تاریخ انتشار : ۱۳۹۳/۰۹/۰۳ ساعت ۰۹:۴۱
کد مطلب : ۶۱۴۰۴
مردم می‌دانند چه واکنش‌هایی خیرخواهانه یا مغرضانه است
سلامت جامعه بازیچه پروپاگاندای سیاسی
گروه جامعه-رسانه ها: روزنامه آرمان در یادداشتی به قلم رضا رئیسی آورده است: سلامت عمومی و مولفه‌های پیرامونی آن حیطه‌ای بس خطیر و معطوف به یکان یکان آحاد جامعه است. با این وصف هر گونه سیاسی‌کاری و طیفی‌نگری پیرامون مقوله‌ای که با سلامت شهروندان دخیل بوده و ارتباطی وثیق با این شاهرگ حیاتی دارد، نه پذیرفتنی و نه قابل قبول است.
این روزها هوای کلانشهر تهران و چند شهر دیگر کشور با فرا رسیدن فصل سرما و پدیده وارونگی هوا در مقاطعی در وضعیت هشدار قرار گرفت. فرآیندی که کسی نمی تواند منکر آن باشد و همگان می‌دانیم این وضعیت نامطلوب آسیب زننده به سلامت شهروندان است اما زهی تعجب و شگفت که عده‌ای از سیاسیون و رسانه‌های وابسته به آنان با خشنودی به استقبال این موضوع رفته و تیتر و عکس روزنامه‌ها و سایت‌های خبری خود را به ذوق زدگی به موضوع آلودگی هوا اختصاص دادند. علت چه بود؟ آنان مدعی شدند که این موج تازه آلودگی هوا نشان می‌دهد که دولت تدبیر و امید و در راس آنان وزارت نفت و سازمان حفاظت محیط زیست که با ادله و آمار مستند، بنزین تولیدی پتروشیمی در دوران مسعود میرکاظمی وزیر نفت دولت احمدی نژاد را آلوده دانسته و مانع ادامه تولید آن شدند، در پی سیاسی کاری بوده و اکنون با این موج تازه آلودگی هوا، همه آن سخنان بیراه بوده و محلی از اعراب ندارد.
گفتاری که از چند منظر محل ایراد و دور از هرگونه خیرخواهی و واقع‌نگری است. اول آنکه مقوله سلامت جامعه گزاره‌ای نیست که بتوان آن را از دریچه تنگ سیاسی‌کاری و طیفی‌نگری دید و آن را بازیچه پروپاگاندای سیاسی کرد و اگر این منتقدین امروز دولتمردان فعلی را متهم به سیاسی کاری در مقوله بنزین‌های آلوده پتروشیمی می‌کنند، چگونه خود بر همین منوال گام برداشته و در کمین بوده‌اند تا هوای کلانشهرها آلوده شود تا اینچنین هجمه رسانه‌ای و سیاسی را آغاز کنند. همه ما اعم از چپ و راست و سیاسی و غیرسیاسی شهروندانی هستیم که خود و خانواده‌مان در این هوا تنفس می‌کنند و با این وصف نگرش‌های سیاسی که بی‌گمان بر عملکردهای علمی و منطقی در کنترل این وضعیت تاثیر می‌گذارد از هر وجهی که بنگریم عقلانی نبوده و مضاف بر آن این سیاسی‌کاری‌ها شأن منتقدین و صحت کلام و گفتار آنان را در همان وهله اولیه محل تردید قرار می‌دهد. دوم آنکه اثبات آلودگی یا عدم‌آلودگی بنزین نیاز به تیترهای آنچنانی و حاشیه‌نگاری‌های سیاسی ندارد، فرآیند تولید بنزین مشخص بوده و سنجش ترکیبات و تشخیص آلودگی یا عدم آلودگی آن با مراجعه به آزمایشگاه‌های تخصصی به طور کامل قابل تشخیص است. سوم آنکه به نظر می‌رسد این اقدامات شتابزده و هجمه هماهنگ رسانه‌ای برای به انحراف بردن افکار عمومی است. بنزین استاندارد باید یک‌درصد بنزن داشته باشد، ماده‌ای سرطانزا که استفاده بی‌حساب آن در ترکیب بنزین بسیار خطرناک است.
در سال‌های 89 تا 92 دو نوع ترکیب بنزینی با نام‌های پیرولیز و رفورمیت در قالب شعار خودکفایی بنزینی و در پالایشگاه‌های پتروشیمی تولید و در چرخه سوخت کشور قرار گرفت، بنابر اظهارات رسمی مسئولین سازمان محیط زیست و تایید آزمایشگاه‌های تخصصی بنزین پیرولیز 40 درصد بنزن و بنزین رفورمیت 10 تا 12 درصد بنزن داشته‌اند، مضاف بر آنکه ترکیبات آروماتیک هر دو نیز بسیار فراتر از حد مجاز بوده است. پس از روی کارآمدن دولت تدبیر و امید و با پیگیری سازمان حفاظت محیط زیست و دستور وزیر نفت تولید بنزین پتروشیمی ممنوع شده و با مشخص شدن آلودگی این بنزین‌ها علیه وزیر نفت سابق طرح دعوی شد و رسانه‌ها با انتشار و پیگیری اخبار نگذاشتند این اجحاف بزرگ و تخلف آشکار مغفول بماند و حال طیف سیاسی که مسببین این اقدامات بدان تعلق دارند، به جای پاسخ دهی با این بهانه تراشی‌های بی مورد اخیر و در یک فرصت طلبی محض می‌خواهند آن تخلف بزرگ را لوث کنند.
بدون هیچ شک و شبهه‌ای فارغ از آنکه چه دولتی بر سر کار است یا چه مسئولی عهده دار انجام وظیفه، خواست و میل عمومی بهبود شرایط زیست محیطی و فراهم آوردن بسترهای زندگی سالم برای آحاد شهروندان است و مطالبه گذشته و حال و آینده هم ما نیز همین است اما این نکته اگر به ورطه سیاسی کاری و فرافکنی و فرصت طلبی رهنمون شود جز ضرر همگانی هیچ نتیجه‌ای نداشته و البته مردم ما با پیشرفت تکنولوژی و وسایل ارتباطی به خوبی می‌دانند چه واکنش‌هایی واقعی و خیرخواهانه یا تصنعی و مغرضانه است و علت آلودگی هوا در روزهای جاری چیست و هنوز طعم تلخ و گس هوای آلوده در سال‌های پیش را به خوبی به یاد دارند.
گفتاری که از چند منظر محل ایراد و دور از هرگونه خیرخواهی و واقع‌نگری است. اول آنکه مقوله سلامت جامعه گزاره‌ای نیست که بتوان آن را از دریچه تنگ سیاسی‌کاری و طیفی‌نگری دید و آن را بازیچه پروپاگاندای سیاسی کرد و اگر این منتقدین امروز دولتمردان فعلی را متهم به سیاسی کاری در مقوله بنزین‌های آلوده پتروشیمی می‌کنند، چگونه خود بر همین منوال گام برداشته و در کمین بوده‌اند تا هوای کلانشهرها آلوده شود تا اینچنین هجمه رسانه‌ای و سیاسی را آغاز کنند. همه ما اعم از چپ و راست و سیاسی و غیرسیاسی شهروندانی هستیم که خود و خانواده‌مان در این هوا تنفس می‌کنند و با این وصف نگرش‌های سیاسی که بی‌گمان بر عملکردهای علمی و منطقی در کنترل این وضعیت تاثیر می‌گذارد از هر وجهی که بنگریم عقلانی نبوده و مضاف بر آن این سیاسی‌کاری‌ها شأن منتقدین و صحت کلام و گفتار آنان را در همان وهله اولیه محل تردید قرار می‌دهد. دوم آنکه اثبات آلودگی یا عدم‌آلودگی بنزین نیاز به تیترهای آنچنانی و حاشیه‌نگاری‌های سیاسی ندارد، فرآیند تولید بنزین مشخص بوده و سنجش ترکیبات و تشخیص آلودگی یا عدم آلودگی آن با مراجعه به آزمایشگاه‌های تخصصی به طور کامل قابل تشخیص است. سوم آنکه به نظر می‌رسد این اقدامات شتابزده و هجمه هماهنگ رسانه‌ای برای به انحراف بردن افکار عمومی است. بنزین استاندارد باید یک‌درصد بنزن داشته باشد، ماده‌ای سرطانزا که استفاده بی‌حساب آن در ترکیب بنزین بسیار خطرناک است.
در سال‌های 89 تا 92 دو نوع ترکیب بنزینی با نام‌های پیرولیز و رفورمیت در قالب شعار خودکفایی بنزینی و در پالایشگاه‌های پتروشیمی تولید و در چرخه سوخت کشور قرار گرفت، بنابر اظهارات رسمی مسئولین سازمان محیط زیست و تایید آزمایشگاه‌های تخصصی بنزین پیرولیز 40 درصد بنزن و بنزین رفورمیت 10 تا 12 درصد بنزن داشته‌اند، مضاف بر آنکه ترکیبات آروماتیک هر دو نیز بسیار فراتر از حد مجاز بوده است. پس از روی کارآمدن دولت تدبیر و امید و با پیگیری سازمان حفاظت محیط زیست و دستور وزیر نفت تولید بنزین پتروشیمی ممنوع شده و با مشخص شدن آلودگی این بنزین‌ها علیه وزیر نفت سابق طرح دعوی شد و رسانه‌ها با انتشار و پیگیری اخبار نگذاشتند این اجحاف بزرگ و تخلف آشکار مغفول بماند و حال طیف سیاسی که مسببین این اقدامات بدان تعلق دارند، به جای پاسخ دهی با این بهانه تراشی‌های بی مورد اخیر و در یک فرصت طلبی محض می‌خواهند آن تخلف بزرگ را لوث کنند.
بدون هیچ شک و شبهه‌ای فارغ از آنکه چه دولتی بر سر کار است یا چه مسئولی عهده دار انجام وظیفه، خواست و میل عمومی بهبود شرایط زیست محیطی و فراهم آوردن بسترهای زندگی سالم برای آحاد شهروندان است و مطالبه گذشته و حال و آینده هم ما نیز همین است اما این نکته اگر به ورطه سیاسی کاری و فرافکنی و فرصت طلبی رهنمون شود جز ضرر همگانی هیچ نتیجه‌ای نداشته و البته مردم ما با پیشرفت تکنولوژی و وسایل ارتباطی به خوبی می‌دانند چه واکنش‌هایی واقعی و خیرخواهانه یا تصنعی و مغرضانه است و علت آلودگی هوا در روزهای جاری چیست و هنوز طعم تلخ و گس هوای آلوده در سال‌های پیش را به خوبی به یاد دارند.
