گروه سياسي: در شرایطی كه دولت یازدهم برای مدیریت مهره های مهم كابینه اش با شرایط افسارگسیخته ای كه مجلس برایش به وجود آورده، به سد محكمی برخورد كرده است؛ بازهم شاهد جلسات علنی و غیر علنی و سوالات پی در پی از دولتی ها هستیم.
به گزارش ایلنا؛ این در حالی است كه وزارتخانه های ارشاد و علوم، فشار بیشتری را تحمل می كنند. بدین ترتیب به نظر می رسد مجلس درصدد فاصله انداختن اصلاح طلبان از عرصه سیاست است. استیضاح رضا فرجیدانا، اولین استیضاح دولت یازدهم بود تا در نهایت فرجی دانا با ۱۱۰ رای از تصدی وزارت علوم برکنار شد.
روزی که فرجی دانا؛ وزیر علوم دولت یازدهم تلاش کرد به صورت منطقی از عملکرد خود دفاع کند، استیضاح کنندگان او در مجلس نظرشان چیز دیگری بود و گویا عزم شان را جزم كرده بودند فاصله اصلاح طلبان با دولت را بیشتر کنند. در راستای آن و در صورتی كه عمر زیادی از دولت جدید نمی گذرد، همزمان استیضاح وزیر آموزش و پروش و ارشاد مطرح شد. هرچند هیات رییسه برای مخدوش نشدن چهره مجلس، از اعلام وصول سایر استیضاح ها خودداری كرد.
با آغاز به کار دولت یازدهم، علی جنتی به عنوان وزیر پیشنهادی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به مجلس معرفی و نهایتاً موفق به کسب رأی اعتماد شد. او سومین وزیر دولت روحانی بود كه برای پاسخ به سوالات حمید رسایی كه نهایتا برای مورد قبول نمایندگان واقع نشد، در مجلس حاضر شد و در نهایت كارت زرد دریافت كرد. اگر سه وزارتخانه ارشاد، آموزش و پرورش و علوم را وزارتخانه های نزدیک به جریان اصلاحات بدانیم، آنگاه مفهوم استیضاح های مجلس بیشتر از گذشته نمایان می شود؛ سونامی استیضاح ها تا جایی پیش رفت كه سردی بین مجلس و دولت كاملا احساس می شد. اتفاقی كه مجلسیان همچنان آنرا انكار میکنند.
فشار بر وزرای ارشاد و علوم و اکنون آموزش وپرورش، نشانهای بارز از افكار تندروهایی است كه دلیلی بر اصلاح طلب بودن این وزیران نمی بینند و شاید میخواهند تا دولت دهم جدیدی را از نو بسازند. محمد خرسند؛ عضو شورای مرکزی حزب موتلفه به سایت "شما" سایت رسمی این حزب گفتهبود: دولتی که شعارش اعتدال و غیر جناحی بودن هست، چه اصراری دارد وزارتخانه مهم و حساسی مثل وزارت علوم را به اصلاحطلبها بدهد؟
فشارها به وزرای اصلاح طلب دولت آنقدر بود که حمید رسایی نایب رئیس کمیسیون اصل ۹۰ مجلس از عدم برگزاری جلسه عصر فراکسیون اصولگرایان مجلس با وزیر پیشنهادی علوم گلایه کرده بود و گفته بود: ظاهراً اعضای فراکسیون اصولگرایان نسبت به برگزاری این جلسه احساس نیاز نکردند. با وجود تلاشهای روحانی برای حمایت از وزیرانش، نمایندگان همچنان بر پرسشهایی كه می توان آن را بیشتر بهانه دانست برای کشاندن اصلاح طلبان دولت به مجلس اصرار دارند تا جایی که استیضاحهای اخیر و سوال ها از وزرای اصلاح طلب را می توان کاملا سیاسی و قدرت نمایی طیف اقلیت تندرو مجلس هم دانست. برخی پارلماننشینان اما معتقدند وزیران دولت تدبیر و امید مشی اعتدال را دنبال نمیکنند چراکه انتخاب مدیران و استاندران با نظر مجلس نبوده و به همین سبب کار برای نمایندگان استانی سخت میشود و اگر استیضاح ها هم اکنون به نتیجه نرسد، هر زمان دیگری میتوان این موضوع را دنبال کرد.
حجت الاسلام محمد رضا آشتیانی، عضو کمیسیون فرهنگی مجلس نیز همچنان بهترین راه را فاصله انداختن اصلاحات از دولت می داند: «به نظر من با این مسیری که وی طی می کند و این موضع گیری هایی که اعلام می کند مجلس قاعدتا باید برخورد کند و بهترین راهی که مجلس دارد، استیضاح است.» الیاس نادران نیز آنقدر معرفی یک وزیر اصلاح طلب را دور از انتظار تصور کرده بود که معرفی نیلی احمدی آبادی را به شوخی تشبیه کرده بود و گفته بود: آقای روحانی خواسته با مجلس شوخی کند، شما خیلی جدی میگیرید.
بدین ترتیب آنچه مشخص است، اینکه برای مجلسیان نام وزرای اصلاح طلب، یک شوخی بزرگ تلقی می شود که نباید آن را جدی گرفت. بنابراین آنچه مشخص است، اینکه مجلس به گونه بسیار نگران کننده ای در پی حفظ فاصله اصلاحات با دولت روحانی است. حال با توجه به گفتههای نمایندگان به خوبی معلوم است كه نمایندگان اصولگرا و تندورهای مجلس تمام تلاش خود را متمرکز کرده اند تا با استفاده از این تاكتیك بین دولت و اصلاح طلبان شكاف ایجاد كنند و سه وزارتخانه اصلی اصلاح طلب ارشاد، علوم و آموزش و پرورش را از دسترس اصلاحات دور نگاه دارند و با حفظ این فاصله از قدرت اصلاحات در دولت بکاهند.