمانی پرستاره را نقاشی کنم. اغلب به نظرم می‌رسد که شب حتی از روز پررنگ‌تر است و با قوی‌ترین رنگ‌های بنفش، آبی و سبز رنگ آمیزی شده است. وقتی از نزدیک نگاه کنید،
خواهید دید که برخی از ستاره‌ها لیمویی هستند، برخی دیگر دارای نورهای صورتی، سبز یا آبی هستند. و بی آنکه بیشتر توضیح دهم، بدیهی است که برای رنگ‌آمیزی یک آسمان پر ستاره، به هیچ وجه کافی نیست که نقاط سفید را روی آبی تیره قرار دهیم.»
«ون‌گوگ» به شدت از نقاشی که در بیست و نهم سپتامبر همان سال خلق کرده بود، خشنود بود و چندین بار در نامه‌های که برای «تئو» ارسال کرده بود به این نکته اشاره کرده بود. این نقاشی به همراه تابلو «زنبق‌ها» به پاریس ارسال شد تا در نمایشگاه «هنرمندان مستقل» در سال ۱۸۸۹ به نمایش گذاشته شود.
یک ماه بعد، «پل گوگن»، دیگر نقاش نامدار به خانه «ون‌گوگ» در «آرل» که «خانه زرد» نام داشت، نقل مکان کرد. این دو هنرمند با اینکه در کنار هم نقاشی‌های شگفت‌آوری خلق می‌کردند اما اختلاف نظرهایی نیز داشتند.
در بیست و سوم دسامبر سال ۱۸۸۸ میلادی بود که در جریان یکی از این بحث‌ها، «ون‌گوگ» بخشی از گوش چپ خود را با چاقو برید. گفته می‌شود که «ون‌گوگ» یک روزنامه را دور این گوش پیچید و آن را به یکی از همسایه‌های خود داد.
پلیس روز بعد پس از اطلاع‌رسانی «گوگن» که بلافاصله «آرل» را ترک کرده بود، «ون‌گوگ» را پیدا کرد. این دو هنرمند دیگر هرگز همدیگر را ملاقات نکردند و پس از اینکه ۳۰ نفر از ساکنان «آرل» در قالب عریضه‌ای خواستار بستری شدن «ون‌گوگ» در آسایشگاه یا اخراج او از شهر شده بودند، «ون‌گوگ» در آسایشگاه بستری شد. «ون‌گوگ» سپس در آسایشگاهی در نزدیکی «سن-رمی-دو-پروانس» بستری شد و در آنجا دومین نقاشی «شب پرستاره» را خلق کرد که اکنون در موزه هنرهای مدرن در نیویورک نگهداری می‌شود.
در نمایشگاه جدید «بنیاد ون‌گوگ» در «آرل» همچنین ۱۶۵ اثر از ۷۸ هنرمند مدرن و معاصر که از شب‌های پرستاره «ون‌گوگ» الهام گرفته‌اند نیز به نمایش گذاشته خواهند شد.
پربينندهترين مطالب و خبرها
پربحثترين مطالب و خبرها
