گستره نقش آفرینیهایش، او را به یکی محبوبترین و موفقترین چهرههای سینمای آمریکا تبدیل کرده بود؛ از کمدیهای خنده دار گرفته تا فیلمهای احساسی اشک انگیز، از نمایشهایی برای کودکان و صداپیشگی در انیمیشنها تا بازی در درامهای تلخ. کار دشواری است که از میان دهها فیلم و سریالی که او در آنها حضور داشته، چندتایی را به عنوان بهترین کارهای او انتخاب کرد. در زیر نگاهی گذار به تعدادی از مشهورترین آثار او انداخته ایم.
مورک و میندی (۱۹۸۲-۱۹۷۸)
موفقیت و محبوبیت از بازی در سریال "مورک و میندی" آغاز شد؛ یک کمدی موقعیت (Sitcom) که از دل سریال "روزهای خوش" (Happy Days) بیرون آمده بود. رابین ویلیامز که کار خود را تازه آغاز کرده بود در دو قسمت روزهای خوش در نقش موجودی فضایی بازی کرد که از سیاره دیگری به زمین آمده بود تا خودش را با زندگی بشری وفق دهد. "مورک از اورک" آنقدر در همان دو قسمت محبوب شد که تهیه کنندگان تصمیم گرفتند او را تبدیل به شخصیت محوری سریال دیگری کنند که پنج سال ادامه داشت و از موفقترین سیتکامهای زمان خود بود.
صبح بخیر ویتنام (۱۹۸۷)
تا سال ۱۹۸۷ ویلیامز نام خودش را در تلویزیون و دنیای کمدی تثبیت کرده بود، اما هنوز در سینما شهرتی همسنگ نداشت و سابقه حضورش در مقابل دوربین سینما، به چند نقش کوتاه بر میگشت. صبح بخیر ویتنام، فرصتی برای او فراهم کرد که به یکی از ستارههای هالیوود تبدیل شود. او نقش یک مجری رادیویی را بازی کرد برنامهاش برای تقویت روحیه سربازان آمریکایی در ویتنام پخش میشد. این نقش جایزه بهترین بازیگر گلدن گلوب و نخستین نامزدی اسکار را برایش به ارمغان آورد.
انجمن شاعران مرده (۱۹۸۹)
دو سال بعد این موفقیت با بازی در فیلم انجمن شاعران مرده تکرار شد و برای دومین بار نامزد اسکار شد. بازی او در نقش جان کیتنگ، معلم زبان انگلیسی در کالجی آمریکایی یکی از نقشآفرینیهای به یاد ماندنی اوست؛ معلمی که روش تدریسش زندگی شاگردانش را تحت تاثیر قرار میدهد.
خانم داتفایر (۱۹۹۳)
در سینما مردان زیادی در نقش زنان بازی کردهاند که قطعا یکی از بهترینهای آنها بازی رابین ویلیامز در فیلم خانم داتفایر است. مردی که از همسرش جدا شده و اجازه دیدن فرزندانش را ندارد و با گریم، خودش را به شکل خدمتکار زنی درمی آورد و با این ترفند مراقبت از فرزندانش را بر عهده می گیرد. این کمدی خانوادگی که یکی از پرفروشترین فیلمهای تاریخ سینمای آمریکاست، جوایز زیادی از جمله گلدن گلوب دیگری برای ویلیامز در پی داشت.
ویل هانتینگ نابغه (۱۹۹۷)
ویل هانتینگ نابغه یکی از موفقترین فیلمهای اواخر دهه ۱۹۹۰ بود؛ ۹ نامزدی اسکار برای فیلمی محصول همکاری دو جوان تازه کار در مقام فیلمنامه نویس (بن افلک و مت دیمون) که اتفاقی شگفت انگیز در سینمای آمریکا بود. این جمع دو نفره را رابین ویلیامز با بازی بینظیر خود در نقش روانشناس مشاور ویل هانتینگ (با بازی مت دیمون) تکمیل کرد و تنها اسکار زندگیاش را به دست آورد. به این فهرست می توان فیلمهای پچ آدامز، بیخوابی، علاالدین، عکس فوری یکساعته، جومانجی، قفس پرندگان و دهها فیلم و انیمیشن دیگر اضافه کرد.