با استفاده از این روش امکان مشاهده تمام رنگی تمام اجزای مغز شامل نورون، سیناپس، آکسون، دندریت، گلیا، میتوکندری و رگ های خونی وجود دارد.برای آزمایش این روش، محققان مغز موش بالغ را بررسی کردند. وضوح این روش به اندازه ای بالاست که مشاهده وزیکول سیناپسی مغز موش که قطری کمتر از 40 نانومتر دارد، امکان پذیر شده است. وزیکول سیناپسی، انتقال دهنده های عصبی و سیگنال های شیمیایی را ذخیره می کند و آنها را از سیناپس به نورون ها می فرستند.
این منطقه از مغز موش ها که مورد بررسی قرار گرفته است، شامل اطلاعات حسی دریافتی از سبیل موش است. حساسیت سبیل موش بسیار بیشتر از نوک انگشت انسان است. این روش که برمبنای یک میکروسکوپ الکترونی، یک چاقوی الماسی و دستگاهی شبیه نوارجمع کن (tape-collecting device) قرار دارد، امکان درک نحوه ارتباط آکسون و دندریت و اتصالات سیناپسی را نیز فراهم می کند.
آکسون یک رشته عصبی است که مشابه کابل فیبر نوری، ضربه های الکتریکی را منتقل می کند. عملکرد دندریت مشابه سوکت ورودی تجهیزات الکترونیکی است و ضربه های آکسون را دریافت می کند و آنها را به اطلاعاتی تبدیل می کنند که برای نورون ها قابل درک باشند. مدیر این پروژه در مصاحبه خود گفته است که با استفاده از این روش دریافتیم که مغز بسیار پیچیده تر از آنی است که تا امروز تصور می شد.
این روش، تصویربرداری از مغز در مقیاس نانو نام دارد؛ به این معنی که در هر میکرومتر مربع از بافت مغز می توان چیزهایی را مشاهده کرد که تا امروز قابل مشاهده نبودند. نتایج این تحقیقات در نشریه Cell منتشر شده است.