۲۳ اسفند: تولد اینشتین فیزیکدان آلمانی

اینشتین بیشتر به خاطر نظریه نسبیت و به ویژه برای معادله مشهور هم‌ ارزی جرم و انرژی که از مشهورترین روابط ریاضی در علم فیزیک است شهرت دارد. علاوه بر این، او در بسط تئوری کوانتوم و مکانیک آماری سهم عمده‌ای داشته است. وی به واسطه دستاوردهای مهم علمی در سال ۱۹۲۱ مفتخر به دریافت جایزه نوبل فیزیک شد. ۱۴ مارچ سال ۱۸۷۹ آلبرت اینشتین در شهر اولم در ورتمبرگ آلمان، واقع در ۱۰۰ کیلومتری شهر اشتوتگارت و در خانواده ‌ای یهودی دیده به جهان گشود. آلبرت خیلی دیرتر از بچه‌های معمولی و هم سن‌های خود صحبت کردن را آغاز کرد که باعث نگرانی خانواده وی نیز شده بود.

طبق ادعای خود اینشتین، او تا سه سالگی حرف زدن را آغاز نکرده بود و بعد از آن هم حتی تا سنین بالاتر از نه سالگی به سختی صحبت می‌کرد. به دلیل پیشرفت کند کلامی اینشتین و بی ‌توجهی به هر موضوعی که در مدرسه برایش خسته کننده بود و در مقابل توجه به مواردی که برایش جالب بود بسیاری تصور می‌کردند که او کند ذهن است. خانواده آلبرت با وجود آنکه یهودی بودند ولی اعتقادات مذهبی نداشتند و آلبرت در مدرسه کاتولیک به تحصیل مشغول شده بود. او با اصرار مادرش آموزش ویولون را فراگرفت.

اگرچه او از همان ابتدای کار تمرین ویولون را دوست نداشت و در نهایت نیز آن‌را کنار گذاشت، اما بعدها آرامش عمیق خود را در سونات ویلون موتسارت بدست می‌آورد. زمانی که آلبرت تنها ۵ سال سن داشت پدرش به وی یک قطب نما هدیه داد و آلبرت به شدت به آن علاقه پیدا کرد. آلبرت پی برد که در فضای خالی، نیرویی بر سوزن قطب نما تاثیر می‌گذارد که به گفته خود وی این موضوع یکی از تاثیر گذار ترین اتقاقات زندگی وی بوده است.

آلبرت بعد از پایان دوره‌ متوسطه وارد دانشگاه شد و تحصیلات خود را تا مقطع دکترا ادامه داد و سرانجام در سال ۱۹۰۵ موفق شد دکترای خود را از دانشگاه زوریخ کسب کند. پس از فارغ‌ التحصیلی، اینشتین نتوانست شغلی را در محیط دانشگاه پیدا کند که برخی، گرایش‌های ضد یهودی آن دوران آلمان را در ناکامی اینشتین در پیدا کردن شغل دخیل می‌دانند. پدرِ یکی از هم ‌کلاسی‌های آلبرت به او کمک کرد تا در یکی از دفاتر ثبت اختراع در سوئیس در سال ۱۹۰۲ استخدام شود و این اولین کار آلبرت اینشتین بود. اگرچه وی در دفتر ثبت اختراع در سوئیس مشغول به کار بود، اما دست از تحقیقات خود نکشید و نظریه‌های مهم خود را به دنیای علم ارائه کرد. پس از انتشار نظریه نسبیت خاص و نظریه نسبت عام، اینشتین به شهرت و اعتبار بسیاری دست یافت و در دانشگاه‌های متعددی به تدریس و تحقیق پرداخت.



اینشتین تا سال ۱۹۳۲ مدیر انستیتوی فیزیک کایزر ویلهلم برلین آلمان و استاد یکی از دانشگاه‌های برلین بود. در این سال او ابتدا چندین ماه در دانشگاه پرینستون به سر برد و سپس به دلیل قدرت گیری نازی‌ها در سال ۱۹۳۳، تصمیم گرفت که به آلمان برنگردد. سال ۱۹۳۳ او در مؤسسه تحقیقات پیشرفته دانشگاه پرینستون مشعول کار شد و سال ۱۹۳۵ تصمیم گرفت تا برای همیشه در آمریکا باقی بماند. سال ۱۹۳۹ گروهی از فیزیکدان‌های مجارستانی از جمله لئو زیلارد که بخاطر خطر آلمان نازی به آمریکا مهاجرت کرده بودند، به دولت ایالات متحده آمریکا در مورد برنامه نازی‌ها در مورد بمب اتمی هشدار دادند، اما اخطار آنها مورد توجه دولت آمریکا قرار نگرفت و اهمیتی داده نشد.

بعداز مدتی و در همان سال ۱۹۳۹ چند ماه قبل از جنگ جهانی دوم، زیلارد نامه‌ای برای روزولت، رییس‌جمهور وقت ایالات متحده تهیه کرد و از اینشتین خواست که نامه را امضا کند. زیلارد نسبتاً گمنام بود، اما اینشتین به واسطه نظریه‌‌های نسبیت و جایزه نوبل، شهرت بسیاری داشت و زیلارد تصور می‌کرد به واسطه شهرت اینشتین می تواند دولت آمریکا را در خصوص خطر صلاح هسته‌ای آلمان نازی متقاعد کند. این نامه را نقطه شروع پروژه سری منهتن برای ساخت بمب اتمی می‌دانند. اینشتین، یک سال قبل از مرگش به دوست قدیمی‌اش لینوس پاولینگ گفت من یک اشتباه بزرگ در زندگی خود مرتکب شدم، زمانی که نامه‌ای را که ساخت بمب اتمی را به روزولت توصیه می‌کرد امضا کردم. اما یک دلیل برای این کار وجود داشت و آن خطر ساخت این بمب توسط آلمانی‌ها.... هرچند که به خاطر فعالیت‌های صلح ‌جویانه سابق اینشتین، گرایش‌های چپگرانه وی و همچنین گزارش‌های مغرضانه و بی‌ اساس که اف‌بی‌آی در مورد ارتباط اینشتین با شوروی دریافت کرده بود، دولت آمریکا از حضور آلبرت اینشتین در پروژه منهتن جلوگیری کرد.



آلبرت انشتین بیشتر به خاطر نظریه نسبیت و به ویژه برای هم‌ارزی جرم و انرژی (E=mc۲) (که از معروف‌ترین روابط فیزیک بین غیرفیزیک‌دان‌هاست) شهرت دارد. علاوه بر این، او در بسط تئوری کوانتوم و مکانیک آماری سهم عمده‌ای داشت. ضریب هوشی اینشتین برابر با ۲۰۵ تا ۲۲۵ در معیار‌های متفاوت معیین شده است.

اینشتین جایزه نوبل فیزیک را در سال ۱۹۲۱ برای خدماتش به فیزیک نظری و به خصوص به خاطر کشف قانون اثر فوتوالکتریک دریافت کرد. او به دلیل تأثیرات چشمگیرش، به عنوان یکی از بزرگ‌ترین فیزیکدانانی شناخته می‌شود که به این جهان پا گذاشته‌اند. در فرهنگ عامه، نام اینشتین مترادف هوش زیاد و نابغه شده‌ است. آلبرت اینشتین یکی از بزرگترین فیزیکدانان نظری قرن ۲۰ میلادی سرانجام در تاریخ ۱۸ آوریل سال ۱۹۵۵ میلادی در سن ۷۶ سالگی در پرینستون نیوجرسی آمریکا دیده از جهان فروبست.