گروه فرهنگی: خبرنگار، یعنی صاحب اندیشه و قلم، یعنی یک روح کنجکاو و حقیقتجو، خبرنگار یعنی یک وجدان بیدار.
در تقویم رسمی جمهوری اسلامی ایران ۱۷ مرداد را روز گرامیداشت محمود صارمی٬ شهید عرصه خبر، روز خبرنگار نامگذاری کردهاند، این روز یعنی روز سپاسگذاری از فعالان بخش خبر و اطلاعرسانی٬ خبرنگارانی که همواره در جهت اطلاعرسانی آحاد جامعه٬ گسترش و رشد افکار عمومی٬ و آگاهی و پیگیری مشکلات مردم قدمهای استواری برمیدارند و رسالت افروختن مشعل بیداری در جامعه را بر عهده دارند.
مردم برای آگاهی از رویدادهای جاری در کشور٬ مسائل جدید مورد مطرح در جهان و پیشامدهای مهم دنیا روزانه از رسانههای گروهی و دیجیتالی، روزنامهها و نشریات بهره میبرند. بنابراین دنیای فناوری و ارتباطات که امروزه نیاز به آن بیش از پیش احساس میشود نقش گستردهای در راستای اطلاعرسانی افکار عمومی ایفا میکند. خبرنگاری شغلی پر خطر، هیجانانگیز و همراه با اضطراب بوده که همواره نیازمند دلاوری، رشادت و شجاعت است. به طوری که شرایط کاری یک خبرنگار ایجاب میکند که به دنبال سوژه مورد نظر خود مسیر پر پیچ و خمی را طی کرده و حتی ممکن است در همین راه جان خود به در خطر انداخته تا در نهایت به هدفش برسد که این انگیزه از روح کنجکاو و حقیقتجو و همچنین روحیه خطرپذیر خبرنگار نشات گرفته است.
ذات خبرنگار همواره تشنه دانستن و رسیدن به حقیقت گمشده است که وی را در مسیر سیراب شدن پیش میبرد اما هر چه به انتهای مسیر نزدیکتر میشود عطشی برخواسته از دل و جان وجودش را فرا گرفته و او را همراهی میکند طوری که هر چه خبرنگار در مسیر مصممتر و تشنهتر میشود و این عطش ادامه دارد تا جایی که روح خبرنگار را در دل شکافهای عمیق درون یک حقیقت پنهان به طوفان میکشاند و دیگر کمی شکیبایی نیاز است تا پله پله به ملاقات منشاء حق و حقیقت برود، همچنین عشق و علاقه به این حرفه ناخودآگاه این روح سرکش را تا رسیدن به قله حقایق پیش میبرد.
خبرنگاران قشری از جامعه هستند که میتوانند با قلم خود اندیشهها را به جریان بیندازند و هر اندیشهای که از صاحبان فکر برمیخیزد در صورتی که به مرحله عمل و ظهور برسد آثار قابل توجهی درجامعه میگذارد. ممکن است این اندیشه ناب چنان با اهمیت باشد که کشور را به سمت پیشرفت و ترقی پیش برده و موجب ارتقاء بینش و دانش مردم شود و چنانچه صورت دیگر این مسئله رخ دهد، به از هم گسیختگی جامعه و پیامدهای مخرب آن ختم میشود.
بنابراین قلم به عنوان ابزار یا سلاح جنگ نرم در این قشر از اهمیت فوقالعادهای برخواردار است. ارزش و منزلت این ابزار برای تحقق بخشیدن به اهداف تعیین شده و رسالت صاحبان قلم، تا جایی مد نظر است که موجب تشویش اذهان عمومی نشده و همواره در راستای ساماندهی و آگاهی افکار عمومی نوشته و جوهرش در مسیر هوشیاری افراد جامعه به کار برده شود. یک خبر از چنان اهمیتی برخوردار بوده که در سرنوشت یک کشور سهیم است. بنابراین حفظ و صیانت از خبر بر ارزش آن میافزاید که ثمره آن هوشیاری یک جامعه است.
بسیاری از مردم به رسانهها اعتماد کرده و تنها با شنیدن یا خواندن یک خبر به یقین حقیقت آن را میپذیرند و شاید نیاز به پیگیری بیشتر و استفاده از سایر منابع را ضروری ندانند. این اعتماد٬ خبرنگاران و اصحاب رسانه را برآن میدارد تا در راستای انجام رسالت خود، در صحت و درستی خبر منتشر شده و عناصر آن دقت لازم را داشته و از کاربرد واژهها و اصطلاحات بیگانه با آن رویداد پرهیز کنند تا از تولید خبر کذب جلوگیری شود. بدین ترتیب هنگام گفت وگو با یک مقام مسئول یا فرد پاسخگو به سؤال مطرح شده و جویا شدن از صحت یک رویداد آنچه از زبان فرد شنیده میشود به درستی ثبت و به اطلاع عموم بیان شود این درحالی است که عدم دقت و کاربرد نامناسب کلمات و چاشنی اغراقآمیز و در حقیقت بازی با کلمات یک خبر را در مسیر شایعه شدن سوق میدهد.
بدون شک نیاز به خبرنگار در تمام صحنههای کشور همواره احساس میشود و این نیاز بر اهمیت مقام قلم آنان افزوده تا در جهت موفقیت وی در این عرصه هدایتگر باشد، اما مسالهای که برای خبرنگار از نان شب هم واجبتر است، داشتن آزادی بیان و آزادی قلم، بدون ترس و دلهره از بیان انتقاد از دولت و مسئولان است، که در برخی مناطق این کشور، بسیار کمرنگ و پرز دار بوده تا جایی که در شرایط حاد به تهدید خبرنگار ختم میشود. طبیعتا شرایط سخت و استرسآور خبرنگاری خود به اندازاهای کافی دغدغهساز است که برخی مسئولین و روابط عمومیها بخواهند به آن دامن بزنند، چرا که در همین شهر هنوز هم روابط عمومیهایی هستند که بدون توجه به نیاز رسانه و با اعلام عدم همکاری، خبرنگار را از بررسی مساله مورد نظر منع میکنند، حال بماند که تعدادی از مدیران کل استان اردبیل حتی تفاوت بین خبرگزاری و روزنامه را نمیدانند!
اما با ابراز تاسف باید اضافه کرد که جایگاه خبرنگاران استان اردبیل هنوز به رسمیت شناخته نشده است که این مساله میتواند عوامل متعددی داشته باشد اما آنچه بیشتر نمایان است اینکه برخیها تنها اسم "خبرنگار" را یدک میکشند و هیچ شناختی از رسالت خطیر خبرنگاری ندارند. اصحاب رسانه به عنوان افراد دلسوز جامعه همواره در جهت انتقال اطلاعات صحیح حادثه یا اطلاعیهای در تلاش هستند اما باید به این نکته توجه کرد که حتی در حساسترین و مهیجترین شرایط نیز٬ احساسات شخصی خود را در بیان و تشریح رخداد، دخیل نکنند.
اما گاهی واقعهای مثل جنایتهای گروهک داعش طوری افکار عمومی را به چالش میکشاند که خبرنگار نیز در بیان خود احساس همدردی و همنوع دوستی با حادثه دیدگان را بروز داده تا مخاطب را به مساعدت فرا خواند. بنابراین ایجاد این حس همدردی در بین آحاد جامعه به توانایی آن خبرنگار در به تصویر کشیدن عمق جنایات یا بلایا بستگی داشته و انتظار افراد کمک طلبیده را برآورده خواهد کرد. در این صورت خبرنگاران جزء اولین کسانی هستند که همقدم با افراد فعال در راستای کمکرسانی و مددکاری، خود را به محل وقوع حادثه رسانده و پیام اس. او .اس جهانی منتشر میکنند.