وی در صورت ماندن در وین تا روز یکشنبه، با رکورد جرج شولتز، وزیر خارجه دولت رونالد ریگان در سالهای ۱۹۸۲ تا ۱۹۸۹ برابری خواهد کرد. رکورد طولانیتر بعدی در زمینه اقامت یک وزیر خارجه ایالات متحده در خارج از کشور برای انجام گفتوگو بر سر یک موضوع مشخص، به سفر ۳۴ روزه هنری کیسینجر به خاورمیانه در سال ۱۹۷۴ میلادی به منظور پیگیری مذاکرات صلح اعراب و اسراییل اختصاص دارد اما تفاوت در این است که کیسنجر در آن سفر، بین اورشلیم، دمشق، امان و برخی دیگر از کشورهای خاورمیانه در تردد بود و در طول این گفتوگوها در یک شهر و محل خاص اقامت نداشت، در حالی که کری در طول این مدت پانزده روز، بهطور دائم در پایتخت وین بوده است.
با این حال، با مراجه به بایگانی وزارت خارجه ایالات متحده، طولانیترین زمان اقامت یک وزیر خارجه آمریکا در خارج از کشور، به سال ۱۹۱۹ میلادی و سفر رابرت لنسنگ، وزیر خارجه دولت وودرو ویلسون باز میگردد، که ماهها در اروپا ماند و کنفرانس صلح پاریس، که منجر به پایان جنگ جهانی اول شد، را پیگیری کرد. باید به تفاوت شرایط آن زمان با دوران کنونی، از نظر وسایل حمل و نقل و تجهیزات ارتباطاتی، نیز توجه داشت. در گذشته زمان زیادی برای سفر صرف میشد، در حالی امروزه این زمان بسیار کوتاهتر شده است. پیچیدهتر شدن مناسبات بینالمللی نیز عامل دیگری در به درازا کشیده شدن مذاکرات است.