افزایش خطر سکته قلبی با خواب نامنظم

 براساس نتایج تحقیقات جدید که در مجله «اپیدمیولوژی و سلامت جامعه» انتشار یافته، به نظر می‌رسد منظم یا نامنظم بودن خواب عامل قوی‌تری نسبت به مدت زمان خواب، در پیش بینی حوادث قلبی و عروقی اصلی است.

این اولین مطالعه در نوع خود است که به اثرات هر دو مدت خواب و منظم بودن خواب بر بیماری های قلبی و عروقی می پردازد. نویسندگان این مطالعه در نتیجه تحقیقات خود دریافتند که خطر حمله قلبی، سکته مغزی و نارسایی قلبی در افرادی که الگوهای خواب نامنظم دارند، به طور قابل توجهی افزایش می‌یابد، حتی اگر تعداد ساعات خواب توصیه شده برای سن خود را داشته باشند. برعکس، افرادی که به شدت به برنامه خواب و بیداری منظم پایبند بودند، خطر کمتری برای حوادث قلبی و عروقی عمده داشتند. بی‌نظمی خواب به تغییر مکرر برنامه‌های خواب، مانند رفتن به رختخواب و بیدار شدن در ساعات مختلف شب اشاره دارد که می‌تواند بدن را مختل کرده و بر سلامتی تاثیر منفی بگذارد.

دکتر ژان فیلیپ چاپوت، محقق ارشد در موسسه تحقیقاتی کودکان شرق انتاریو و اولین نویسنده این تحقیق، می‌گوید: این تحقیق بر اهمیت اولویت بندی تظن در خوابیدن در دستورالعمل‌های بهداشت عمومی و مراقبت‌های بالینی برای حمایت از سلامت قلبی و عروقی تاکید می‌کند.

خواب منظم جلوی مرگ را نمی‌گیرد
این مطالعه بزرگ شامل بیش از ۷۲.۰۰۰ فرد بین ۴۰ تا ۷۹ سال بدون سابقه حوادث قلبی عروقی عمده بود. همه شرکت کنندگان بخشی از گروه بیوبانک بریتانیا، یک پایگاه داده زیست پزشکی که شامل داده‌های شناسایی نشده از نیم میلیون فرد در بریتانیا است، بودند.

خواب یک پدیده پیچیده است، بر همین اساس محققان سعی کردند طیف گسترده‌ای از عوامل را کنترل کنند که می‌تواند بر نتایج مطالعه تأثیر بگذارد، از جمله سن، جنس، قومیت، سابقه بیماری قلبی و عروقی و سلامت روان. آن‌ها همچنین جنبه‌های مهمی از سبک زندگی را که می‌تواند بر کیفیت خواب تاثیر بگذارد، مانند مشکلات خواب گزارش‌شده توسط خود فرد، ساعت‌های فرد (شیفت‌های شبانه) و حتی زمان استفاده از صفحه نمایش را در نظر گرفتند.

یکی دیگر از نقاط قوت این مطالعه این است که صرفا به داده‌های خواب گزارش شده توسط خود متکی نیست. شرکت کنندگان از ردیاب‌های فعالیت به مدت هفت روز برای ثبت خواب خود استفاده کردند.نتایج این مطالعه نشان داد که خواب نامنظم ۲۶ درصد بیشتر در معرض خطر حوادث قلبی عروقی عمده است و خواب نامنظم متوسط ۸ درصد افزایش یافته است.سوال بعدی محققان این بود که آیا خواب کافی می‌تواند خطر خواب نامنظم را جبران کند یا خیر.

خواب کافی، ناکافی است
متاسفانه، آن‌ها دریافتند که خواب به میزان تعداد ساعات توصیه شده برای کاهش خطر ابتلا به خواب نامنظم کافی نیست، اما بر افرادی که در گروه نسبتا نامنظم بودند تأثیر داشت.چاپوت گفت: در حالی که هم مدت زمان خواب کافی و هم الگوهای خواب منظم مهم هستند، یافته‌های ما نشان می‌دهد که رعایت توصیه‌هایی که برای مدت زمان خواب کافی ارائه شده‌اند به تنهایی خطر افزایش «میس»( MACE) را برای افرادی که برنامه‌های خواب نامنظم دارند، از بین نمی‌برد. «میس» به عنوان ترکیبی از مرگ به دلیل همه علل، ایست قلبی ناگهانی، نارسایی احتقانی قلب، انفارکتوس میوکارد غیر کشنده (MI)، کاردیومیوپاتی ناشی از استرس، و آریتمی‌های قلبی با شروع جدید، افت فشار خون شدید نیاز به حمایت اینوتروپیک و ادم ریوی تعریف شده است.