کنترل قلب مگس با پرتو لیزر

نسل اولیه ضربان‌سازهای الکترونیکی پس از شناخت عملکرد الکتریکی قلب در دهه 1950 میلادی معرفی شدند.
ضربان‌سازهای معمولی با تولید پالس‌های الکتریکی منظم و انتقال آن به عضله قلب مشکلات ریتمیک قلب را برطرف می‌کنند.دانشمندان درباره عملکرد ضربان‌سازهای نوری اظهارکردند: ضربان‌سازهای نوری از نظر عملکرد شبیه‌ نمونه معمولی هستند با این تفاوت که در ضربان‌ساز نوری تحریک قلب به کمک پرتوهای نور یا لیزر انجام می‌شود.

دانشمندان برای آزمایش نسل جدید ضربان‌سازهای نوری ابتدا سلول‌های ماهیچه قلب گونه‌ای از مگس میوه را با مهندسی ژنتیک دستکاری کردند، سپس با روشی منحصر به فرد این سلول‌ها را به نور حساس کردند.در مرحله بعد با تابش پرتو لیزر به قلب مگس میوه بدون آسیب رساندن به اسکلت خارجی حشره قلب جاندار را تحریک و تحت کنترل درآوردند.

در این آزمایش دانشمندان پس از تابش پرتو لیزر با پالس 10 ثانیه‌ای موفق شدند تا قلب مگس را کاملا هماهنگ با پالس‌های لیزر منقبض کنند.پروفسور چائو ژو، متخصص مهندسی بیولوژی از دانشگاه لی‌های گفت: ضربان‌سازهای نوری در مقایسه با نمونه رایج چند مزیت دارند، اما یکی از مشکلات ضربان‌سازهای معمولی نیاز به جراحی برای کاشت الکترود و محفظه باتری است و ممکن است پالس‌های ایجاد شده توسط آن بر روی سلول‌های دیگر نیز اثرگذار باشد.

وی در ادامه افزود: مهمترین مزیت ضربان‌سازهای نوری عدم نیاز به جراحی برای کاشت است.پروفسور چائو معتقد است که این سیستم در مراحل اولیه است اما در آزمایش‌های انجام شده بر روی ماهی و موش مشخص شد که می‌توان از این تکنیک برای تحریک قلب آبزیان و پستانداران نیز استفاده کرد.