گروه سیاسی: سومین همایش جریان مخالف مذاکرات هستهای موسوم به «دلواپسان» با استقبالی سرد مواجه شد؛ این اتفاق در حالی رخ داد که سایتها و رسانههای منسوب به این جریان از چند روز پیش با مخابره پیام و پیامک، همه حامیان خویش را از تهران و شهرهای اطراف برای حضور در چنین همایشی فراخوانده بودند.
در ابتدای ورود به محل همایش دو اتفاق خبرنگاران را شگفتزده میکرد؛ اول، عنوان جنجالی بود که برای چنین محفلی انتخاب شده بود: «منهای عزت + تحریم». دوم، مکان هنری که در خدمت چنین همایش به شدت سیاسی قرار گرفته بود؛ «تالار اندیشه حوزه هنری». مکانی که اصحاب رسانه آن را با نشستهای خاطرهانگیز بزرگان اندیشه و هنر به یاد میآورند و متولی آن یکی از نهادهای رسمی کشور (سازمان تبلیغات اسلامی) است.
خبرنگاران و عکاسانی که برای ثبت یک تجمع پرشور به این مکان آمده بودند بعد از گذشت یک ساعت و نیم خود را در سالنی خلوت یافتند که شمار حاضران آن به زحمت از 150 نفر فراتر میرفت. حضور اندک مدعوین، باعث شد مراسمی که قرار بود ساعت 14 شروع شود با یک ساعت تأخیر یعنی ساعت 15 آغاز شود. طراحان همایش پیش از این نوید داده بودند که میزبان نزدیک 100 نفر از نمایندگان، فعالان سیاسی، هنرمندان و استادان دانشگاه خواهند بود، اما در میانه مراسم تنها معدودی از نمایندگان عضو جبهه پایداری در همایش حاضر شدند. حتی وعده مجری همایش مبنی بر سخنرانی آیتالله احمد علمالهدی بر زمین ماند و به پخش پیام ویدئویی او بسنده شد. وعده حضور میهمانان خارجی و بینالمللی همان سرنوشت علمالهدی را پیدا کرد و مجری برنامه اعلام کرد که دوستان خارجیشان (یک کشیش، یک دانشگاهی و یک فیلمساز امریکایی) پیام تصویری فرستادهاند.
برای خبرنگاران حاضر در همایش بقیه چهرهها تکراری بودند؛ کسانی که پای ثابت همه نشستهای مخالفان دولت هستند. از این جمله بود «حمید روحانی» که به عنوان مورخ پشت تریبون قرار گرفت. وی سخنانش را با حمله لفظی به یکی از استادان علوم سیاسی و مشاور رئیسجمهور (محمود سریعالقلم) آغاز کرد. وی همان اتهامات قبلی خویش به همراهان رئیسجمهور را به سریعالقلم وارد کرد و مدعی شد که کتاب «ایران و جهانی شدن» او درصدد از بین بردن انقلاب و استقلال کشور است. ادعای حمید روحانی در حالی بود که کتاب مذکور که دکتر حسن روحانی برای آن مقدمه نوشته است پیش از این با استقبال گسترده محافل دانشگاهی روبهرو شده بود. با این حال سخنران همایش در پایان آرزو کرد روزی بیاید که مسأله کشور «سازشکاران» نباشد.
بعد از سخنرانی حمید روحانی پیام ویدئویی احمد علمالهدی پخش شد. بعد از ویدئوی امام جمعه مشهد، «جواد کریمی قدوسی» و «سیدمهدی موسوینژاد» از نمایندگان مجلس، «ابوالفضل ظهرهوند» سفیر سابق ایران در افغانستان و ایتالیا و «احمد رهدار» مدیر مؤسسه تحقیقات فتوح اندیشه در میزگرد همایش شرکت کردند. کریمی قدوسی طی سخنانی همایش دلواپسی را «کرسی آزاد اندیشی» خواند و اعلام کرد اگر همه تحریمها «یکباره»، «یکجا» و «یک روزه» لغو شوند، بُرد اتفاق افتاده و در غیر این صورت باخت است.
سخنران دیگر مراسم موسوینژاد، نماینده مجلس بود که او هم در سخنانش درباره مذاکرات هستهای همانند دیگر حامیان گروه پایداری به شبیهسازی دست زد، او با نام بردن مکرر از شمر و عمر سعد، آنان را مصداق خواصی دانست که جامعه را به انحطاط کشیدند. موسوینژاد و دو میهمان دیگر مراسم در حالی با عبارتهای کنایهآمیز تیم مذاکرهکنندگان و دولت اعتدال را مورد حمله قرار میدادند که شمار زیادی از حضار سالن را ترک کرده بودند. در ابتدای ورود به محل همایش دو اتفاق خبرنگاران را شگفتزده میکرد؛ اول، عنوان جنجالی بود که برای چنین محفلی انتخاب شده بود: «منهای عزت + تحریم». دوم، مکان هنری که در خدمت چنین همایش به شدت سیاسی قرار گرفته بود؛ «تالار اندیشه حوزه هنری». مکانی که اصحاب رسانه آن را با نشستهای خاطرهانگیز بزرگان اندیشه و هنر به یاد میآورند و متولی آن یکی از نهادهای رسمی کشور (سازمان تبلیغات اسلامی) است.
خبرنگاران و عکاسانی که برای ثبت یک تجمع پرشور به این مکان آمده بودند بعد از گذشت یک ساعت و نیم خود را در سالنی خلوت یافتند که شمار حاضران آن به زحمت از 150 نفر فراتر میرفت. حضور اندک مدعوین، باعث شد مراسمی که قرار بود ساعت 14 شروع شود با یک ساعت تأخیر یعنی ساعت 15 آغاز شود. طراحان همایش پیش از این نوید داده بودند که میزبان نزدیک 100 نفر از نمایندگان، فعالان سیاسی، هنرمندان و استادان دانشگاه خواهند بود، اما در میانه مراسم تنها معدودی از نمایندگان عضو جبهه پایداری در همایش حاضر شدند. حتی وعده مجری همایش مبنی بر سخنرانی آیتالله احمد علمالهدی بر زمین ماند و به پخش پیام ویدئویی او بسنده شد. وعده حضور میهمانان خارجی و بینالمللی همان سرنوشت علمالهدی را پیدا کرد و مجری برنامه اعلام کرد که دوستان خارجیشان (یک کشیش، یک دانشگاهی و یک فیلمساز امریکایی) پیام تصویری فرستادهاند.
برای خبرنگاران حاضر در همایش بقیه چهرهها تکراری بودند؛ کسانی که پای ثابت همه نشستهای مخالفان دولت هستند. از این جمله بود «حمید روحانی» که به عنوان مورخ پشت تریبون قرار گرفت. وی سخنانش را با حمله لفظی به یکی از استادان علوم سیاسی و مشاور رئیسجمهور (محمود سریعالقلم) آغاز کرد. وی همان اتهامات قبلی خویش به همراهان رئیسجمهور را به سریعالقلم وارد کرد و مدعی شد که کتاب «ایران و جهانی شدن» او درصدد از بین بردن انقلاب و استقلال کشور است. ادعای حمید روحانی در حالی بود که کتاب مذکور که دکتر حسن روحانی برای آن مقدمه نوشته است پیش از این با استقبال گسترده محافل دانشگاهی روبهرو شده بود. با این حال سخنران همایش در پایان آرزو کرد روزی بیاید که مسأله کشور «سازشکاران» نباشد.
بعد از سخنرانی حمید روحانی پیام ویدئویی احمد علمالهدی پخش شد. بعد از ویدئوی امام جمعه مشهد، «جواد کریمی قدوسی» و «سیدمهدی موسوینژاد» از نمایندگان مجلس، «ابوالفضل ظهرهوند» سفیر سابق ایران در افغانستان و ایتالیا و «احمد رهدار» مدیر مؤسسه تحقیقات فتوح اندیشه در میزگرد همایش شرکت کردند. کریمی قدوسی طی سخنانی همایش دلواپسی را «کرسی آزاد اندیشی» خواند و اعلام کرد اگر همه تحریمها «یکباره»، «یکجا» و «یک روزه» لغو شوند، بُرد اتفاق افتاده و در غیر این صورت باخت است.
سخنران دیگر مراسم موسوینژاد، نماینده مجلس بود که او هم در سخنانش درباره مذاکرات هستهای همانند دیگر حامیان گروه پایداری به شبیهسازی دست زد، او با نام بردن مکرر از شمر و عمر سعد، آنان را مصداق خواصی دانست که جامعه را به انحطاط کشیدند. موسوینژاد و دو میهمان دیگر مراسم در حالی با عبارتهای کنایهآمیز تیم مذاکرهکنندگان و دولت اعتدال را مورد حمله قرار میدادند که شمار زیادی از حضار سالن را ترک کرده بودند.