روايت داوود سلیمانی از حوادث 18 تیر 78

دکتر داوود سلیمانی در پاسخ به این پرسش که تلاش برای تحریف واقعیت آنچه در 18 تیرماه 78 در کوی دانشگاه افتاد، چه هدفی را دنبال می کند؟ گفت: شاید این داستان را شنیده اید که یکی دزدی کرد مردم دنبالش کردند که دزد را بگیرید، دزده دید هوا پسه خودش را قاطی جمعیت کرد و هی داد میزد دزد را بگیرید. بعضی آدرس عوضی می دهند؛ گزارش کمیته ی تحقیق شورای امنیت دم خروس برخی از این افراد را نشان داده و کذب مدعای آنان را آشکار کرده است. بنابراین فرار به جلو و یا تهمت فتنه گر به کسانی که در این واقعه همه ی هم و غم خود را برای آرام کردن مصروف داشتند، واقعیت را عوض نمی کند. امروز دیگر مردم می دانند که سر نخ اصلی، دست گروه های افراطی و محفل هایی بوده است که به نام اسلام و انقلاب اعمال ضد انقلابی انجام می دادند و از ترور و مثله کردن و کشتن ابایی نداشتند.

معاون وقت دانشجویی دانشگاه تهران، در پاسخ به این که رسیدگی کامل و افشای واقعیت های آن اتفاق تا چه حد می توانست و حتی اکنون می تواند در جلوگیری از فعالیت گروه هایی که خودسر خوانده می شوند، موثر باشد؟ نیز گفت: البته اگر اطلاع رسانی به مردم در هر زمینه ای به درستی صورت بگیرد مردم با شفاف سازی خادم را از خائن تمیز می دهند. آن ها می دانند که در قضایای کوی چه کسانی از حیثیت دانشگاه و دانشجویان دفاع کردند و چه کسانی به نظام و انقلاب ضربه زدند. به هر حال آن هایی که به لباس شخصی ها معروف بودند اگر چه محاکمه نشدند ولی گزارش شورای امنیت پرده از چهره ی آن ها بر داشت، هرچند نام آن ها نقطه چین بود ولی دستگاه های ذیربط آن ها را می شناختند و متاسفانه چنانکه شایسته بود رسیدگی نشد که اگر می شد تاثیر زیادی در جامعه داشت و شاید ما دوباره شاهد وقایعی از این دست نبودیم.

سلیمانی در پاسخ به این پرسش که علت اینکه در دوره ی اصلاحات، دولت و شورای عالی امنیت ملی نتوانست رضایت دانشگاه را برای آن واقعه جلب کند؟ گفت: البته دولت در این قضیه دنبال کشف حقیقت بود و با توجه به شرایط آن روز تمام تلاش خود را برای حل درست آن به کار گرفت، دلیل آن هم تشکیل کمیته ی تحقیق و تفحص بود. اما این امر فقط در اختیار دولت نبود بلکه دستگاه های دیگری چون قوه ی قضائیه می بایست تلاش بیشتری می کردند تا از دانشجویان دلجویی می شد و آثار و جراحات روحی و معنوی آنان التیام بیشتری می یافت.

این فعال سیاسی درباره ی این سوال که «علت ناتوانی و ضعف در کنترل چنین بحران هایی چیست که در سال 88 دوباره اتفاقی مشابه آن رخ می دهد؟»، گفت: آن ها شاید تجربه ی کافی در مواجهه با شرایطی اینچنینی را نداشته و آموزش های لازم را ندیده بودند و فکر می کردند حل بحران ها صرفا با قوه ی قهریه امکان پذیر است. آن ها در پاسخ به من که می گفتم این مساله را با هجوم به کوی نباید حل کرد و می شود با درایت و آرامش و همکاری مسوولان در هر رده ای و با همکاری دانشجویان حل کرد، با تحکم و عصبانیت و تهدید و بالاخره هجوم پاسخ دادند و به جای تزریق آرامش، تهدید و تحریک را پیشه کرده بودند.

سلیمانی افزود: گفته شد که نحوه ی رسیدگی هم بی تاثیر نبود. می دانید که مدت ها محکومیت یکی از متهمان به دلیل برداشتن ریش تراش طنز محافل شده بود، جایی که عزت و حرمت دانشجو و دانشگاه شکسته بود این نوع داوری ها جامعه را ارضا نمی کرد و تبرئه ی برخی نیرو های رسمی و غیر رسمی نیز به همچنین. این ها اگر درست تر صورت می گرفت و تدبیر بیشتری می شد و گروه های افراطی احساس می کردند که نمی توانند خود قانون گذار و مجری و قاضی باشند و در خیابان و در ملا عام و پیش چشم مردم دست به چنین اعمالی بزنند، ما دیگر کمتر شاهد چنین حوادثی می بودیم.

معاون وقت دانشجویی دانشگاه تهران همچنین درباره ی حواشی آن واقعه از جمله چندین مطلبی که خبرگزاری تسنیم در یکی دو روز اخیر منتشر کرده است، به انصاف نیوز گفت: به دلیل آنکه در برخی رسانه ها به بنده و برخی از کسانی که الان به دلیل محبوس بودن، امکان دفاع ندارند مثل برادر بزرگوارم آقای تاج زاده، افترا و تهمت زده اند، لازم است نکاتی را متذکر شوم. اگر نمی گفتند ضرورتی نبود ولی چون می تواند تشویش اذهان عمومی تلقی شود به ناچار نکاتی را عرض می کنم.

سلیمانی تصریح کرد: «بنده اولا شاهد تلاش خالصانه ی آقای تاج زاده در حل بحران و همکاری ایشان با تمامی مسئولان در رده های متفاوت کشور بودم که از هیچ کوششی برای حل مساله دریغ نداشتند و الان که ایشان امکان دفاع ندارد تهمت های یک رسانه به ایشان به دور از جوانمردیست. لذا لازم دیدم این نکته را متذکر شوم.

در باره من نیز در این خبرگزاری نقل قولی شده است که:
[داوود سلیمانی عضو حزب مشارکت که در آن زمان معاون دانشجویی دانشگاه بود، روز هجدهم تیرماه میان دانشجویان رفت تا فضا را قدری آرام کند اما صحبت‌هایی را مطرح کرد که بلافاصله به واکنش تند دانشجویان منجر شده فضا را تندتر کرد. او به‌جای اینکه فضا را آرام کند، خطاب به دانشجویان گفت: «اینها ما را که نشسته‌ایم کتک می‌زنند، وای به حال شما که ایستاده‌اید!».] (خبرگزاری تسنیم 17 تیر 93)

جدا از اینکه در نقل قول، بعضی از مطالب را نقل نکرده اند و شاید به صلاحشان نبوده که نقل کنند، باید بگویم مثل اینکه خبرگزاری مذکور اساسا در جریان حوادث و روند مذاکره ی بنده و مدیر محترم کوی دانشگاه آقای دکتر کوهی، با فرماندهان میدان و آقایان میر احمدی و نظری که در لحظاتی پیش از حمله ی ایشان به کوی و آن وضعیت اسفبار نبوده و توصیه ها و تلاش های ما را برای قانع کردن دو سوی ماجرا اعم از دانشجویان و نیروی انتظامی و حتی لباس شخصی های سازماندهی شده که قرار بود از درب فنی به کوی هجوم ببرند و در مقابل خواهش ما برای حل مساله بدون درگیری، به تهدید ادامه می دادند، نیست، و صرفا به نقل قولی مغلوط و سر و ته بریده استناد کرده و اتهام تنش آفرینی می زنند و قلم خبرنگاری را آلوده می سازند. البته من انتظاری از این ها ندارم چون حب و بغض ها بزرگ ترین مانع دیدن حقایق است».