مواد غذایی سنگ ساز را بشناسید

دکتر حشمت‌اله شهبازیان اظهار کرد: سنگ کلیه از بیماری‌های شایعی است که در میان بیماری‌های کلیوی به خصوص در نواحی گرمسیر مانند خوزستان با آن روبه‌رو هستیم. در آب و هوای گرم و رطوبت بالا، کاهش آب بدن از طریق تعریق و تبخیر از راه پوست به شدت افزایش پیدا کرده و میزان زیادی از آب بدن دفع می‌شود. وی ادامه داد: مهمترین ارگانی که آب بدن را تنظیم می‌کند، کلیه است و بنابراین کلیه مجبور می‌شود آب را در بدن حفظ کرده و کمتر از راه ادرار آن را دفع کند این امر موجب بالا رفتن غلظت ادرار شده و از این طریق، غلظت تمام مواردی که زمینه‌ سنگ‌سازی هستند، افزایش می‌یابد. نتیجه این چرخه، رسوب موارد یاد شده و تشکیل هسته اولیه سنگ کلیه است که این هسته رفته رفته بزرگ شده و به سنگ کلیه تبدیل می‌شود.

شهبازیان نقش توارث را در ابتلا به سنگ کلیه بسیار پر رنگ دانست و گفت: توارث نقش بسیار مهمی در ایجاد سنگ کلیه ایفا می‌کند و بسیاری از بیماری‌هایی که زمینه‌ساز سنگ کلیه هستند، می‌توانند جنبه‌های ارثی نیز داشته باشند. وی با اشاره به نقش رژیم‌های غذایی و مصرف برخی از انواع مواد غذایی در بروز سنگ کلیه عنوان کرد: در ایجاد برخی از سنگ‌ها، مواد غذایی مصرفی از سوی فرد می‌تواند نقش بسیار مهمی داشته باشد. مصرف گوشت در ایجاد برخی از انواع سنگ، بنام سنگ سیستینی، بسیار تاثیرگذار است. همچنین در سنگ‌های اسید اوریکی، مصرف گوشت قرمز و حبوبات که با مکانیزم تولید اسید اوریک بیشتر همراه است، می‌تواند ایجاد این نوع از سنگ کلیه را افزایش دهد.

این فوق تخصص نفرولوژی و پیوند کلیه ادامه داد: در بعضی از سنگ‌های کلسیمی، مصرف غذاهای حاوی کلسیم مانند لبنیات می‌تواند سنگ‌سازی را در بیماران مبتلا به سنگ کلیه افزایش دهد. وی افزود: بسته به نوع سنگ، مصرف برخی مواد غذایی می‌تواند سنگ‌سازی را تشدید کند و به طور کلی می‌توان گفت دو چیز در رژیم غذایی برای پیشگیری از ابتلا به تمامی انواع سنگ ها باید محدود شود، یکی مصرف نمک و دیگری مصرف گوشت قرمز.

شهبازیان گفت: اساس و مهم‌ترین راه درمان بیماران مبتلا به سنگ کلیه، پیشگیری از تشکیل سنگ است و مهم‌ترین عامل در این زمینه، مصرف مایعات فراوان و رژیم‌های غذایی است که بسته به نوع سنگ توصیه می‌شود. وی ادامه داد: در بسیاری از موارد، سنگ کلیه خود به خود دفع می‌شود ولی در صورتی که سنگ بزرگ باشد امکان دفع خود به خودی وجود ندارد و باید از راه‌های سنگ‌شکن بیرونی و درونی، این سنگ ابتدا خرد و سپس از راه مجرای ادرار دفع شود. در مورد سنگ‌های خیلی بزرگ نیز باید گفت این سنگ‌ها از طریق اعمال جراحی باز و گاه بسته از بدن خارج می‌شوند.