تاریخ انتشار : ۱۳۹۳/۰۹/۰۱ ساعت ۱۴:۲۵
کد مطلب : ۶۱۳۱۰
نظر مطهری درباره رای مجلس به فرهادی
گروه سياسي: علی مطهری با بیان اینکه مجلس با یک انتخاب سخت مواجه است، گفت: اگر به آقای فرهادی رأی اعتماد ندهد وزارت علوم معطل می‌ماند و تنش میان مجلس و دولت بیشتر می‌شود.
علی مطهری در گفتگو با خبرآنلاین، تاکید کرد: روز قرائت نامه رئیس جمهور و معرفی وزیر پیشنهادی فضای مجلس منفی نبود، اما باید دید در نهایت مجلس چه تصمیمی می‌گیرد. اگر مجلس بخواهد با همان معیار گذشته خود یعنی همراهی یا عدم همراهی با فتنه قضاوت کند و رأی بدهد قاعدتا آقای فرهادی هم نباید رأی بیاورد.
متن این گفتگو به شرح زیر است:
فضای مجلس را در مورد رأی اعتماد به دکتر فرهادی وزیر پیشنهادی علوم چگونه ارزیابی می‌کنید؟
روز قرائت نامه رئیس جمهور و معرفی وزیر پیشنهادی فضای مجلس منفی نبود، اما باید دید در نهایت مجلس چه تصمیمی می‌گیرد. اگر مجلس بخواهد با همان معیار گذشته خود یعنی همراهی یا عدم همراهی با فتنه قضاوت کند و رأی بدهد قاعدتا آقای فرهادی هم نباید رأی بیاورد چون ایشان هم از نظر آن گروه از نمایندگان که به موارد قبلی رأی ندادند با فتنه همراهی داشته است زیرا در مرداد ماه سال 88 نامه‌ای را همراه آقایان خاتمی، موسوی، کروبی و بسیاری افراد دیگر خطاب به مراجع تقلید امضا کرده است که در آن نامه نوع رفتار با معترضان به رفتار دوران سیاه ستمشاهی تشبیه شده است. همچنین آقای فرهادی ظاهرا با حزب مشارکت نیز همکاری داشته است. البته فعلا از آن هجوم پیامکی به نمایندگان که توسط محافل خارج از مجلس انجام می‌شد خبری نیست. ظاهرا آتش‌بس اعلام شده است. اما اگر این گروه از نمایندگان از معیار خود که همان مسئله فتنه باشد دست بردارند و بهانه‌گیری را پایان دهند آقای فرهادی رأی اعتماد خواهد گرفت ولی در این صورت باید پاسخگوی مردم باشند که چه اتفاقی افتاد که از شعار «فتنه خط قرمز ماست» عدول کردید؟
پس هردو حالت برای مجلس هزینه دارد.
بله، در واقع نمایندگان مخالف گزینه‌های قبلی بر سر دوراهی قرار گرفته‌اند که آیا بر معیار قبلی خود پافشاری کنند و این گزینه را نیز رد کنند یا از آن معیار به خاطر ملاحظاتی دست بردارند و به قول خودشان به یک فتنه‌گر رأی اعتماد بدهند. هر دو حالت به ضرر مجلس است چون در صورت اول وزارت علوم همچنان بلاتکلیف باقی می‌ماند و مردم مقصر اصلی را مجلس می‌دانند و در صورت دوم که معیار فتنه را کنار بگذارند و به وزیر رأی اعتماد بدهند مجلس متهم به منطق دو گانه و یک بام و دو هوا خواهد شد زیرا مردم می‌پرسند چرا گزینه‌های قبلی را با این معیار رد کردید و وزارت علوم و دانشگاه‌ها را این مقدار معطل کردید؟
نظر خود شما چیست؟
نظر من روشن است. من اساسا منطق این گروه از نمایندگان را که اگر کسی در جریان حوادث سال 88 نامه‌ای در تظلم و دادخواهی و در اعتراض به رفتار بخشی از مسئولان نوشته باشد او فتنه‌گر است، مردود می‌دانم. از نظر من چنین کسی نه تنها فتنه‌گر نیست بلکه فردی مسئول و متعهد است که در مقابل بی‌قانونی‌ها ساکت نبوده است. گزینه‌های قبلی یعنی آقایان میلی‌منفرد، فرجی دانا، نیلی و دانش آشتیانی نیز هیچ کدام فتنه‌گر نبودند و در حق آنها ظلم شد.
به هرحال مجلس با یک انتخاب سخت مواجه است. اگر به آقای فرهادی رأی اعتماد ندهد وزارت علوم معطل می‌ماند و تنش میان مجلس و دولت بیشتر می‌شود و اگر رأی اعتماد بدهد متهم به منطق دوگانه می‌شود و این که از خط قرمز خود عبور کرده است یا از روی مصلحت‌سنجی که دیگر نمی‌توان به گزینه پنجم رأی نداد و یا احیانا به دلیل بده بستان‌های پشت پرده.
چرا مجلس به این نقطه رسید؟
برای این که اولا استیضاح آقای فرجی دانا و رأی دادن به آن ضروری نبود بلکه خطا بود زیرا یک وزیر لایق را برکنار کردیم و به اینجا رسیدیم. ثانیا برداشت غلطی از جمله «فتنه خط قرمز است» شده است، چون مقصود مقام رهبری از این جمله این نبوده است که هرکسی را که اعتراضی به بعضی رفتارها در سال 88 داشته است فتنه‌گر بدانیم، زیرا خود ایشان از برخی رفتارها اظهار ناراحتی شدید کردند.
متن این گفتگو به شرح زیر است:
فضای مجلس را در مورد رأی اعتماد به دکتر فرهادی وزیر پیشنهادی علوم چگونه ارزیابی می‌کنید؟
روز قرائت نامه رئیس جمهور و معرفی وزیر پیشنهادی فضای مجلس منفی نبود، اما باید دید در نهایت مجلس چه تصمیمی می‌گیرد. اگر مجلس بخواهد با همان معیار گذشته خود یعنی همراهی یا عدم همراهی با فتنه قضاوت کند و رأی بدهد قاعدتا آقای فرهادی هم نباید رأی بیاورد چون ایشان هم از نظر آن گروه از نمایندگان که به موارد قبلی رأی ندادند با فتنه همراهی داشته است زیرا در مرداد ماه سال 88 نامه‌ای را همراه آقایان خاتمی، موسوی، کروبی و بسیاری افراد دیگر خطاب به مراجع تقلید امضا کرده است که در آن نامه نوع رفتار با معترضان به رفتار دوران سیاه ستمشاهی تشبیه شده است. همچنین آقای فرهادی ظاهرا با حزب مشارکت نیز همکاری داشته است. البته فعلا از آن هجوم پیامکی به نمایندگان که توسط محافل خارج از مجلس انجام می‌شد خبری نیست. ظاهرا آتش‌بس اعلام شده است. اما اگر این گروه از نمایندگان از معیار خود که همان مسئله فتنه باشد دست بردارند و بهانه‌گیری را پایان دهند آقای فرهادی رأی اعتماد خواهد گرفت ولی در این صورت باید پاسخگوی مردم باشند که چه اتفاقی افتاد که از شعار «فتنه خط قرمز ماست» عدول کردید؟
پس هردو حالت برای مجلس هزینه دارد.
بله، در واقع نمایندگان مخالف گزینه‌های قبلی بر سر دوراهی قرار گرفته‌اند که آیا بر معیار قبلی خود پافشاری کنند و این گزینه را نیز رد کنند یا از آن معیار به خاطر ملاحظاتی دست بردارند و به قول خودشان به یک فتنه‌گر رأی اعتماد بدهند. هر دو حالت به ضرر مجلس است چون در صورت اول وزارت علوم همچنان بلاتکلیف باقی می‌ماند و مردم مقصر اصلی را مجلس می‌دانند و در صورت دوم که معیار فتنه را کنار بگذارند و به وزیر رأی اعتماد بدهند مجلس متهم به منطق دو گانه و یک بام و دو هوا خواهد شد زیرا مردم می‌پرسند چرا گزینه‌های قبلی را با این معیار رد کردید و وزارت علوم و دانشگاه‌ها را این مقدار معطل کردید؟
نظر خود شما چیست؟
نظر من روشن است. من اساسا منطق این گروه از نمایندگان را که اگر کسی در جریان حوادث سال 88 نامه‌ای در تظلم و دادخواهی و در اعتراض به رفتار بخشی از مسئولان نوشته باشد او فتنه‌گر است، مردود می‌دانم. از نظر من چنین کسی نه تنها فتنه‌گر نیست بلکه فردی مسئول و متعهد است که در مقابل بی‌قانونی‌ها ساکت نبوده است. گزینه‌های قبلی یعنی آقایان میلی‌منفرد، فرجی دانا، نیلی و دانش آشتیانی نیز هیچ کدام فتنه‌گر نبودند و در حق آنها ظلم شد.
به هرحال مجلس با یک انتخاب سخت مواجه است. اگر به آقای فرهادی رأی اعتماد ندهد وزارت علوم معطل می‌ماند و تنش میان مجلس و دولت بیشتر می‌شود و اگر رأی اعتماد بدهد متهم به منطق دوگانه می‌شود و این که از خط قرمز خود عبور کرده است یا از روی مصلحت‌سنجی که دیگر نمی‌توان به گزینه پنجم رأی نداد و یا احیانا به دلیل بده بستان‌های پشت پرده.
چرا مجلس به این نقطه رسید؟
برای این که اولا استیضاح آقای فرجی دانا و رأی دادن به آن ضروری نبود بلکه خطا بود زیرا یک وزیر لایق را برکنار کردیم و به اینجا رسیدیم. ثانیا برداشت غلطی از جمله «فتنه خط قرمز است» شده است، چون مقصود مقام رهبری از این جمله این نبوده است که هرکسی را که اعتراضی به بعضی رفتارها در سال 88 داشته است فتنه‌گر بدانیم، زیرا خود ایشان از برخی رفتارها اظهار ناراحتی شدید کردند.
