لبخند، نگاه انسان به دنیا را تغییر می‌دهد

تیم تحقیقاتی از شیوه‌ای موسوم به نوار مغزی برای ضبط‌کردن امواج مغزی 25 شرکت‌کننده استفاده کرد؛ همزمان شرکت‌کنندگان به عکس‌های چهره‌هایی نگاه می‌کردند که یا لبخند می‌زدند یا حالت خنثی را به نمایش می‌گذاشتند.محققان به رهبری آلخاندرو سل در کالج رویال هالوی دانشگاه لندن، بر روی دو اسپایک یا شلیک مغز -در علوم اعصاب، شلیک یا اسپایک (به معنای نیزه) همان پتانسیل عمل است که بر روی غشای تحریک پذیر یک سلول عصبی پدید می آید - متمرکز شدند که معمولا بین 150 و 170 میلی‌ثانیه پس از نگاه‌کردن به یک چهره شلیک می‌شوند و به ترتیب VPP و N170 نام دارند. تخصص این دو اسپایک ویژه، پردازش صورت است و هنگام تماشای چهره‌های عاطفی (در مقایسه با صورت‌های خنثی) شدیدتر هستند.

زمانی که شرکت‌کنندگان حالت چهره خنثی داشتند، شدت این شلیکها، پس از نگاه‌کردن به چهره‌های خنثی در مقایسه با صورت‌های خنثی افزایش یافت و این درست آن چیزی بود که دانشمندان انتظارش را می‌کشیدند. آنچه برای دانشمندان جالب بود این بود که زمانی که خود شرکت‌کنندگان لبخند می‌زدند، فعالیت این دو شلیک عصبی، چه هنگام تماشای چهره‌های خنثی چه در زمان تماشای چهره‌های لبخندزن، افزایش یافت.

به عبارت دیگر، زمانی که شرکت‌کنندگان لبخند می‌زدند، مغز آن‌ها چهره خنثی را به گونه‌ای تحلیل می‌کرد که گویی این صورت لبخند می‌زد. دانشمندان معتقدند این نتایج شواهد جدیدی را برای نقش بنیادی حالت‌های چهره فردی در پردازش دیداری حالت‌های چهره افراد دیگر ارائه می‌دهد و این جمله را تایید می‌کند که لبخند بزن تا دنیا به روی تو لبخند بزند. جزئیات این پژوهش در مجله Social Cognitive and Affective Neuroscience ارائه شد.