تاریخ انتشار : ۱۳۹۴/۰۴/۱۰ ساعت ۰۹:۱۳
کد مطلب : ۸۲۶۸۰
متاسفانه از نظر مالی دوومیدانی شرایط خوبی ندارد
حقوق ششصد هزارتومانی دوومیدانی‌کار تیم ملی!
گروه ورزشی: مربی تیم ملی دوومیدانی گفت: متاسفانه از نظر مالی دوومیدانی شرایط خوبی ندارد و برخی از ملی‌پوشان ما مجبورند که نصف روز کار کند و بعد با خستگی تمرین کنند.
حامد احمدپور درباره شرایط دوومیدانی ایران، اظها‌ر کرد: ما به شدت مشکل مالی داریم و از این نظر اوضاع اسفبار است. ما دوومیدانی کارانی داریم که مجبورند نصف روز را کار و نصف دیگر را تمرین کنند. با این شرایط نمی‌توان کار کرد و به جایی رسید. زمانی که سر تمرین می‌آیند آن قدر خسته هستند که امکان تمرین برای آنها وجود ندارد. من به عنوان مربی با یک ورزشکار خسته چه کار کنم؟ چه چیزی می‌توانم به او یاد بدهم. یک دوومیدانی کار هزینه‌های زیادی دارد. ورزشکار من متاهل است. چگونه می‌تواند هزینه‌های زندگی خود را تامین کند؟ باشگاهی که برای درآمدزایی وجود ندارد. چه آینده‌ای پیش روی دوومیدانی کاران و مربیان است؟
احمدپور در ادامه افزود: مربیگری شغل نیست و درآمد زیادی هم ندارد. ما به خاطر علاقه‌ای که داریم کار می‌کنیم. این جوابگوی دوومیدانی ایران نیست. به هر حال روزی مربیان و ورزشکاران مطرح کنار می‌روند و از روی شانس ورزشکاران دیگری ظهور می‌کنند، چرا که رویه استعدادیابی در ایران درست نیست و سیستم به خوبی اجرا نمی‌شود. مربی‌های شناخته شده باید در کنار هر دوومیدانی کار قرار بگیرند. کاری که ترکیه برای این رشته انجام می‌دهد و همه به گونه‌ای استخدام فدراسیون هستند و فدراسیون تعیین می‌کند هر مربی با چه تعداد ورزشکار کار کند. با این شرایط مربیان با ورزشکاران تا رده‌های بالا می‌روند.
او با بیان این که ضعف دوومیدانی ورزش کشور را هم دچار مشکل می‌کند، تصریح کرد: همه می دانند که دوومیدانی ورزش مادر است و ما اگر می‌خواهیم در ورزش پیشرفت کنیم باید از دوومیدانی شروع کنیم. اگر قرار باشد نتیجه در ورزش بگیریم باید از همین دوومیدانی شروع کنیم. شرایط به گونه‌ای شده که اگر یک نفر را پیدا کنم و خوب باشد به او می گویم به رشته دیگر برود، چرا که نمی‌خواهم در حق کسی خیانت کنم. من شاگردان بسیار خوبی در تیم‌های ملی داشتم. برای مثال رضا قاسمی که در قهرمانی آسیا سوم شد چه اتفاقی برایش افتاد؟ هیچ چیز نصیب آنها نمی‌شود. اینها که هستند و در دوومیدانی ماندند به خاطره علاقه‌شان است و گرنه آنها هم می رفتند.
او درباره عملکرد دوومیدانی کاران در مسابقات قهرمانی آسیا، تصریح کرد: مسابقات قهرمانی آسیا خوب بود و نتایجی که بچه‌ها کسب کردند قابل پیش‌بینی بود. فدراسیون ما‌ه‌ها رییس نداشت و هیچ اردویی برای تیم برگزار نشد. با حضور آقای طباطبایی شرایط تغییر کرد و بچه‌ها امیدوار شدند و در واقع بچه‌ها در چنین شرایطی به مسابقات رفتند. رضا قاسمی نتایج خوبی در این مسابقات گرفت و به نظرم علاوه بر او دیگر ملی‌پوشان ما هم می‌توانند مدال آور باشند، چرا برخی فکر می‌کنند مدال گرفتن دور از دسترس است؟ ما نیاز به اردوهای خوب و برگزاری دوره‌های مربیگری برای مربیان داریم. مربیان ما باید با مربیان سطح بالای دنیا کار کنند تا بتوانند تجربیات مناسبی را به دست بیاورند.
احمدپور با بیان این که پیش از اعزام به مسابقات قهرمانی آسیا نیز مشخص بود دوندگان 400 متر شانس مدال ندارند، اظها‌ر کرد: قبل از این که دوندگان 400 متر ایران به چین بروند من می دانستم که آنها موفق به کسب مدال نمی‌شوند و حضور یک نفر از آنها در فینال قطعی است و اگر هر دوی آنها به فینال برسند که این چنین شد واقعا خوب است، اما به هیچ وجه آنها شانس مدال نبودند، حال اگر خودشان گفته‌اند که شانس داشتند نمی دانم بر چه اساسی گفته‌اند. دونده‌های 400 متر آسیا که البته آسیایی الاصل نیستند در فینال‌های مسابقات مهم شرکت می‌کنند و جزو نفرات برتر دنیا هستند.
مربی تیم ملی دوومیدانی با تاکید بر این که شرایط روانی دوندگان در مسابقات رسمی مانع بر جای ماندن رکوردهای بهتر می‌شود، گفت: بسیاری از ملی‌پوشان ایران در مسابقات رسمی و بین‌المللی رکوردهای خود را تکرار نمی‌کنند و یا تعداد زیادی خطا دارند. علاوه بر این در کشوری به مانند چین شرایط آب و هوایی تاثیرگذار است، اما مهم‌تر‌ین مشکل دوومیدانی کاران مسائل روحی و روانی است. زمانی که یک ورزشکار می‌خواهد در مسابقات مهمی شرکت کند باید تجربه حضور در یک مسابقه تدارکاتی را داشته باشد و با رقیبان خوب مسابقه بدهد. وقتی ورزشکار هیچ مسابقه تدارکاتی ندارد، چگونه می‌تواند رکورد خوبی در مسابقات بزند؟
او درباره حضور دوندگان غیر آسیایی در قالب تیم‌های آسیایی نیز، تصریح کرد: ما خودمان را گول می زنیم که قطر ورزشکار غیر آسیایی می‌آورد. هندی‌ها چه؟ آنها که ورزشکار نمی‌خرند و بر اساس پتانسیل خودشان نتیجه می‌گیرد. قزاق‌ها نیز با پتانسیل خود در آسیا مدال می‌گیرند. دلیلش هم این است که به مربیان و دوومیدانی کاران بها می‌دهند، اما این در ایران این گونه نیست. هیچ حمایتی از ما صورت نمی‌گیرد. من در تیم‌های پایه بز‌ر‌گسالان ورزشکار مدال آور دارم، اما حقوق خوبی نمی گیرم و اصلا رویم نمی‌شود که بگویم چقدر حقوق می‌گیرم. رضا قاسمی مدال آور ماهانه 600 هزار تومان حقوق می‌گیرد. با این شرایط نتیجه‌گیری سخت است و با هزینه‌هایی که کشورهای دیگر انجام می‌دهند کار برای ما سخت می‌شود.
احمدپور با تاکید بر این که با بر‌نامه‌ریزی مناسب در دو المپیک آینده می‌توانیم مدال کسب کنیم، تصریح کرد: در المپیک پیش‌رو امکان مدال آوری ما به هیچ وجه وجود ندارد، اما چشم انداز ما باید دو المپیک دیگر باشد. اگر در دوی سرعت به دنبال مدال المپیک هستیم باید از همین الان بر‌نامه‌ریزی کنیم. گرفتن سهمیه المپیک ریو هم برای ما دور از دسترس نیست، اما باید کار شود. من به عنوان مربی، رضا قاسمی در مدتی که فدراسیون رییس و سرپرست نداشت تمریناتمان را ادامه می دادیم و منتظر فدراسیون نبودیم، اما برای حضور در مسابقه و بازی با سطح المپیک باید همه چیز مهیا باشد.
احمدپور در ادامه افزود: مربیگری شغل نیست و درآمد زیادی هم ندارد. ما به خاطر علاقه‌ای که داریم کار می‌کنیم. این جوابگوی دوومیدانی ایران نیست. به هر حال روزی مربیان و ورزشکاران مطرح کنار می‌روند و از روی شانس ورزشکاران دیگری ظهور می‌کنند، چرا که رویه استعدادیابی در ایران درست نیست و سیستم به خوبی اجرا نمی‌شود. مربی‌های شناخته شده باید در کنار هر دوومیدانی کار قرار بگیرند. کاری که ترکیه برای این رشته انجام می‌دهد و همه به گونه‌ای استخدام فدراسیون هستند و فدراسیون تعیین می‌کند هر مربی با چه تعداد ورزشکار کار کند. با این شرایط مربیان با ورزشکاران تا رده‌های بالا می‌روند.
او با بیان این که ضعف دوومیدانی ورزش کشور را هم دچار مشکل می‌کند، تصریح کرد: همه می دانند که دوومیدانی ورزش مادر است و ما اگر می‌خواهیم در ورزش پیشرفت کنیم باید از دوومیدانی شروع کنیم. اگر قرار باشد نتیجه در ورزش بگیریم باید از همین دوومیدانی شروع کنیم. شرایط به گونه‌ای شده که اگر یک نفر را پیدا کنم و خوب باشد به او می گویم به رشته دیگر برود، چرا که نمی‌خواهم در حق کسی خیانت کنم. من شاگردان بسیار خوبی در تیم‌های ملی داشتم. برای مثال رضا قاسمی که در قهرمانی آسیا سوم شد چه اتفاقی برایش افتاد؟ هیچ چیز نصیب آنها نمی‌شود. اینها که هستند و در دوومیدانی ماندند به خاطره علاقه‌شان است و گرنه آنها هم می رفتند.
او درباره عملکرد دوومیدانی کاران در مسابقات قهرمانی آسیا، تصریح کرد: مسابقات قهرمانی آسیا خوب بود و نتایجی که بچه‌ها کسب کردند قابل پیش‌بینی بود. فدراسیون ما‌ه‌ها رییس نداشت و هیچ اردویی برای تیم برگزار نشد. با حضور آقای طباطبایی شرایط تغییر کرد و بچه‌ها امیدوار شدند و در واقع بچه‌ها در چنین شرایطی به مسابقات رفتند. رضا قاسمی نتایج خوبی در این مسابقات گرفت و به نظرم علاوه بر او دیگر ملی‌پوشان ما هم می‌توانند مدال آور باشند، چرا برخی فکر می‌کنند مدال گرفتن دور از دسترس است؟ ما نیاز به اردوهای خوب و برگزاری دوره‌های مربیگری برای مربیان داریم. مربیان ما باید با مربیان سطح بالای دنیا کار کنند تا بتوانند تجربیات مناسبی را به دست بیاورند.
احمدپور با بیان این که پیش از اعزام به مسابقات قهرمانی آسیا نیز مشخص بود دوندگان 400 متر شانس مدال ندارند، اظها‌ر کرد: قبل از این که دوندگان 400 متر ایران به چین بروند من می دانستم که آنها موفق به کسب مدال نمی‌شوند و حضور یک نفر از آنها در فینال قطعی است و اگر هر دوی آنها به فینال برسند که این چنین شد واقعا خوب است، اما به هیچ وجه آنها شانس مدال نبودند، حال اگر خودشان گفته‌اند که شانس داشتند نمی دانم بر چه اساسی گفته‌اند. دونده‌های 400 متر آسیا که البته آسیایی الاصل نیستند در فینال‌های مسابقات مهم شرکت می‌کنند و جزو نفرات برتر دنیا هستند.
مربی تیم ملی دوومیدانی با تاکید بر این که شرایط روانی دوندگان در مسابقات رسمی مانع بر جای ماندن رکوردهای بهتر می‌شود، گفت: بسیاری از ملی‌پوشان ایران در مسابقات رسمی و بین‌المللی رکوردهای خود را تکرار نمی‌کنند و یا تعداد زیادی خطا دارند. علاوه بر این در کشوری به مانند چین شرایط آب و هوایی تاثیرگذار است، اما مهم‌تر‌ین مشکل دوومیدانی کاران مسائل روحی و روانی است. زمانی که یک ورزشکار می‌خواهد در مسابقات مهمی شرکت کند باید تجربه حضور در یک مسابقه تدارکاتی را داشته باشد و با رقیبان خوب مسابقه بدهد. وقتی ورزشکار هیچ مسابقه تدارکاتی ندارد، چگونه می‌تواند رکورد خوبی در مسابقات بزند؟
او درباره حضور دوندگان غیر آسیایی در قالب تیم‌های آسیایی نیز، تصریح کرد: ما خودمان را گول می زنیم که قطر ورزشکار غیر آسیایی می‌آورد. هندی‌ها چه؟ آنها که ورزشکار نمی‌خرند و بر اساس پتانسیل خودشان نتیجه می‌گیرد. قزاق‌ها نیز با پتانسیل خود در آسیا مدال می‌گیرند. دلیلش هم این است که به مربیان و دوومیدانی کاران بها می‌دهند، اما این در ایران این گونه نیست. هیچ حمایتی از ما صورت نمی‌گیرد. من در تیم‌های پایه بز‌ر‌گسالان ورزشکار مدال آور دارم، اما حقوق خوبی نمی گیرم و اصلا رویم نمی‌شود که بگویم چقدر حقوق می‌گیرم. رضا قاسمی مدال آور ماهانه 600 هزار تومان حقوق می‌گیرد. با این شرایط نتیجه‌گیری سخت است و با هزینه‌هایی که کشورهای دیگر انجام می‌دهند کار برای ما سخت می‌شود.
احمدپور با تاکید بر این که با بر‌نامه‌ریزی مناسب در دو المپیک آینده می‌توانیم مدال کسب کنیم، تصریح کرد: در المپیک پیش‌رو امکان مدال آوری ما به هیچ وجه وجود ندارد، اما چشم انداز ما باید دو المپیک دیگر باشد. اگر در دوی سرعت به دنبال مدال المپیک هستیم باید از همین الان بر‌نامه‌ریزی کنیم. گرفتن سهمیه المپیک ریو هم برای ما دور از دسترس نیست، اما باید کار شود. من به عنوان مربی، رضا قاسمی در مدتی که فدراسیون رییس و سرپرست نداشت تمریناتمان را ادامه می دادیم و منتظر فدراسیون نبودیم، اما برای حضور در مسابقه و بازی با سطح المپیک باید همه چیز مهیا باشد.
مرجع : ایسنا
