تاریخ انتشار : ۱۴۰۳/۰۸/۲۳ ساعت ۰۸:۴۲
کد مطلب : ۵۰۰۹۰۴
برای سرنوشت دولت نگرانم
گروه سیاسی: دولت مسعود پزشکیان از مرز صد روزگی گذشت. بازه زمانی که به سنت بر جای مانده از دولت حسن روحانی به فرصتی برای مرور دستاوردهای قوه اجرایی کشور از حیث اثرات تغییر کارگزاران اجرایی بر روندها و رویکردها و نیز تحقق اهدافی که می‌توانند به نحوی جنبه ملموس داشته باشند، تبدیل شده است.
به گزارش نامه نیوز،هرچند دولتمردان معتقدند در عملیاتی ساختن بسیاری از وعده‌ها گام های قابل دفاعی برداشته اند که در درازمدت تداوم این مسیر می تواند کام ایرانیان را از انتخاب شان شیرین کند اما بر کسی پوشیده نیست که بسیاری از کارشناسان و سیاسیون به خط و مشی اتخاذی دولت چهاردهم براساس شعار «وفاق ملی» انتقاد دارند.
حجت الاسلام رسول منتجب نیا درباره صد روزگی دولت مسعود پزشکیان گفت: هر چند برخی معتقدند باید عملکرد دولت را بعد از 6 ماه تا یکسال ارزیابی کرد، کسانی هم هستند که بر این باورند «سالی که نکوست از بهارش پیداست»؛ مشکل ما افراط و تفریط است. یکی از مصادیق آن نحوه جذب و انتصاب افراد به مناسب مدیریت اجرایی کشور محسوب می شود.
وی افزود: وقتی یک رئیس جمهور تمام اعضای کابینه و مدیران دولت خود را از اطرافیان، دوستان و گروه سیاسی همسو با خود انتخاب می کند، در واقع در چینش مهره ها دچار روحیه افراط شده است اما زمانی نیز یک رئیس جمهور دچار روحیه تفریط در مهره چینی می شود چون تلاش می کند با رعایت مساوات، از بین مجموعه های همفکر، رقیب و مخالف نیروهایی را در مسئولیت های اجرایی قرار دهد؛ گرچه این کار شاید به لحاظ عقلی ممکن باشد اما از هر کسی بر نمی آید و در کشور ما نیز پاسخ نمی دهد، نتیجه هم این می شود که یاران وفادار و فداکار رئیس جمهور را مسئله دار و ناراحت می شوند.
این فعال سیاسی اصلاح طلب یادآور شد: نمی دانم این تز حرکتی را شخص آقای پزشکیان برای دولت انتخاب کرد یا مشاورانش به او گفتند؛ اما از همان اول که من این را شنیدم گفتم «تز ناموفقی خواهد بود» چون کسی که آقای پزشکیان را قبول نداشته و زمان انتخابات شمشیر به روی او کشید چه طور می تواند در قالب دولت خوب عمل کند؛ ضمن آنکه چه ضرورتی نیز به این کار است. برای برقرار عدالت کافی بود دولت با همه اعم از موافق، رقیب و مخالف یکسان و فراجناحی برخورد کند و به آنها خدمت رسانی انجام دهد.
وی افزود: با وجودی که 100 روز از آغاز کار دولت می گذرد هنوز تعداد زیادی از استانداران انتخاب نشده اند. خیلی از آنهایی هم که انتخاب شدند مشکل پیدا کردند چون اعضای ستادهای استانی آقای پزشکیان با این استانداران مخالف و از چنین انتخاب هایی گله مند هستند بنابراین استاندار به محل مأموریتش رفته اما بیشتر فعالان آن استان با او مخالفند و قبولش ندارند. از طرفی در استان هایی هم که هنوز استانداران خود را نشناخته اند کشمش است.
دبیرکل حزب جمهوریت ایران اسلامی با بیان اینکه آقای پزشکیان می خواهد همه مجموعه های سیاسی، دستگاه ها و نهادها را با دادن سهمیه راضی کند تا وفاق ملی به وجود آید، ادامه داد: مشخصا سهمیه وافری به رئیس مجلس داد اما تجربه نشان می دهد با دادن سهمیه نمی توان وفاق ملی ایجاد کرد چون چنین رویکردی به اختلافات دامن می زند. وفاق زمانی حاصل می شود که همه اطراف تصمیم بگیرند که کوتاه بیایند و دست اخوت به هم بدهند.
وی بیان کرد: وفاق یکطرفه معنا ندارد؛ آقای پزشکیان یکطرفه پرچم وفاق را برداشته است و هم می خواهد با دادن سهمیه همه را راضی کند اما در چنین فضایی مردم ناراضی می شوند چون از 19 وزیر تقریبا 3 وزیر نیم‌بند اصلاح طلب در کابینه حاضر هستند و بقیه اصولگرا یا از جبهه پایداری هستند. همین وضعیت در ترکیب استانداران نیز دیده می شود.
نماینده ادوار مجلس گفت: دولت نمی تواند موفقیت داشته باشد چون براساس طرح خوبی مهره چینی دنبال نشد. هیچ جای دنیا ندیدیم که رئیس جمهور منتخب به مخالفان خودش حتی بیشتر از حامیانش در حوزه مدیریت اجرایی اختیارات بدهد اما این مدل در دولت چهاردهم پیاده شده و مشکل ایجاد کرده است، لذا کارها با تأخیر پیش می رود. استانداران 10 استان هنوز انتخاب نشدند، برخی وزرا هنوز معاونان خودشان را انتخاب نکردند چون مانده اند چه کار کنند؟ اگر بخواهند از بین همفکران خود انتخاب کنند، آن وقت دولت عملا می شود دولت اصولگرا یا جبهه پایداری که چنین دولتی قطعا با فکر آقای پزشکیان همراهی نخواهد داشت. باز تکلیف آقای رئیسی روشن بود، از دانشگاه امام صادق گروهی را جمع کرد و دولتش را تشکیل داد اما تکلیف این دولت مشخص نیست.
وی افزود: هرچند در همین مدت کارهایی خوبی انجام شده است مثلا استاندار اهل سنت بر استان سیستان و بلوچستان منصوب شد و که چنین انتصابی مشکل این استان را تا حدود زیادی حل کرد؛ استفاده دولت از خانم ها و جوانان از دیگر اتفاقات خوبی است که می توان به آن اشاره کرد اما آقای پزشکیان وضع موجود در زمان دولت آقای رئیسی را قبول نداشت و شعار تغییر و تحول داد؛ امروز مردم چشم انتظار بودند تا ببینند برای تغییر اوضاع چه کار می خواهد انجام شود؛ حالا می بینند آقای پزشکیان کسانی را برای همکاری به دولت می آورد که هماهنگ نیستند اما می خواهد به زور آنها را با هم هماهنگ کند.
منتجب نیا با اشاره به تداوم بدترشدن اوضاع اقتصادی مردم بر اثر تورم و گرانی بیان کرد: کسانی که به دولت رفتند یا هنوز نمی دانند چه کار کنند یا دل به کار نمی دهند. دولت هم نتوانسته مجرب و کارآمد باشد. ای کاش رئیس جمهور نخبگان و روسای جمهور گذشته را دعوت می کرد و از آنها برای شروع کار و نحوه به کارگیری نیروها مشورت می گرفت.
وی افزود: امیدواریم آقای پزشکیان در آینده جبران کند. هرچند هنوز آقای پزشکیان را بهترین گزینه برای ریاست جمهوری می دانم اما شخصا برای سرنوشت دولت نگرانم چون این مدل، نه وحدت ایجاد می کند و نه در قالب آن استفاده از ظرفیت ها و استعدادها رخ می دهد. امروز عملا آقای پزشکیان نیروهای وفادار خودش را حذف کرده اما به نیروهای مخالف خود میدان داده است.
به گزارش نامه نیوز،هرچند دولتمردان معتقدند در عملیاتی ساختن بسیاری از وعده‌ها گام های قابل دفاعی برداشته اند که در درازمدت تداوم این مسیر می تواند کام ایرانیان را از انتخاب شان شیرین کند اما بر کسی پوشیده نیست که بسیاری از کارشناسان و سیاسیون به خط و مشی اتخاذی دولت چهاردهم براساس شعار «وفاق ملی» انتقاد دارند.
حجت الاسلام رسول منتجب نیا درباره صد روزگی دولت مسعود پزشکیان گفت: هر چند برخی معتقدند باید عملکرد دولت را بعد از 6 ماه تا یکسال ارزیابی کرد، کسانی هم هستند که بر این باورند «سالی که نکوست از بهارش پیداست»؛ مشکل ما افراط و تفریط است. یکی از مصادیق آن نحوه جذب و انتصاب افراد به مناسب مدیریت اجرایی کشور محسوب می شود.
وی افزود: وقتی یک رئیس جمهور تمام اعضای کابینه و مدیران دولت خود را از اطرافیان، دوستان و گروه سیاسی همسو با خود انتخاب می کند، در واقع در چینش مهره ها دچار روحیه افراط شده است اما زمانی نیز یک رئیس جمهور دچار روحیه تفریط در مهره چینی می شود چون تلاش می کند با رعایت مساوات، از بین مجموعه های همفکر، رقیب و مخالف نیروهایی را در مسئولیت های اجرایی قرار دهد؛ گرچه این کار شاید به لحاظ عقلی ممکن باشد اما از هر کسی بر نمی آید و در کشور ما نیز پاسخ نمی دهد، نتیجه هم این می شود که یاران وفادار و فداکار رئیس جمهور را مسئله دار و ناراحت می شوند.
این فعال سیاسی اصلاح طلب یادآور شد: نمی دانم این تز حرکتی را شخص آقای پزشکیان برای دولت انتخاب کرد یا مشاورانش به او گفتند؛ اما از همان اول که من این را شنیدم گفتم «تز ناموفقی خواهد بود» چون کسی که آقای پزشکیان را قبول نداشته و زمان انتخابات شمشیر به روی او کشید چه طور می تواند در قالب دولت خوب عمل کند؛ ضمن آنکه چه ضرورتی نیز به این کار است. برای برقرار عدالت کافی بود دولت با همه اعم از موافق، رقیب و مخالف یکسان و فراجناحی برخورد کند و به آنها خدمت رسانی انجام دهد.
وی افزود: با وجودی که 100 روز از آغاز کار دولت می گذرد هنوز تعداد زیادی از استانداران انتخاب نشده اند. خیلی از آنهایی هم که انتخاب شدند مشکل پیدا کردند چون اعضای ستادهای استانی آقای پزشکیان با این استانداران مخالف و از چنین انتخاب هایی گله مند هستند بنابراین استاندار به محل مأموریتش رفته اما بیشتر فعالان آن استان با او مخالفند و قبولش ندارند. از طرفی در استان هایی هم که هنوز استانداران خود را نشناخته اند کشمش است.
دبیرکل حزب جمهوریت ایران اسلامی با بیان اینکه آقای پزشکیان می خواهد همه مجموعه های سیاسی، دستگاه ها و نهادها را با دادن سهمیه راضی کند تا وفاق ملی به وجود آید، ادامه داد: مشخصا سهمیه وافری به رئیس مجلس داد اما تجربه نشان می دهد با دادن سهمیه نمی توان وفاق ملی ایجاد کرد چون چنین رویکردی به اختلافات دامن می زند. وفاق زمانی حاصل می شود که همه اطراف تصمیم بگیرند که کوتاه بیایند و دست اخوت به هم بدهند.
وی بیان کرد: وفاق یکطرفه معنا ندارد؛ آقای پزشکیان یکطرفه پرچم وفاق را برداشته است و هم می خواهد با دادن سهمیه همه را راضی کند اما در چنین فضایی مردم ناراضی می شوند چون از 19 وزیر تقریبا 3 وزیر نیم‌بند اصلاح طلب در کابینه حاضر هستند و بقیه اصولگرا یا از جبهه پایداری هستند. همین وضعیت در ترکیب استانداران نیز دیده می شود.
نماینده ادوار مجلس گفت: دولت نمی تواند موفقیت داشته باشد چون براساس طرح خوبی مهره چینی دنبال نشد. هیچ جای دنیا ندیدیم که رئیس جمهور منتخب به مخالفان خودش حتی بیشتر از حامیانش در حوزه مدیریت اجرایی اختیارات بدهد اما این مدل در دولت چهاردهم پیاده شده و مشکل ایجاد کرده است، لذا کارها با تأخیر پیش می رود. استانداران 10 استان هنوز انتخاب نشدند، برخی وزرا هنوز معاونان خودشان را انتخاب نکردند چون مانده اند چه کار کنند؟ اگر بخواهند از بین همفکران خود انتخاب کنند، آن وقت دولت عملا می شود دولت اصولگرا یا جبهه پایداری که چنین دولتی قطعا با فکر آقای پزشکیان همراهی نخواهد داشت. باز تکلیف آقای رئیسی روشن بود، از دانشگاه امام صادق گروهی را جمع کرد و دولتش را تشکیل داد اما تکلیف این دولت مشخص نیست.
وی افزود: هرچند در همین مدت کارهایی خوبی انجام شده است مثلا استاندار اهل سنت بر استان سیستان و بلوچستان منصوب شد و که چنین انتصابی مشکل این استان را تا حدود زیادی حل کرد؛ استفاده دولت از خانم ها و جوانان از دیگر اتفاقات خوبی است که می توان به آن اشاره کرد اما آقای پزشکیان وضع موجود در زمان دولت آقای رئیسی را قبول نداشت و شعار تغییر و تحول داد؛ امروز مردم چشم انتظار بودند تا ببینند برای تغییر اوضاع چه کار می خواهد انجام شود؛ حالا می بینند آقای پزشکیان کسانی را برای همکاری به دولت می آورد که هماهنگ نیستند اما می خواهد به زور آنها را با هم هماهنگ کند.
منتجب نیا با اشاره به تداوم بدترشدن اوضاع اقتصادی مردم بر اثر تورم و گرانی بیان کرد: کسانی که به دولت رفتند یا هنوز نمی دانند چه کار کنند یا دل به کار نمی دهند. دولت هم نتوانسته مجرب و کارآمد باشد. ای کاش رئیس جمهور نخبگان و روسای جمهور گذشته را دعوت می کرد و از آنها برای شروع کار و نحوه به کارگیری نیروها مشورت می گرفت.
وی افزود: امیدواریم آقای پزشکیان در آینده جبران کند. هرچند هنوز آقای پزشکیان را بهترین گزینه برای ریاست جمهوری می دانم اما شخصا برای سرنوشت دولت نگرانم چون این مدل، نه وحدت ایجاد می کند و نه در قالب آن استفاده از ظرفیت ها و استعدادها رخ می دهد. امروز عملا آقای پزشکیان نیروهای وفادار خودش را حذف کرده اما به نیروهای مخالف خود میدان داده است.
پربينندهترين مطالب و خبرها
پربحثترين مطالب و خبرها
