خبرنگار ایرانی که به‌دست صدام اعدام شد

فرزاد بازفت خبرنگار جوان سی و یک ساله ایرانی بود که در زمستان سال شصت و هشت در عراق اعدام شد. بازفت فعالیت ژورنالیستی خود را در انگلستان و از اوایل دهه شصت آغاز کرد و با توجه به استعدادش به بی‌بی‌سی و روزنامه آبزرور راه پیدا کرد. بازفت با گذرنامه انگلیسی پنج بار به عراق سفر کرد که با توجه به اصلیت ایرانی او، کاری بسیار خطرناک بود. 

در آخرین مرتبه او به دعوت دولت عراق برای پوشش انتخابات کردستان عراق به آنجا رفت. در حین حضورش متوجه شد که در نزدیکی بغداد انفجار بسیار بزرگی بوقوع پیوسته و تصمیم گرفت درباره آن تحقیق و گزارشی بنویسد. بازفت با کمک یک پرستار زامبیایی به نام دافنه پریش به محل حادثه رفت، عکس گرفت و از آنجائی که حدس می زد این انفجار در رابطه با سلاح های کشتار جمعی عراق باشد، از خاک منطقه هم نمونه گیری کرد.

بازفت در فرودگاه بغداد با نمونه خاک و عکس هایش دستگیر و پس از شکنجه، به جاسوسی برای انگلستان و اسرائیل اعتراف کرد. دافته پریش همدست او به پانزده سال زندان و بازفت به اعدام محکوم گردید. مراسم محاکمه و اجرای حکم به سرعت انجام شد وبازفت در زندان ابوغریب دار زده شد. برای جلوگیری از اعدام بازفت انگلستان و شخص مارگرت تاچر تلاش فراوان کرد که برای شخص بازفت ثمری نداشت، اما آغازی شد برای تحریم عراق و صدام حسین. 

مطبوعات ایران و رادیو و تلوزیون ماجرای اعدام بازفت را اعلام کردند اما در برزخی بزرگ گیر کرده بودند که از او به عنوان یک ایرانی حمایت کنند یا علیه او به عنوان یک جاسوس اسرائیلی باشند. سالها بعد و پس از سقوط صدام همکاران بازفت در آبزرور پیگیر ماجرای او شدند و با دستیابی به اسناد دولت عراق کشف کردند که بازفت با اطلاع مسئولین عراقی به محل حادثه رفته بوده و دادگاه هم با اطلاع از بی گناهی او، با دستور مستقیم صدام حسین حکم اعدام صادر کرده بود. بازفت در آخرین پیامش از قبل از اعدام گفت “بجز کنجکاوی خبرنگاری کاری نکرده ام و بعد از رفتنم جهان خواهد فهمید که من چه نوع آدمی بوده ام”. دافته پریش پس از ده ماه زندانی آزاد شد و پیرامون این ماجرا کتابی نوشت.