وضعیت مذهب در کره شمالی 

گروه بین الملل: آیا در کره شمالی معبد و راهب بودایی وجود دارد؟ در میان کسانی که ساکن کره شمالی بوده‌اند، افراد زیادی نیستند که خودشان راهبان بودایی را در آنجا دیده باشند.
موضع رسمی کره شمالی این است که حکومت این کشور آزادی‌های مذهبی را تضمین می‌کند. کره شمالی به طور ویژه نسبت به مذهب بودایی رویکرد بازتری نسبت به مذاهب دیگری مانند مسیحیت و اعتقادات کاتولیک دارد.راهب بوپتا که در ۳۰ سال گذشته بیش از ۱۰۰ بار به کره شمالی سفر کرده تا راهی برای گفتگوی بین جوامع بودایی شمال و جنوب کره ایجاد کند، می‌گوید: «در حال حاضر حدود ۶۰ معبد و ۳۰۰ راهب در کره شمالی وجود دارد.»
او می‌گوید: «من شخصا با حدود ۳۰ راهب در کره شمالی ملاقات کرده‌ام.»
او دو بار با کیم ایل سونگ، رهبر سابق کره شمالی، ملاقات کرده و طی ۳۰ سال گذشته چندین بار از معابد مختلف در پیونگ‌یانگ، کائسونگ، کوه‌ کوم‌گانگ و کوه میوهیانگ بازدید و با جامعه بودایی کره شمالی ارتباط برقرار کرده است.در محل سکونت راهب بوپتا در معبدی در منطقه سونگ‌بوک سئول، هزاران عکس از بازدیدهای او از معابد کره شمالی وجود دارد.راهب بوپتا می‌گوید: «پیش از جدایی دو کره، در شمال کره حدود ۵۴۰ معبد، ۱۶۰۰ راهب و ۳۸۰ هزار بودایی وجود داشت. اما پس از جنگ کره، بیشتر معابدی که در شهرها بودند، از بین رفتند و کره شمالی تنها بعضی از معابد مانند سونگ‌بولسا در ساریوون و بوهیونگسا در کوه میوهیانگ را بازسازی کرد.»
راهب بوپتا توضیح می‌دهد که «راهبان کره شمالی کمی با راهبان سنتی جوگی کره متفاوت هستند».
او می‌گوید: «کره شمالی راهبان سنتی خود را حفظ کرده است، در حالی که راهبان جوگی کره جنوبی شاهد نوآوری‌های زیادی بوده‌اند. تعداد راهبان کره شمالی بسیار کم است و آنها هم شیوه‌های قدیمی را حفظ کرده‌اند.»آشکارترین تفاوت این است که راهبان جوگی کره جنوبی سر خود را می‌تراشند، در حالی که بیشتر راهبان کره شمالی این کار را نمی‌کنند.
لباس راهبان شمال و جنوب هم با هم فرق دارد. راهب بوپتا می‌گوید: «در کره جنوبی، راهبان لباس‌های نارنجی و خاکستری می‌پوشند، اما در کره شمالی از لباس‌ها و رداهای قرمز استفاده می‌شود.»اداره معابد و راهبان کره شمالی بر عهده فدراسیون بودایی چوسان است. این فدراسیون در تاریخ ۲۶ دسامبر ۱۹۴۶ تشکیل شد و گفته می‌شود که «جبهه دموکراتیک برای اتحاد مجدد سرزمین پدری» که یک نهاد دولتی است اداره آن را بر عهده دارد.به همین دلیل گفته می‌شود که فدراسیون بودایی چوسان بیشتر به عنوان یک نهاد تبلیغاتی خارجی برای تبادلات بودایی بین شمال و جنوب کره فعالیت می‌کند.
فدراسیون بودایی کره شمالی اولین مراسم بزرگداشت تولد بودا را در تاریخ ۲۶ ماه مه سال ۱۹۸۸ در معبد بوهیونگ‌سا در کوه میوهیانگ برگزار کرد و از آن زمان تاکنون، این مراسم در معابد اصلی کره شمالی برگزار می‌شود.
تا اوایل دهه دهه ۲۰۰۰ میلادی، پروژه‌های تبادل و همکاری بین کره شمالی و جنوبی در حوزه مذهب بودایی به طور فعال پیگیری می‌شد. بازسازی معبد شین‌گِسا در کوه کوم‌گانگ توسط فرقه جوگی کره جنوبی و همین طور بازسازی معبد یئونگ‌تونگ‌سا در کائسونگ توسط فرقه چئون‌تای از جمله این پروژه‌ها بود.
راهب بوپتا می‌گوید: «راهبان کره شمالی ازدواج می‌کنند و بیشتر آنها موهای خود را بلند می‌کنند و کت و شلوار می‌پوشند.»
«من چندین بار این مسئله را با آنها مطرح کردم که راهبان باید موهای خود را کوتاه کنند و سرانجام برخی از راهبان در معابدی مانند بوهیونگ‌سا شروع به تراشیدن سرشان کردند. بعد از آن، من ۲۰۰ دست لباس و ردای راهبان را به آنها اهدا کردم.»راهب بوپتا تاکید می‌کند که اگرچه در کره شمالی معبد و راهب وجود دارند، اما تفاوت عمده آن با کره جنوبی این است که در کره شمالی هیچ زن راهبه‌ای وجود ندارد.او افزود: «چندین بار به معابد بودایی کره شمالی رفته‌ام، اما حتی یک بار هم راهبه ندیده‌ام. به نظر می‌رسد که مذهب بودایی در کره شمالی بیشتر یک ابزار سیاسی است و به همین دلیل هیچ زن راهبه‌ای ندارد.»
برخی خاطرنشان می‌کنند که کره شمالی در عمل آزادی مذهبی را مجاز نمی‌داند، و می‌گویند همه راهبان در آنجا اعضای حزب کارگران کره هستند و تعداد کمی از آنها به عنوان روحانیون واقعی فعالیت می‌کنند.بنا بر گزارش سالانه حقوق بشر کره شمالی که دولت کره جنوبی منتشر کرده، بیشتر مردم شمال گفته‌اند که «در معابد راهبان واقعی وجود ندارند و معبدها تنها به عنوان مکان‌های تاریخی باقی مانده‌اند.»
در این گزارش یکی از کسانی که از کره شمالی فرار کرده می‌گوید «مراسم‌های مذهبی که در معابد بودایی کره شمالی برگزار می‌شوند، بیشتر برای نشان دادن آزادی مذهبی به دیگران است تا به خود مردم».
راهب بوپتا درباره این مسئله می‌گوید: «راهبان کره شمالی به جای انجام وظایف رسمی، تنها کارها و وظایف حداقلی را انجام می‌دهند. معابد به عنوان میراث فرهنگی حفظ شده و راهبان با خانواده‌های خود به معابد می‌روند و مانند یک شغل روزانه در آنجا کار می‌کنند.»
او می‌گوید: «در روز تولد بودا، من به معبد بوهیونگ‌سا در کوه میوهیانگ رفتم و علاه بر مراسم جشن اصلی، مردم محلی نیز به معبد آمدند و مراسمی را با هم برگزار کردند.»
راهب بوپتا در سال ۱۹۹۲ «انجمن بودایی صلح و وحدت سرزمین پدری» را تاسیس کرد و پروژه‌های کمک به کره شمالی را با شعار «غذا برای وحدت» آغاز کرد. او در سال ۱۹۹۷ کارخانه نودل کوم‌گانگ را در استان هوانگ‌هی جنوبی و در سال ۲۰۰۶ کارخانه نان کوم‌گانگ را در پیونگ‌یانگ تاسیس کرد تا به مردم محلی کمک کند.
او می‌گوید: «از سال ۱۹۹۸، ماهانه ۶۰ تن آرد، که برای تغذیه روزانه حدود ۷۰۰۰ نفر کافی است، از بندر اینچئون کره جنوبی به بندر نامپو در کره شمالی ارسال شده است.»
راهب بوپتا که از سال ۲۰۱۰ به دلیل تحریم‌های کره جنوبی علیه پیونگ یانگ نتوانسته به کره شمالی سفر کند، می‌گوید: «اگر روابط شمال و جنوب بهبود یابد و تبادلات مدنی از سر گرفته شود، من آماده‌ام هر کاری که می‌توانم برای احیای مذهب بودایی در کره شمالی انجام دهم و به بازسازی معابد آنجا کمک کنم.»
او به ویژه تاکید می‌کند که «نباید بگذاریم تنش‌های نظامی و سیاسی بین شمال و جنوب به اوج برسد. مردم کره شمالی از گرسنگی رنج می‌برند، و من امیدوارم روزی برسد که بتوانیم کارخانه نودل کوم‌گانگ را دوباره راه‌اندازی کنیم و پروژه‌ کمک‌های غذایی را از سر بگیریم».
راهب بوپتا که در سال ۱۹۶۵ در معبد بوب‌جو در کوه سونگ‌نی به مقام روشنگری در مذهب بودایی رسیده، مدارک کارشناسی و کارشناسی ارشد خود را در رشته فلسفه هندی از دانشگاه دونگ‌گوک دریافت کرد. او در سال ۱۹۹۶ از دانشگاه کلیتون در آمریکا مدرک دکترای فلسفه گرفت.
راهب بوپتا مسئولیت‌های مختلفی از جمله مدیریت امور عمومی فرقه جوگی، ریاست معبد یونها و ریاست مرکز بودایی دانشگاه دونگ‌گوک را برعهده داشته است. او همچنین در سال ۲۰۱۸ بالاترین نشان بودایی فرقه جوگی را در معبد دونگ‌هوا دریافت کرد.