گروه سلامت: چاقی شکمی همیشه به دلیل رژیم غذایی نادرست یا کمبود تحرک نیست و گاهی میتواند به دلیل از بین رفتن تعادل هورمونی باشد و افراد از هر جنسیتی را تحت تاثیر قرار دهد. این مشکل گاه ناشی از هورمونهای جنسی مانند استروژن و تستوسترون است، اما هورمونهای دیگر مانند کورتیزول، لپتین و انسولین نیز میتوانند در آن نقش داشته باشند.
چاقی شکمی با ورزش از بین نمیرود
در چاقی شکمی هورمونی، چربی اطراف ناحیه میانی بدن تجمع میکند و ممکن است احساس سنگینی، نفخ و ناراحتی به دنبال داشته باشد. چاقی شکمی ناشی از هورمون با تغییر رژیم غذایی و حتی ورزش از بین نمیرود و بسته به علت آن، میتواند با علایمی نظیر تغییرات خلقی، مشکلات خواب، استرس و احساس گرسنگی با وجود خوردن غذا همراه باشد. هورمونها همچون پیامرسانهای شیمیایی در سراسر بدن عمل میکنند و نقشهای خاصی بر عهده دارند.
کورتیزول که بهعنوان هورمون استرس شناخته میشود، بر سوخت ساز و تقریبا تمامی اندامها و بافتهای بدن تاثیر میگذارد. مقدار زیاد کورتیزول میتواند باعث بازتوزیع چربی در ناحیه شکم شود و اشتهای فرد را برای غذاهای آرامشبخش پرانرژی (غذاهای پرکالری و خوشطعم مثل انواع شیرینی، چیپس و پیتزا) افزایش دهد. به گزارش «وریولهلث»، سندروم کوشینگ، بیماری نادری است که در اثر آن کورتیزول بیش از حد تولید میشود.
بدن هم میتواند به خودیخود مقدار زیادی کورتیزول بسازد اما سندروم کوشینگ معمولا در نتیجه مصرف طولانیمدت استروئیدها ایجاد میشود. علامت آن هم افزایش چربی در ناحیه قفسه سینه و شکم اما لاغری در بازوها و پاهاست. چاقی شکمی میتواند باعث التهاب مزمن شود و خطر ابتلا به درد و ناراحتی به دلیل فشار روی کمر و مفاصل، مقاومت به انسولین، دیابت نوع ۲، بیماریهای قلبیعروقی و انواع سرطان را افزایش دهد.
چه باید کرد؟
به کمک آزمایش خون میتوان سطح بسیاری از هورمونها در بدن از جمله کورتیزول، استروژن، انسولین، پروژسترون، تستوسترون و هورمونهای تیروئید را اندازه گرفت. در صورت مشاهده فقدان تعادل هورمونی، متخصص سلامت و بهداشت شما را به متخصص غدد ارجاع میدهد. اگر با افزایش ناگهانی چاقی شکمی مواجهاید و علایم دیگری مانند مشکلات خواب، استرس بالا، تغییر اشتها، رشد مو یا ریزش مو، مشکلات روده و درد شکم هم دارید، بهتر است با پزشک مشورت کنید.