گفتگو با سردار جوان احساسی تیم ملی

در این دو روز، اشک جای لبخندهای همیشگی اش را گرفته و از او بازیکنی غمگین ساخته. غمگین از حذف و خداحافظی با جام. او را مقابل سوال های مان قرار می دهیم. دلش پر است، از همه چیز می گوید. داور، کی روش، نکونام و در نهایت همایون بهزادی. صحبت های این پسر احساسی که حالا در قلب مردم ایران جایی برای خود دست و پا کرده را می خوانید.

_ چطوری سردار؟
بد.
_ چرا؟
به خاطر نتیجه.

_ خب باخت برای هر تیمی پیش می آید. فوتبال است دیگر.
من هم می دانم اما حقمان باخت نبود. می دانید چرا اینقدر ناراحتیم؟ به این خاطر که دل مردم ایران شکسته شد. خداحافظی از جام خیلی برایمان سخت بود. خودمان هم زیاد زحمت کشیده بودیم. دوری از خانواده را به جان خریده بودیم. همه بچه ها انرژی شان را گذاشته بودند برای موفقیت اما نشد.
_ حالا ناراحتی دردی را دوا می کند؟
ناراحتی دردی را دوا نمی کند اما دست خودمان نیست. باید کنار بیاییم اما قبول کنید که داور هم اشتباه کرد. شاید اگر آن اخراج نبود الان ما بودیم که خودمان را برای نیمه نهایی و بازی مقابل کره جنوبی آماده می کردیم.
_ اگر 10 نفره نمی شدید می بردید؟
فوتبال را نمی شود پیش بینی کرد اما شرایط مان فوق العاده بود. یک گل جلو بودیم و داشتیم بازی را اداره می کردیم. می توانستیم ببریم اما اتفاقات فوتبال و اشتباه داور این اجازه را به ما نداد.
_ حتما از داور هم ناراحتی؟
نه تنها من که همه مردم ایران از ویلیامز ناراحتند. به شخصه از او متنفرم. نمی دانم از عمد بازیکن ما را اخراج کرد یا نه اما مشخص شد که او اشتباه کرده و به همین دلیل جوابش را پس خواهد داد. او با اشتباهش دل مردم ایران را لرزاند و از این بابت فقط متاسفم.

_ تو بازیکنی احساسی هستی. این را نزدیکانت به خوبی می دانند. اشک های بعد از بازی به خاطر همین احساسی بودنت بود؟
من احساسی هستم که گریه می کنم اما بعد از بازی خیلی چیزها در ذهنم مرور می شد و به همین دلیل بغضم گرفت. نمی توانستم خودم را کنترل کنم. آن هم وقتی کی روش و بزرگترهای تیم را می دیدم که ناراحتند. من به خانواده ام و به مردم ایران قول داده بودم که در این جام مقام بیاوریم ولی با دیدن باخت مان، آن هم ناعادلانه گریه ام گرفت.
_ گفتی به خیلی چیزها فکر می کردی. مثلا چه چیزهایی؟
به کی روش، به جدایی احتمالی اش از ما. به اینکه چقدر زحمت کشیدیم اما موفق نشدیم. به جدایی احتمالی جواد نکونام. برای شخص من نکونام و کی روش خیلی اهمیت دارند. خیلی مسائل را از آنها یاد گرفتم. هم فنی و هم شخصیتی. فکر کردن به اینها برایم سخت بود. به همین دلیل گریه ام گرفت و اشک هایم قطع نمی شد.
_ با اشک ریختن که نتیجه بر نمی گشت.
ولی می توانست اندکی از غم هایمان را کم کند. ما بی غیرت نیستیم که بعد از باخت بخندیم. همه ناراحت بودیم. از من که کوچکترین بازیکن تیم بودم تا نکونام که بزرگترین بازیکن تیم بود.

_ از کی روش گفتی و اینکه از او خیلی چیزها یاد گرفتی. به نظر می رسد علاقمندی که او در تیم ملی بماند و به کارش ادامه بدهد.
چرا که نه. کی روش فوق العاده است. یادم نمی رود که چند ماه پیش، وقتی می خواستند فابیو کاپلو را از تیم ملی روسیه کنار بگذارند ، بعضی از بازیکنان این تیم به رییس جمهور روسیه، آقای پوتین گفتند که کاپلو بماند. برای او از دلایل شان گفتند و اینکه کاپلو می تواند فوتبال روسیه را درست کند. فردای مصاحبه بازیکنان روسیه، رییس جمهور به فدراسیون فوتبال روسیه گفت که کاپلو را نگه دارید. حالا هم ما بازیکنان از همه خواهش می کنیم که کی روش بماند. چون او مربی بزرگی است که می تواند فوتبال ما را درست کند.
_ آسیب دیدگی ات چطور است؟ بهتر که شده؟
من از ابتدای بازی با عراق با درد وارد زمین شدم اما الان کمی بهترم.
_ واقعا؟ با درد؟
دو قلوهای هر دو پایم درد می کرد. پزشکان تیم ملی و کارلوس کی روش خبر داشتند. شرمنده شدم که نتوانستم ادامه بدهم . هر کاری کردم که دقایق بیشتری در زمین باشم و برای ایران بجنگم اما آسیب دیدگی و درد وحشتناک اجازه نمی داد که درگیر شوم و به هوا بپرم. خیلی اذیتم می کرد و در نهایت تعویض شدم و شرمنده مردم.

_ از همه چیز گفتی جز گلی که زدی.
چه فایده که این گل به بار ننشست و باعث موفقیت تیم ملی نشد. خوشحال شدم از اینکه دل یک ملت را شاد کردم اما آخرش واقعا اتفاق بدی افتاد. قبل از بازی با خودم گفته بودم که اگر گل بزنم، آن را به همایون بهزادی تقدیم می کنم. می دانم که من به عنوان مهاجم جایی بازی می کنم که او زمانی برای فوتبال ایران افتخار آفرینی می کرد. در خبرگزاری ها خواندم که حال خوشی ندارد و در بیمارستان بستری شده. گفتم که اگر گل زدم این گل را تقدیم به سرطلایی فوتبال ایران می کنم. درست است که گلم باعث صعود ایران نشد اما برای همایون بهزادی ناقابل است. امیدوارم که او را همچنان در کنار خانواده فوتبال ببینیم.