تاریخ انتشار : ۱۳۹۳/۰۸/۱۱ ساعت ۱۴:۲۷
کد مطلب : ۵۹۷۲۹
هاشمي: امر به معروف با زور نمی‌شود
گروه سياسي: آیت الله هاشمی رفسنجانی ضمن بیان اینکه "فریضه امر به معروف و نهی از منکر، ابزار قدرت نیست"، تاکید کرد: منحصر كردن امر به معروف و نهي از منكر به جمعي خاص کارساز نبوده و نخواهد بود.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی آیت الله هاشمی رفسنجانی ، گزیده سخنان ایشان در سالهای 88، 90 و 91 در همین ارتباط بدین شرح است:
"سال 88 در دیدار مسئولان ستاد مرکزی «امر به معروف و نهی از منکر»"
به نظر من باید در این برهه از حکومت اسلامی که ما در آن قرار داریم با گروهی محقق مبرز به گردآوری دائره‌المعارف جامع «امر به معروف و نهی از منکر» بپردازیم که در درون تمامی انسانها ریشه فطری دارد.فطرت خدادادی «لذت از معروف و تنفر از منکر» که در تمامی انسانها وجود دارد باید حافظ سلامت جامعه باشد ولی در حال حاضر با تمامی زحمات کشیده شده نه ظاهر» جامعه ما و نه «باطن» جامعه وضعیت پسندیده‌ای ندارد.
اشکالات که در این امور کسب، قضا، ادارات و ........ جامعه وجود دارد جملگی ناشی از عدم توجه جملگی ما به تقویت «وجدان اجتماعی» است و اکنون وظیفه بزرگ تمامی نخبگان امروز کشور ما اعم از دانشگاهیان، طلاب، رسانه‌ها، تریبونها و همه و همه آن است که کمک کنند تا بی‌تفاوتی نسبت به بدی و زشتی در جامعه کنار رفته و با تقویت وجدان آکاه «انسانها» خود به تقابل و تنفر از زشتی‌ها و بدی روی آورده و بی‌تفاوت از کنار آن نگذرند.
یادمان باشد که هم خوبی و هم بدی قابل سرایت است و قرآن به ما مژده «بهترین امت» را با داشتن «امر به معروف و نهی از منکر» داده است و بی‌تفاوتی در این مهم جایی ندارد در زمان پیامبر(ص) که این آیات نازل شد مسلمانان واقعاً آزادی ابراز عقیده ناشی از همین موضوع داشتند و حتی با ادب از پیامبر‌خدا(ص) سوال می‌کردند و پاسخ خود را نیز می‌گرفتند و این دلیل زنده ماندن امت اسلامی بود.
" سال 90 در دیدار اعضای شورای سیاست‌گذاری «اولین همایش بین‌المللی شهروند مسئول»"
اگر در جامعه مردم بی‌تفاوت نباشند و هر جا خوبی یا بدی دیدند، طبق موازین اسلامی امر به معروف و نهی از منکر کنند، آن جامعه خود به‌خود و از درون واکسینه و مصون خواهد بود و دیگر نیازی به استفاده از زور و تبلیغات نخواهد بود، چرا که «کلکم راع و کلکم مسئول عن رعیته» محقق شده است.
در بحث امر به معروف و نهی از منکر مهمتر از بحث تذکر لسانی، بحث اقناع طرف مقابل مدنظر است، چرا که اگر اقناعی وجود نداشته باشد، خود این فریضه ممکن است تبدیل به سوءتفاهم و تشدید اختلافات شود.
"سال 91 در ديدار با جمعي از محققان مؤسسه موضوع‌شناسي احكام فقهي و مؤسسه كتاب‌شناسي شيعه"
منحصر كردن امر به معروف و نهي از منكر به جمعي خاص و برگزاري همايش‌هاي تكراري كارساز نبوده و بايد در عمل و با فرهنگ‌سازي معروف را امر و منكر را نهي كنيم. بحث امر به معروف و نهي از منكر وظيفه‌اي عام و براي تمام مسلمين است و نبايد به عنوان ابزار قدرت به كار گرفته شود، چرا كه اين امر محدود به يك گروه يا فرد خاصي نبوده و قرآن كريم نيز پيكره امت اسلامي را بدون هيچ‌گونه محدوديتي عامل نهي از منكر مي‌داند و آن را محدود به مسائل شرعي و احكام هم ندانسته و امر به تمامي خوبي‌ها و نهي از همه‌ي بدي‌ها مي‌داند.
"سال 88 در دیدار مسئولان ستاد مرکزی «امر به معروف و نهی از منکر»"
به نظر من باید در این برهه از حکومت اسلامی که ما در آن قرار داریم با گروهی محقق مبرز به گردآوری دائره‌المعارف جامع «امر به معروف و نهی از منکر» بپردازیم که در درون تمامی انسانها ریشه فطری دارد.فطرت خدادادی «لذت از معروف و تنفر از منکر» که در تمامی انسانها وجود دارد باید حافظ سلامت جامعه باشد ولی در حال حاضر با تمامی زحمات کشیده شده نه ظاهر» جامعه ما و نه «باطن» جامعه وضعیت پسندیده‌ای ندارد.
اشکالات که در این امور کسب، قضا، ادارات و ........ جامعه وجود دارد جملگی ناشی از عدم توجه جملگی ما به تقویت «وجدان اجتماعی» است و اکنون وظیفه بزرگ تمامی نخبگان امروز کشور ما اعم از دانشگاهیان، طلاب، رسانه‌ها، تریبونها و همه و همه آن است که کمک کنند تا بی‌تفاوتی نسبت به بدی و زشتی در جامعه کنار رفته و با تقویت وجدان آکاه «انسانها» خود به تقابل و تنفر از زشتی‌ها و بدی روی آورده و بی‌تفاوت از کنار آن نگذرند.
یادمان باشد که هم خوبی و هم بدی قابل سرایت است و قرآن به ما مژده «بهترین امت» را با داشتن «امر به معروف و نهی از منکر» داده است و بی‌تفاوتی در این مهم جایی ندارد در زمان پیامبر(ص) که این آیات نازل شد مسلمانان واقعاً آزادی ابراز عقیده ناشی از همین موضوع داشتند و حتی با ادب از پیامبر‌خدا(ص) سوال می‌کردند و پاسخ خود را نیز می‌گرفتند و این دلیل زنده ماندن امت اسلامی بود.
" سال 90 در دیدار اعضای شورای سیاست‌گذاری «اولین همایش بین‌المللی شهروند مسئول»"
اگر در جامعه مردم بی‌تفاوت نباشند و هر جا خوبی یا بدی دیدند، طبق موازین اسلامی امر به معروف و نهی از منکر کنند، آن جامعه خود به‌خود و از درون واکسینه و مصون خواهد بود و دیگر نیازی به استفاده از زور و تبلیغات نخواهد بود، چرا که «کلکم راع و کلکم مسئول عن رعیته» محقق شده است.
در بحث امر به معروف و نهی از منکر مهمتر از بحث تذکر لسانی، بحث اقناع طرف مقابل مدنظر است، چرا که اگر اقناعی وجود نداشته باشد، خود این فریضه ممکن است تبدیل به سوءتفاهم و تشدید اختلافات شود.
"سال 91 در ديدار با جمعي از محققان مؤسسه موضوع‌شناسي احكام فقهي و مؤسسه كتاب‌شناسي شيعه"
منحصر كردن امر به معروف و نهي از منكر به جمعي خاص و برگزاري همايش‌هاي تكراري كارساز نبوده و بايد در عمل و با فرهنگ‌سازي معروف را امر و منكر را نهي كنيم. بحث امر به معروف و نهي از منكر وظيفه‌اي عام و براي تمام مسلمين است و نبايد به عنوان ابزار قدرت به كار گرفته شود، چرا كه اين امر محدود به يك گروه يا فرد خاصي نبوده و قرآن كريم نيز پيكره امت اسلامي را بدون هيچ‌گونه محدوديتي عامل نهي از منكر مي‌داند و آن را محدود به مسائل شرعي و احكام هم ندانسته و امر به تمامي خوبي‌ها و نهي از همه‌ي بدي‌ها مي‌داند.
