دولت احمدي‌نژاد شلخته و بد اخلاق بود

هادی غفاری، با بیان این مطلب، اظهار کرد: با دو حالت می‌توان امر مقایسه را انجام داد، یا مقایسه با امکانات خیالی و آرمانی که موجب شکست عامل قیاس می‌شود و یا با امکانات واقعی، هم سنگ و هم تراز خودش که باعث به دست آمدن نتیجه بهتری از مقایسه می‌شود. اگر دولت امروز را به روش اول با دولتی آرمانی، آزادی خواه که مردمی بی دغدغه و جایگاهی برتر در جهان دارد مقایسه کنیم مشخص است که عملکرد دولت خوب نبوده است.

وی همچنین افزود: اما اگر دولت فعلی را با دولت قبل که یک دولت شلخته، بد اخلاق ، اهل دعوا و حاشیه بود بسنجیم، معلوم است که عملکرد مناسب و خوبی داشته است. این فعال سیاسی با اشاره به وضعیت سیاسی ایران در دولت قبل تصریح کرد: منش رئیس دولت قبل با ادبیات نادرست باعث صدور قطعنامه‌ها و کاهش رابطه دیپلماتیک ایران شد.

وی در جواب قطعنامه‌هایی که زندگی مردم را مختل کرده بود، گفت که آنقدر قطعنامه بدهید تا قطعنامه دانتان پاره شود. این روش اوضاع داخل ایران را نا به سامان کرد و باعث ایجاد هرج و مرج‌هایی شد. به طور مثال امروز گران فروشی یک اصل شده بقال و کتاب فروش و تاجر هم ندارد. بر این اساس و قیاس است که می‌گویم این دولت موفق است و عملکرد مناسب و قابل دفاعی دارد. ایران یک کشور بزرگ و با پتانسیل بالا است، با انرژی کم و دست دست کردن نمی‌توان این سرزمین را یاری داد.

غفاری با بیان این‌که دولت باید از زمان خود استفاده کند، گفت: درست است که دولت عملکرد یک ساله‌ی خوبی از خود نشان داده است، اما نباید فراموش کرد که کار زیاد است. این دولت نباید با با بهانه‌ی این که حالا فرصت دارد کم کار کند؛ چراکه می‌ترسیم چشم بر هم بگذاریم و فرصت بگذرد.

این فعال سیاسی با تاکید بر ضرورت همکاری بین قوا خاطرنشان کرد: با وجود ضرورت استقلال قوا مشکلی داریم که هر قوه ساز خودش را می‌زند. ما بعد از مدت‌ها وزیر قدرتمندی را پیدا کردیم که به زور رئیس دولت و علی‌رغم خواست خود به قدرت رسید، اما مجلس او را با دلایل غیر منطقی استیضاح و برکنار کرد.

وی افزود: می‌گویند او افرادی را برکنار کرده، مگر این جا به جایی ها در دولت قبل نبوده آن زمان مجلس صدا نداشت؟ بازگرداندن عده‌ای دانشجو و استاد بی گناه کنار گذاشته شده چه اشکالی دارد؟ غفاری گفت: مشکل مااین است که همه را با خط کشی خودمان می‌سنجیم. خود امام (ره) یک بار فرمودند مگر من شاقول اسلام هستم که اسلام را با من می‌سنجید، حالا این حرف را باید به برخی از دوستان سیاسی گفت. یکی از بهانه‌های آنها عدم تبری جویی وزیر و روسایش از سران فتنه است. آخر مگر می‌شود هر کس هر چه می‌گوید ما پشت آن بلند شویم و بگویم تبری می‌جویم؟