3.2 میلیارد نفر در کل جهان آنلاین شدند

همین آمار نشان می‌دهد تعداد کل مشترکان تلفن همراه در کره زمین به 7.1 میلیارد نفر رسیده و بیش از 95 درصد از سطح کره زمین تحت پوشش شبکه تلفن همراه است. بر همین اساس در آینده نزدیک اتصال همراه به اینترنت در دنیا فراگیر خواهد شد.
 بر اساس شاخص توسعه فناوری اطلاعات و ارتباطات که در گزارش سال 2015 اتحادیه بین المللی مخابرات منعکس شده، رتبه ایران در جهان در حوزه سرعت دسترسی به اینترنت از 99 در سال 2010 به 91 در سال 2015 رسیده که نشانه بهبود اندک است. رتبه ایران در میان کشورهای منطقه خاورمیانه 14 است که رتبه مطلوبی تلقی نمی شود.
 
بر طبق گزارش یاد شده کره جنوبی، دانمارک، ایسلند، بریتانیا، سوئد، لوکزامبورگ، سوییس، هلند، هنگ کنگ و نروژ در رتبه های اول تا دهم شاخص توسعه فناوری اطلاعات و ارتباطات قرار دارند. در میان همسایگان ایران، بحرین در رتبه 27، قطر در رتبه 31، امارات در رتبه 32، عربستان سعودی در رتبه 41، کویت در رتبه 46، عمان در رتبه 54، آذربایجان در رتبه 67، ترکیه در رتبه 69، ارمنستان در رتبه 76، پاکستان در رتبه 143و افغانستان در رتبه 156 قرار دارند.
 
تنها جدول های این گزارش که ایران رتبه های خوبی در آنها کسب کرده مربوط به هزینه های استفاده از خدمات تلفن ثابت و همراه است. با توجه به سوبسید و کنترلهای دولتی، ایران در این دو حوزه رتبه اول و هفدهم را داراست . در مورد اول کوبا، ونزوئلا، قطر، چین، سنگاپور، مولداوی، کویت، قزاقستان و روسیه رتبه های اول تا دهم را در اختیار دارند و در مورد دوم این رتبه ها به چین، هنگ کنگ، سنگاپور، دانمارک، قطر، نروژ، امارات، لوکزامبورگ، استرالیا و اتریش رسیده است. البته اکثر این کشورها در دیگر شاخص های توسعه فناوری اطلاعات و ارتباطات رتبه های خوبی کسب نکرده اند.
 
در صفحه 94 این گزارش نتایج یک تحقیق جالب در مورد علل اصلی عدم استفاده از اینترنت توسط خانوارها در برخی کشورها از جمله ایران تشریح شده است. در میان کشورهایی که در این بررسی مورد توجه قرار گرفته اند ایران تنها کشوری است که بیش از 45 درصد خانوارهای آن مهم ترین عامل عدم استفاده گسترده از اینترنت را عدم نیاز به آن دانسته اند. اگر چه در مراکش، ترکیه و سنگاپور نیز بی نیازی به استفاده از اینترنت مهمترین عامل به کارنگرفتن این ابزار ارتباطی توسط خانوارهاست، اما به ترتیب تنها 35، 20 و 5 درصد خانوارها چنین عقیده ای داشته‌اند. دومین مانع بر سر استفاده خانوارها از اینترنت در ایران بر طبق بررسی مذکور و با فاصله بسیار زیاد، بی اعتمادی، دانش و مهارت اندک در زمینه استفاده از اینترنت و سومین مانع عدم ارائه خدمات اینترنت در محل زندگی خانوارها بوده است. موانع بعدی نیز به ترتیب عبارتند از هزینه بالای خرید تجهیزات اتصال به اینترنت، نگرانی در مورد به خطر افتادن امنیت و حریم شخصی، هزینه بالای خدمات اینترنت، نگرانی های فرهنگی و عدم تطابق خدمات اینترنت ارائه شده با نیازهای خانوار.
 
در مقام مقایسه باید گفت مانع اصلی برای استفاده از اینترنت در دو کشور مکزیک و برزیل هزینه بالای خرید تجهیزات بوده و در گزارش مذکور عموما کشورهای شرق آسیا، کشورهای اروپایی و آمریکای شمالی رتبه های برتر را به خود اختصاص داده اند. نکته قابل تامل این است که سرعت رشد شاخص های فناوری اطلاعات و ارتباطات کشورها عموما ارتباطی با سرعت رشد اقتصادی انها یا بزرگی بازار فناوریشان ندارد. از همین رو کشوری مانند چین که به بزرگترین بازار بسیاری از شرکت های فناوری مبدل شده، در این فهرست رتبه ای بهتر از 82 ندارد و در 5 سال اخیر تنها 5 پله صعود کرده است و هند هم علیرغم حضور نیروی کار مستعد با 6 پله سقوط رتبه نازل 131 را در اختیار گرفته است.
 
گزارش مذکور همچنین از غلبه مشترکان اینترنت تلفن همراه بر مشترکان اینترنت پرسرعت خطوط تلفن ثابت در نقاط مختلف جهان خبر می دهد. هم اکنون درصد مشترکان اینترنت همراه پرسرعت 47.2 درصد است، اما دسترسی به اینترنت پرسرعت از طریق خطوط تلفن ثابث به 46.4 درصد رسیده است. البته هنوز 350 میلیون نفر در کل جهان و در کشورهای فقیری همچون مالاوی، ماداگاسکار، اتیوپی، اریتره و چاد و 5 کشور دیگر به هیچ شیوه ای به اینترنت دسترسی ندارند. گزارش یاد شده همچنین نشانگر ارزان شدن تعرفه دسترسی به اینترنت همراه است که از 28 درصد درآمدسرانه افراد در سال 2008 به 14 درصد کاهش یافته است. اما هزینه دسترسی به اینترنت هنوز در 22 کشور در حال توسعه جهان بیش از 20 درصد بالاست.