به روز شده در ۱۴۰۳/۰۹/۰۲ - ۲۲:۳۶
 
۱۶
تاریخ انتشار : ۱۳۹۳/۰۷/۲۳ ساعت ۱۶:۴۵
کد مطلب : ۵۷۸۴۱

توپخانه صدا و سیما علیه دانشگاه آزاد

گروه جامعه: روزنامه فرهیختگان در گزارشی نوشت: توپخانه صدا و سیما بار دیگر در برنامه بیست و سی، دانشگاه آزاد اسلامی را نشانه گرفت.
توپخانه صدا و سیما علیه دانشگاه آزاد
شب گذشته این بخش – به زعم خودشان– خبری، برای چندمین بار بحث نخ‌نمای افزایش ظرفیت‌های تحصیلات تکمیلی را سوژه کرد. البته این برخوردها از سوی بیست و سی چنان عادی است که دو روز پیش هم خبرنگاران روزنامه ایران در نامه‌ای به ضرغامی از او خواستند عنوان این بخش را از «خبری» به «طنز» تغییر دهد. مجری این برنامه ابتدا با لحنی جنایی– پلیسی، خبر افزایش پذیرش دانشجویان دکتری در یک دانشگاه را پخش کرد و لوگوی دانشگاه آزاد اسلامی را هم نشان داد. پس از آن خبرنگار این برنامه با لحنی دور از شأن یک خبرنگار تلویزیونی سوال‌های جهت‌دارش را آغاز کرد اما تیرش به سنگ خورد.

این بار هم بیست و سی بخش کوتاهی از سخنان مصاحبه شونده را گزینش کرد و در کنار بخش‌های دیگر قرار داد اما باز هم نتوانست به پاسخ مطلوبش، یعنی افزایش ظرفیت پذیرش تحصیلات تکمیلی در دانشگاه آزاد اسلامی، برسد. مجتبی علوی‌فاضل، معاون سنجش و پذیرش دانشگاه آزاد اسلامی چنان با قاطعیت و متقن پاسخ سوالات را داد که این برنامه چاره‌ای جز استفاده از لحنی جنایی، اکشن و تا حدی طنزگونه برای این گفت‌وگو نداشت.

بیست و سی شب گذشته در حالی برای چندمین بار این گزاره غلط را مطرح کرد و پاسخ کامل مسئولان دانشگاه آزاد اسلامی را منتشر نکرد که دقایقی قبل از این خبر، رپرتاژی مفصل از سفر رئیس‌شان به جمهوری آذربایجان پخش کرده بود و بدون محدودیت زمانی از برنامه‌ها و کارهای خوبی که آقای رئیس انجام داده، سخن گفته بود.

اکنون با طرح چندین باره این مساله از سوی صدا و سیما و حملات دیگری که به بهانه‌های مختلف به دانشگاه آزاد اسلامی می‌شود، این سوال به ذهن می‌رسد که چرا؟ چون تا یک ساله گذشته که مدیریت دانشگاه آزاد اسلامی تغییر نکرده بود، صدا و سیما به‌عنوان بخشی از روابط‌عمومی دانشگاه آزاد اسلامی عمل می‌کرد. این برخورد آنقدر پررنگ بود که خبرنگار صدا و سیما که از قضا در گزارش شب گذشته هم حضور داشت، در مراسم روز خبرنگار سال جاری با انتقاد از اینکه چرا او را صدا و سیمایی می‌خوانند و به همین خاطر با او بد هستند، پشت تریبون قسم جلاله خورد که تا آن زمان مطلب بدی درباره دانشگاه آزاد اسلامی منتشر نکرده است.

به عبارتی این ارتباط تا یک‌سال گذشته درنهایت مطلوبیت بوده و حال با حضور مدیریت جدید در دانشگاه آزاد اسلامی تغییر کرده است. صدا وسیما هم تنها بازیگر این حوزه نیست، بلکه برخی رسانه‌های خاص، سایت‌ها و ارگان‌ها که می‌شود همگی را زیر عنوان دلواپسان تعریف کرد مدام در حال حمله به دانشگاه آزاد اسلامی هستند. باید دید که مشکل این چند دسته با کجای فعالیت مدیریت جدید دانشگاه است؟

برای این کار باید به شاخص‌ترین حوزه‌های فعالیت این دوره نگاه کرد. اول توسعه تحصیلات تکمیلی براساس رهنمودهای مقام معظم رهبری است که از قضا همین بخش هم شب گذشته مورد حمله قرار گرفت. حال می‌توان حدس زد چه کسانی با وجود تاکید و ابلاغ مقام معظم رهبری، از جذب دانشجویان در داخل و مهاجرت نکردن آنها به خارج ناراحت هستند؛ دانشجویانی که براساس آمار و ارقام خروج هر کدامشان سالانه 40 هزار دلار ارز از کشور خارج می‌کند. دلالان مهاجرت به کشورهای اروپایی و آسیایی و آنها که موسسات اعزام دانشجو دارند تنها گروهی هستند که از توسعه تحصیلات تکمیلی در داخل کشور آسیب می‌بینند. از قضا بیشتر مخاطبان مهاجرت در این حوزه هم از همین دوستان دلواپس هستند، البته تمایل آنها بیشتر به خروج با بودجه دولتی است نه با بودجه شخصی؛ نمونه‌اش همین غائله بورسیه‌ها بود که تن آنها را به لرزه درآورد.

دانشگاه آزاد اسلامی در حال حاضر 12 هزار مدرس با درجه استادیاری به بالا، هفت هزار مربی در حال تحصیل دکتری و پنج هزار هیات‌علمی جدید با درجه دکتری دارد. همچنین صدها هزار متر فضای آموزشی در پی تجمیع پردیس‌های علوم و تحقیقات سراسر کشور با فضاهای آموزشی واحدهای مرکز برای توسعه تحصیلات ایجاد شده است. براساس برنامه استراتژیک حمید میرزاده، رئیس دانشگاه آزاد اسلامی، نسبت استاد به دانشجو تا پایان سال 96 به یک به 35 می‌رسد و این همان استاندارد فعلی وزارت علوم است. اما هنوز معلوم نیست دغدغه صداوسیما چیست؟

به نظر می‌رسد ورود جزئی‌تر به این بحث و طرح ارتباطات غیررسمی که بین برخی از رسانه‌ها و خبرنگاران با مدیران قبلی دانشگاه آزاد اسلامی در دوره قبل وجود داشت در این مقال مناسب نباشد. تنها نکته‌ای که می‌توان گفت این است که حنای این لحن‌های جنایی و دکورهای شبیه به برنامه‌های خبر خارجی دیگر رنگی برای مردم ندارد؛ پس دستاورد چنین گزارش‌هایی تنها رو کردن دست کسانی است که در این دوره دست‌شان از جیب دانشجوها قطع شده است. این در حالی است که براساس نظرسنجی‌های واقعی خانواده‌ها و دانشجویان از افزایش ظرفیت‌های تحصیلات تکمیلی راضی هستند.