تاریخ انتشار : ۱۴۰۳/۰۷/۰۱ ساعت ۱۷:۴۱
کد مطلب : ۴۹۲۳۲۲
هند تا سال ۲۰۲۸ کاوشگر به زهره می‌فرستد
گروه علمی: هدف هند با پرتاب یک مدارگرد به سمت سیاره زهره در سال ۲۰۲۸ بخشی از نقشه راه فضایی بلندپروازانه این کشور است.به گزارش ایسنا، چشم انداز فضایی و نقشه راه جاه‌طلبانه هند قابل توجه است. این کشور چهار پروژه بزرگ فضایی از جمله ماموریت آوردن نمونه‌های خاک ماه به زمین تحت عنوان ماموریت چاندرایان-۴(Chandrayaan-۴)، ارسال مدارگرد به دور سیاره زهره و پرتاب اولین ماژول ایستگاه فضایی خود را برنامه‌ریزی کرده است.
دولت هند ۲.۷ میلیارد دلار برای تحقق این پروژه‌های جاه‌طلبانه اختصاص داده است. سرمایه‌گذاری قابل توجهی که مقامات این کشور می‌گویند مطمئناً مشارکت حداکثری بخش خصوصی در حال رشد کشور را تشویق می‌کند.سومانات(Somanath) رئیس آژانس فضایی هند می‌گوید: چشم‌انداز فضایی و نقشه راه جاه‌طلبانه هند اکنون بال‌هایی برای پرواز در ارتفاع دارد.
این ۲.۷ میلیارد دلار در روز چهارشنبه ۱۸ سپتامبر توسط کابینه دولت این کشور تصویب شد. این بودجه شامل ۲۵۳ میلیون دلار (۲۱ میلیارد روپیه) برای بازگشت هند به کره ماه با مأموریت «چاندرایان-۴» است که هدف آن جمع‌آوری حجم نامشخصی از نمونه‌های خاک ماه در نقطه محل فرود فضاپیمای «چاندرایان-۳» است که در حال حاضر در قطب جنوب ماه خفته است. این منطقه به دلیل فراوانی ظاهری یخ‌آبی که دانشمندان فکر می‌کنند می‌تواند برای حمایت از حیات و سوخت موشک استخراج شود، برای کشورهای فضایی بسیار مورد توجه است.
بازگشت به ماه با «چاندرایان-۴»
ماموریت «چاندرایان-۴» یک تلاش پیچیده خواهد بود که چهار ماژول را از طریق دو پرتاب موشک LVM-۳ پرتاب خواهد کرد. موشک اول یک فرودگر و یک وسیله نقلیه بالا رونده برای جمع‌آوری نمونه را حمل می‌کند که روی لبه دهانه نامشخصی در نزدیکی قطب جنوبی ماه فرود خواهد آمد، در حالی که موشک دوم یک ماژول انتقال و یک ماژول ورود مجدد را ارسال می‌کند و در مدار ماه مستقر می‌شود. پس از جمع‌آوری نمونه‌ها، وسیله نقلیه جمع‌آوری کننده از سطح ماه به فضا پرتاب می‌شود و محموله گرانبهای خود را به ماژول ورود مجدد منتقل می‌کند که سپس برای ورود مجدد ایمن به زمین راهی می‌شود.
دانشمندان می‌گویند این کار آسانی نیست. آنیل باردواج(Anil Bhardwaj) مدیر آزمایشگاه تحقیقات فیزیکی در گجرات که در زمینه توانایی پرتاب از سطح ماه، فرار از گرانش ماه و بازگشت به زمین متخصص است، می‌گوید یک چالش مهندسی مهم وجود دارد که باید حل شود.
با این وجود، دولت هند در حال پیشبرد طرح جاه‌طلبانه ارسال نمونه‌ها از کره ماه است تا به تثبیت این کشور به عنوان یک ابرقدرت فضایی ادامه دهد.بر اساس بیانیه‌ای که به تازگی منتشر شده است، این مأموریت هند را قادر می‌سازد تا در فناوری‌های اساسی و حیاتی برای مأموریت‌های سرنشین‌دار، آوردن نمونه‌های قمری و تحلیل علمی نمونه‌های ماه خودکفا شود. این مأموریت همچنین ایجاد تسهیلات برای بررسی و تجزیه و تحلیل نمونه‌های برگشتی را که دارایی‌های ملی خواهند بود، تضمین می‌کند.
این ۲.۷ میلیارد دلار در روز چهارشنبه ۱۸ سپتامبر توسط کابینه دولت این کشور تصویب شد. این بودجه شامل ۲۵۳ میلیون دلار (۲۱ میلیارد روپیه) برای بازگشت هند به کره ماه با مأموریت «چاندرایان-۴» است که هدف آن جمع‌آوری حجم نامشخصی از نمونه‌های خاک ماه در نقطه محل فرود فضاپیمای «چاندرایان-۳» است که در حال حاضر در قطب جنوب ماه خفته است. این منطقه به دلیل فراوانی ظاهری یخ‌آبی که دانشمندان فکر می‌کنند می‌تواند برای حمایت از حیات و سوخت موشک استخراج شود، برای کشورهای فضایی بسیار مورد توجه است.
بازگشت به ماه با «چاندرایان-۴»
ماموریت «چاندرایان-۴» یک تلاش پیچیده خواهد بود که چهار ماژول را از طریق دو پرتاب موشک LVM-۳ پرتاب خواهد کرد. موشک اول یک فرودگر و یک وسیله نقلیه بالا رونده برای جمع‌آوری نمونه را حمل می‌کند که روی لبه دهانه نامشخصی در نزدیکی قطب جنوبی ماه فرود خواهد آمد، در حالی که موشک دوم یک ماژول انتقال و یک ماژول ورود مجدد را ارسال می‌کند و در مدار ماه مستقر می‌شود. پس از جمع‌آوری نمونه‌ها، وسیله نقلیه جمع‌آوری کننده از سطح ماه به فضا پرتاب می‌شود و محموله گرانبهای خود را به ماژول ورود مجدد منتقل می‌کند که سپس برای ورود مجدد ایمن به زمین راهی می‌شود.
دانشمندان می‌گویند این کار آسانی نیست. آنیل باردواج(Anil Bhardwaj) مدیر آزمایشگاه تحقیقات فیزیکی در گجرات که در زمینه توانایی پرتاب از سطح ماه، فرار از گرانش ماه و بازگشت به زمین متخصص است، می‌گوید یک چالش مهندسی مهم وجود دارد که باید حل شود.
با این وجود، دولت هند در حال پیشبرد طرح جاه‌طلبانه ارسال نمونه‌ها از کره ماه است تا به تثبیت این کشور به عنوان یک ابرقدرت فضایی ادامه دهد.بر اساس بیانیه‌ای که به تازگی منتشر شده است، این مأموریت هند را قادر می‌سازد تا در فناوری‌های اساسی و حیاتی برای مأموریت‌های سرنشین‌دار، آوردن نمونه‌های قمری و تحلیل علمی نمونه‌های ماه خودکفا شود. این مأموریت همچنین ایجاد تسهیلات برای بررسی و تجزیه و تحلیل نمونه‌های برگشتی را که دارایی‌های ملی خواهند بود، تضمین می‌کند.
پربينندهترين مطالب و خبرها
پربحثترين مطالب و خبرها
