تاریخ انتشار : ۱۳۹۴/۰۷/۱۴ ساعت ۰۹:۱۹
کد مطلب : ۹۲۱۸۹
خاک مریخ غنی از نمک هیدراته به نام پرکلرات است
آیا می توان روی مریخ آب نوشید؟
گروه علمی: برای سالیان متمادی دانشمندان فکر می کردند کره زمین به واسطه وجود آب سیاره ای منحصر به فرد در منظومه شمسی است. اما هرچه بیشتر کاوش می کنیم، بیشتر متوجه می شویم که منظومه شمسی آن چنان هم که به نظر می رسد، خشک نیست. ناسا به تازگی اعلام کرده است که در یکی از نزدیک‌ترین همسایگان ما یعنی مریخ آب وجود دارد.
پس از اعلام خبر وجود آب روی سطح مریخ احتمالا پرسشی مشترک برای بسیاری از ما شکل گرفته است: آیا این آب قابل آشامیدن است؟ پاسخ کوتاه به این پرسش مثبت است.
با این وجود، شرایط اندکی پیچیده‌تر از آن چیزی است که به نظر می رسد. ما از این مساله آگاهیم که آب به واقع روی سطح مریخ جریان ندارد و بیشتر با خاکی نمناک مواجه هستیم. بنابر اطلاعات به دست آمده از مریخ‌نورد "کنجکاوی" و دیگر کاوشگرهای سیاره سرخ مشخص شده است که خاک مریخ غنی از نوعی نمک هیدراته به نام پرکلرات است. وجود این نمک چیزی است که وجود آب مایع را ممکن می سازد.
در محیط بسیار خشن مریخ آب خالص نمی تواند روی سطح سیاره به مدت زیادی دوام بیاورد. نمک موجود در خاک موجب تغییر دما شده که انجماد یا تبخیر آب را به همراه دارد. در نتیجه، فضانوردان آینده که در مریخ به زندگی و کار مشغول خواهند شد آب شور فعلی سطح مریخ را نخواهند نوشید و در عوض نیازمند یافتن منبعی هستیم که ما را به سوی آب قابل آشامیدن هدایت خواهد کرد.
اطلاعات ما درباره مریخ بیش از هر جرم آسمانی دیگر در منظومه شمسی (به استثنای کره زمین) است زیرا طی 50 سال گذشته مشغول مطالعه این سیاره بوده ایم. بر همین اساس، دانشمندان تصویر خوبی از این که درون سیاره سرخ به چه شکلی است دارند. همچنین از این موضوع آگاه هستیم که در قطب های مریخ کلاهک های قطبی منجمد آب زیر لایه هایی از دی اکسید کربن قرار دارند. خاک مریخ فوق العاده مرطوب و سرشار از عناصری مانند کربن، هیدروژن، گوگرد، اکسیژن و نیتروژن است.
به گفته "جیم گرین"، مدیر بخش علوم سیاره ای ناسا، کلید یافتن آب آشامیدنی در مریخ تعیین موقعیت مکانی سفره های آب شیرین زیر سطح مریخ است. بنابر داده های جمع آوری شده، از این موضوع آگاهیم که آنها وجود دارند اما درباره گستردگی و این که دقیقا کجا قرار دارند، اطمینان حاصل نشده است. بهترین فرصت ما برای نقشه برداری از این سفره های آب زیرزمینی با ارسال و فرود موفق مریخ‌نورد مارس 2020 شکل خواهد گرفت. این مریخ‌نورد به راداری با قابلیت نفوذ در زمین مجهز شده و تصویری دقیق از ساختار زمین شناسی زیر سطحی مریخ ارائه خواهد کرد.
البته دانشمندان باید درباره مکان فرود مارس 2020 محتاط باشند. این مرخ‌نورد به یک ژنراتور ترموالکتریک رادیوایزوتوپ مجهز است که در واقع یک منبع انرژی هسته ای محسوب می شود. مارس 2020 نمی تواند در هر نقطه از مریخ پرسه بزند و باید در مکانی که فاقد شرایط بالقوه اسکان یا آب مایع باشد، فرود بیاید. این اقدامی احتیاطی برای جلوگیری از آلودگی محیط در صورت فرود ناموفق مارس 2020 است. مارس 2020 نه تنها ما را به سوی آب در سیاره سرخ هدایت خواهد کرد بلکه فناوری های مورد نیاز برای ماموریت های سرنشین دار آینده را در مقیاسی کوچک مورد آزمایش قرار خواهد داد.
با این وجود، شرایط اندکی پیچیده‌تر از آن چیزی است که به نظر می رسد. ما از این مساله آگاهیم که آب به واقع روی سطح مریخ جریان ندارد و بیشتر با خاکی نمناک مواجه هستیم. بنابر اطلاعات به دست آمده از مریخ‌نورد "کنجکاوی" و دیگر کاوشگرهای سیاره سرخ مشخص شده است که خاک مریخ غنی از نوعی نمک هیدراته به نام پرکلرات است. وجود این نمک چیزی است که وجود آب مایع را ممکن می سازد.
در محیط بسیار خشن مریخ آب خالص نمی تواند روی سطح سیاره به مدت زیادی دوام بیاورد. نمک موجود در خاک موجب تغییر دما شده که انجماد یا تبخیر آب را به همراه دارد. در نتیجه، فضانوردان آینده که در مریخ به زندگی و کار مشغول خواهند شد آب شور فعلی سطح مریخ را نخواهند نوشید و در عوض نیازمند یافتن منبعی هستیم که ما را به سوی آب قابل آشامیدن هدایت خواهد کرد.
اطلاعات ما درباره مریخ بیش از هر جرم آسمانی دیگر در منظومه شمسی (به استثنای کره زمین) است زیرا طی 50 سال گذشته مشغول مطالعه این سیاره بوده ایم. بر همین اساس، دانشمندان تصویر خوبی از این که درون سیاره سرخ به چه شکلی است دارند. همچنین از این موضوع آگاه هستیم که در قطب های مریخ کلاهک های قطبی منجمد آب زیر لایه هایی از دی اکسید کربن قرار دارند. خاک مریخ فوق العاده مرطوب و سرشار از عناصری مانند کربن، هیدروژن، گوگرد، اکسیژن و نیتروژن است.
به گفته "جیم گرین"، مدیر بخش علوم سیاره ای ناسا، کلید یافتن آب آشامیدنی در مریخ تعیین موقعیت مکانی سفره های آب شیرین زیر سطح مریخ است. بنابر داده های جمع آوری شده، از این موضوع آگاهیم که آنها وجود دارند اما درباره گستردگی و این که دقیقا کجا قرار دارند، اطمینان حاصل نشده است. بهترین فرصت ما برای نقشه برداری از این سفره های آب زیرزمینی با ارسال و فرود موفق مریخ‌نورد مارس 2020 شکل خواهد گرفت. این مریخ‌نورد به راداری با قابلیت نفوذ در زمین مجهز شده و تصویری دقیق از ساختار زمین شناسی زیر سطحی مریخ ارائه خواهد کرد.
البته دانشمندان باید درباره مکان فرود مارس 2020 محتاط باشند. این مرخ‌نورد به یک ژنراتور ترموالکتریک رادیوایزوتوپ مجهز است که در واقع یک منبع انرژی هسته ای محسوب می شود. مارس 2020 نمی تواند در هر نقطه از مریخ پرسه بزند و باید در مکانی که فاقد شرایط بالقوه اسکان یا آب مایع باشد، فرود بیاید. این اقدامی احتیاطی برای جلوگیری از آلودگی محیط در صورت فرود ناموفق مارس 2020 است. مارس 2020 نه تنها ما را به سوی آب در سیاره سرخ هدایت خواهد کرد بلکه فناوری های مورد نیاز برای ماموریت های سرنشین دار آینده را در مقیاسی کوچک مورد آزمایش قرار خواهد داد.
مرجع : خانواده ایرانی
