ساعت يك بعد از ظهر تاكسي در به در به دنبال كوچه آسمان در خيابان شاهين شمالي در غرب تهران گيج ميزند. اگر براي نخستين بار سراغ اين آدرس بگرديد بايد روي راهنمايي اهل محل حساب كنيد، پيدا كردن دانشگاه بدون تابلو در ته يك كوچه باريك بدون نام و نشان كمي سخت است اما بعد از پرسيدن سوال «دانشگاه ايرانيان كجاست؟» انگشت مرد ٥٠ سالهاي كه از خريد برگشته به سمت ابتداي خيابان بهار نشانه ميرود: «توي همان كوچه اولي است، لابد خودشان رويش اسم آسمان گذاشتهاند، دانشگاه هم تابلو ندارد.» آخرين باري كه جنجال دانشگاه ايرانيان به رسانهها كشيد زمستان سال گذشته بود، زماني كه سايت اين دانشگاه توسط وزارت علوم مسدود شد تا تاكيد بر غيرقانوني بودن فعاليت دانشگاه محمود احمدينژاد مكرر شود.
پنج ماه قبل از اينكه كار به تعطيلي سايت بكشد، وزارت علوم اعلام كرد هرگونه فعاليت آموزشي و پژوهشي از سوي موسسهاي با عنوان «دانشگاه ايرانيان» فاقد وجاهت قانوني است و مورد تاييد اين وزارتخانه نيست: «آنچه از آن به عنوان «دانشگاه ايرانيان» يا «دانشگاه غيردولتي ـ غيرانتفاعي جامع بينالمللي ايرانيان» ياد ميشود، فاقد مجوز راهاندازي و انجام امور آموزشي و پژوهشي از جمله پذيرش دانشجو از سوي شوراي گسترش آموزش عالي اين وزارت است؛ ضمن اينكه مصوبه جلسه ٧٣٥ مورخ ٢٥/٠٤/١٣٩٣ شوراي عالي انقلاب فرهنگي درخصوص اعطاي مجوز به آقاي دكتر محمود احمدينژاد براي تاسيس دانشگاه بينالمللي در تهران نيز لغو و بلااثر اعلام شده است.» پس از مسدود شدن سايت روابط عمومي اين دانشگاه ضمن اشاره به آنچه «تلاشهاي غيرقانوني براي توقف فعاليت دانشگاه ايرانيان» خواند، اعلام كرد مخاطبان براي دسترسي به وبگاه دانشگاه ايرانيان به نشاني اينترنتي جديد مراجعه كنند و يك ماه بعدتر وقتي كه همچنان تلاشهاي اين دانشگاه براي ادامه فعاليتهايش ناكام مانده بود در بيانيهاي اعلام كرد: «بر مبناي رويههاي موجود در تصويب و اجراي قوانين در حوزه آموزشعالي، اعتبار قانوني تاسيس دانشگاه جامع بينالمللي ايرانيان و فعاليت آن در تهران همچنان به قوت خود باقي است. اين دانشگاه مجبور است جهت جلوگيري از اشاعه اكاذيب و تشويش اذهان عمومي توسط برخي مديران وزارت علوم به مراجع قضايي شكايت كند.»
حالا چند ماه از آخرين جنگ و جدالهاي وزارت علوم و دانشگاه ايرانيان از طريق بيانيهها و اعلاميهها گذشته است و در كوچه خلوت دانشگاه خاكستري رنگ و بدون تابلو، پرنده پر نميزند. يك كاغذ كوچك روي ديوار ساختمان جهت ورودي را نشان ميدهد اما غير از اين يك تكه كاغذ و دوربين امنيتي كه بالاي در ورودي رو به مراجعان نشانه رفته است خبر ديگري نيست. گاهي در دانشگاه باز و بسته ميشود و يكي، دو نفر از ساختمان بيرون ميزنند. همين رفتوآمدهاي مختصر و البته پيك رستوران كه با بستههاي غذا از راه ميرسد تنها نشانههاي حيات دانشگاه هستند.
دو نفر از كساني كه سر ظهر از دانشگاه بيرون زدهاند و به نظر به سمت مسجد محل ميروند، ميگويند: «دانشگاه مجوز نگرفته، هيچ خبري نيست ما هم كارمندان دانشگاه هستيم. » اگر قيافه دانشجوي مشتاق براي ثبتنام در دورههاي مجازي يا كوتاهمدت دانشگاه را به خود بگيريد بالاخره كسي پيدا ميشود كه بگويد: «ميتوانيد شماره تلفنتان را بگذاريد تا خودشان با شما تماس بگيرند. اينجا ساختمان اداري است. گاهي فقط جلسهها اينجا تشكيل ميشود يا مهندس مشايي قرار ملاقات ميگذارند. » آن «خودشان» كه قرار است تماس بگيرند معلوم نيست اشاره به چه كسي دارد، هيچ شماره تلفن، اسم يا راه ارتباطي به جز چرخيدن در كوچه آسمان يا دل بستن به سايت دانشگاه نيست.
ثبتنام آغاز شد
«اگر در زمينه دورههاي آموزشي، شرايط ثبتنام و پذيرش سوالي داريد، لطفا فرم زير را تكميل كنيد.» فرم را تكميل ميكنيد و خبري نميشود اما دستكم ميتوانيد ببينيد كه با وجود اظهار بياطلاعي مسوولان وزارت علوم از فعاليت مجازي دانشگاه ايرانيان، سايت اين دانشگاه بدون هيچ مشكلي بالا ميآيد، تنها كافي است نامش را گوگل كنيد. در حالي كه از سوي وزارت علوم هيچ مسوولي حاضر به اظهارنظر رسمي در خصوص فعاليت اين سايت نيست، در پاسخ به پيگيريها گفته ميشود كه در صورت مسدود نبودن سايت اين وزارتخانه بيانيهاي رسمي در اين خصوص منتشر خواهد كرد. اخبار و مطالب روي سايت دانشگاه ايرانيان هرچند بهروز نشده است اما لينكهاي آن فعال است.
در بالاي صفحه نوشتهشده ثبتنام آغاز شد، شروع رسمي دورههاي كوتاهمدت مركز آموزشهاي مجازي. دانشگاه مجازي بخشي ديگر از فعاليتهاي پيشبينيشده براي اين دانشگاه بود كه با ممانعت وزارت علوم به نظر همچنان بلاتكليف مانده است اما با كليك روي يكي از همين دورههاي كوتاهمدت ميتوانيد اسم خودتان راثبت كنيد و به صفحه درگاه پرداخت الكترونيك راهنمايي شويد. يك نمونهاش دوره «سياست بينالملل» است. دوره ١٦ ساعتهاي با هزينه ١٢٠هزار تومان كه طبق اطلاعات سايت از ٢٧ آذر ماه آغاز ميشود اما معلوم نيست كه اين اطلاعات چقدر به روز باشند، آنچه معلوم است اينكه تا رسيدن به صفحه پرداخت الكترونيك هيچ مشكلي در راه ثبتنام پيش نميآيد. در بخش ديگري از سايت زير عنوان مكاتبات دانشگاه با وزارت علوم، طبق عادت معروف رييسجمهور سابق و رييس دانشگاه ايرانيان مبني بر «اسنادش موجود است»، تمامي نامههاي مربوط به اخذ مجوز دانشگاه ميان اين دانشگاه و وزارت علوم قرار گرفته است. از اعلام موافقت اصولي حسين نادريمنش، معاون آموزشي وزارت علوم در دوره وزارت كامران دانشجو در سال ٨٩ گرفته تا نامهاي كه در آن محمود احمدينژاد به عنوان رييس شوراي عالي انقلاب فرهنگي با تاسيس دانشگاه ايرانيان به رياست خودش موافقت كرده است.
ياران حلقه
مرد جوان صاحب خواروبار فروشي همسايه دانشگاه ايرانيان است، بطري آب معدني را حساب ميكند و كمي توي فكر ميرود: «فكر كنم دو سال پيش بود كه رفت و آمد دانشگاه خيلي زياد بود اما الان ديگر خيلي وقت است كه خبري نيست. » هيچ خبري؟ «آهان! يك ماه پيش يا شايدم دو ماه پيش بود كه يك روز اينجا خيلي شلوغ شد و همه ميرفتن سمت دانشگاه.» روزي كه كاسب جوان بهش اشاره ميكند روزي است كه محمود احمدينژاد در دانشگاه به سخنراني پرداخت.
خبر سخنراني دهان به دهان چرخيده بود و توسط برخي اعضاي تيم معروف به «احمدينژاديها» اعلام شده بود، محل سخنراني دانشگاه بيكار مانده ايرانيان بود كه تبديل شد به مركزي براي گردهمايي ياران قديم دولت نهم و دهم. ايرنا درخصوص اين جلسه كه در تاريخ هشتم مرداد برگزار شد، نوشت: «همايش حاميان احمدينژاد در محل دانشگاه ايرانيان درحالي برگزار شده است كه خبرنگاران اجازه حضور در محل همايش را نيافتند... غلامحسين الهام، مرتضي تمدن، مجيد نامجو، علي نيكزاد، سيد شمسالدين حسيني، علياكبر جوانفكر، مهدي غضنفري و عبدالرضا شيخ الاسلامي از جمله وزرا و مسوولان دولت سابق هستند كه گفته شد در اين همايش حضور يافتهاند. همچنين حدود ٤٠٠ نفر از مديران دولتهاي نهم و دهم از تمامي استانها دعوت شدهاند.»
به نظر ميرسد در غياب كلاسهاي درس، ساختمان دانشگاه ايرانيان فعلا محفلي است براي دور هم جمع شدن طرفداران رييسجمهور سابق و گعدههاي گاه به گاه و جلساتي كه شايد هيچ يك قرار نيست ختم به راهاندازي مجدد اين دانشگاه شوند. وزارت علوم همچنان ميگويد كه فعاليت اين دانشگاه خلاف قانون است، سايت دانشگاه همچنان به راحتي قابل دسترسي است و ساختمان سه طبقهاي در كوچه آسمان در غرب تهران محل رفت و آمدها و دورهميهاي ياران حلقه احمدينژاد، دانشگاهي كه بنا بر مصوبهاي كه به امضاي هيات موسس آن شامل محمود احمدينژاد، اسفنديار رحيم مشايي، حميد بقايي و سيد حسن موسوي رسيده است، در صورت انحلال اموال آن به دولت ايران تعلق ميگيرد.
متن مجوز احداث دانشكده ايرانيان
ماده واحده «تاسيس و استقرار دانشگاه بينالمللي در تهران» كه در جلسه ٧٣٥ مورخ ٢٥/٤/٩٢ شورايعالي انقلاب فرهنگي و بنا به پيشنهاد مورخ ٢٥/٤/٩٢ رييس شورايعالي انقلاب فرهنگي به تصويب رسيده است، به شرح ذيل براي اجرا ابلاغ ميشود:
«ماده واحده- تاسيس دانشگاه بينالمللي توسط هيات موسس به رياست آقاي دكتر محمود احمدينژاد مورد موافقت قرار ميگيرد.» تبصره- اساسنامه اين دانشگاه به تاييد وزراي علوم، تحقيقات و فناوري و بهداشت، درمان و آموزش پزشكي ميرسد و استقرار مركز و واحد آن در تهران بلامانع است.»
محمود احمدينژاد/ رييسجمهور و رييس شوراي عالي انقلاب فرهنگي