گروه سیاسی: دبیرکل حزب اتحاد ملت میگوید: وزیر کشور (اسکندر مومنی) از جمله وزرایی است که بیشترین تعامل را با جبهه اصلاحات داشته؛ حتی کسانی که نمایندگان منتسب به اصلاحات در کابینه هستند، چنین تعاملی را با جبهه ندارند!/ نباید اجازه دهیم، کسانی که نمیخواهند دولت به یکسالگی خود برسد آن را زمین بزنند؛ اگر وفاق بر سر حل مسائل و بحرانهای امروز ایران نباشد، پروژهای ناکام خواهد بود؛ «وفاق» نباید در حد سهم دادن در کابینه به رقبا خلاصه شود.
به نوشته سایت امتداد، آذر منصوری، در مجمع عمومی شعبه تهران این حزب با اشاره به فضای کنونی حاکم بر سپهر سیاست در ایران، اظهار داشت: حزب اتحاد ملت، امروز در واقع، پیشانی پیگیری مطالبات مردم را ازآن خود کرده است. حزب اتحاد به عنوان سازمانمندترین و بزرگترین حزب اصلاحطلب کشور-چه پیش و پساانتخابات-میتواند نقش قابل توجهی را در همراهی و حمایت نقادانه از دولت و دنبال کردن مطالبات و دغدغههای مردم ایفا کند.
به رغم برخی مسائلی که در زمان آغاز به کار دولت مطرح بود، دکتر مومنی، وزیر کشور از جمله وزرایی بوده که بیشترین تعامل را با جبهه اصلاحات داشته است. حتی کسانی که نمایندگان منتصب به جریان اصلاحات در کابینه هستند، چنین تعاملی را با جبهه ندارند! ایشان واقعا به مطالبات استانها توجه داشته و مدام در حال برگزاری جلسات مختلف و پیگیری مسائل است.
ما در فضای پیش از انتخابات در شرایط متفاوتی سیاستورزی میکردیم. حاکمیت مسیر تداوم یکدستسازی را در پیش گرفته بود. پیشبینی ما این بود که در انتخابات ۱۴۰۴ هم این مسیر تداوم خواهد یافت. اینکه چه شد که این رویکرد تغییر کرد را، نباید مورد غفلت قرار دهیم. ما در انتخابات ۱۳۹۸، ۱۴۰۰ و ۱۴۰۲ به درستی تاکید کردیم که تا تحقق انتخابات آزاد، رقابتی، معنادار و اثربخش، امکان مشارکت فعال در انتخابات را نخواهیم داشت.
رقابتی بودن و معنادار بودن انتخابات برای ما اهمیت زیادی داشت. دیدیم که یکدستسازان، در انتخابات ۱۴۰۰ عزم خود را جزم کرده بودند که هیچ پنجره فرصتی را برای اصلاحطلبان در این عرصه باز نکنند. حتی کار به جایی رسید که علی لاریجانی که بسیاری بر این باور بودند که میتوانند در رقابتهای انتخاباتی حضور پیدا کند از این حضور در عمل منع شد.
در انتخابات ۱۴۰۲ به عنوان نمونه، قانونی توسط مجلس تصویب و دولت سیزدهم آن را اجرا کرد که بر اساس آن، شورای نگهبان، تمامی اختیاراتی را که تا پیش از آن، از نگاه ما غیرقانونی بود را به قانون تبدیل کرد.
اما در انتخابات ریاست جمهوری، جبهه اصلاحات اساسا سازماندهی و برنامهریزی از این جهت که بخواهد افرادی را با مهندسی، مجاب کند که کاندیدا بشوند یا نشوند، نداشت. ساز و کار به این صورت تعریف شد که اعضای جبهه، هریک سه کاندیدا را معرفی کنند و در نهایت از میان اسامی که به دبیرخانه جبهه رسید، آقایان جهانگیری، آخوندی، پزشکیان، محمود صادقی و خانم زرآبادی بیشترین فراوانی را داشتند.
شرط ما برای دعوت از افراد این بود که میثاقنامه جبهه را قبول کنند. بخش مهم میثاقنامه هم این بود که اگر تعداد تائید صلاحیتها زیاد بود، دیگران به نفع کاندیدایی که وضعیت بهتری دارد، کنار بروند.
کاندیداها دعوت شده و به ارائه برنامههای خود پرداختند و آقایان جهانگیری، آخوندی و پزشکیان، بیشترین رای را از مجمع عمومی گرفتند. در نهایت این راهبرد از سوی جبهه اتخاذ شد که یا ما با کاندیدای خود در انتخابات شرکت کرده و یا تکلیف را از خود ساقط میدانیم. راهبردی که به باور بسیاری، اگر اتخاذ نمیشد، نمیتوانستیم شاهد تائید صلاحیت یک نامزد اصلاحطلب در رقابتهای انتخاباتی باشیم.
اکنون نیز باید تلاش کنیم تا با برقراری یک نسبت معقول با دولت چهاردهم، هم زمینه تقویت و حفظ سرمایه اجتماعی اصلاحات را در انتخابات بعدی فراهم کرده و نیز دولت کنونی را در عمل به وعدههای مورد مطالبه مردم یاری بدهیم. نباید اجازه دهیم تا آن دسته از کسانی که در ذهن دارند که این دولت به یکسالگی خود نرسد، دست بالا را گرفته و آن را زمین بزنند. کما اینکه در دوره روحانی شاهد بودیم که بخشی از جریان حاکم، برجام را به عنوان رقیب سیاسی خود تعریف کرده و به آن در قامت یک دستاورد ملی نگاه نکرد.
دولت نیز باید توجه داشته باشد که اگر بر سر حل مسائل و چالش های امروز ایران وفاقی شکل نگیرد و در حد سهم دادن در کابینه به رقبا خلاصه شود، عملا پروژه وفاق شکست میخورد.