گروه سياسي: سايت امتداد در نقدي نوشت: در تعریف ضربالمثل "دیوار حاشا بلند است"، در ادبیات عام ایرانیان آمده: "حاشا کردن و منکر شدن حد و مرزی ندارد و حرف یا عمل خود را میتوان به راحتی و تا حد غیرممکن و نامحدود انکار کرد". عملی که برخی دلواپسان امروز، به طرز استادانهای دست به ایفای آن زده و نه تنها کلام گذشتهشان را صاحب اختیار نیستند، که گاها به گونهای حق به جانبانه آن را به جریان رقیب سیاسی خود منتسب میکنند!
اگر به مقاله روز گذشته سايت رجانیوز نگاهی گذرا بیندازید، این مدل از اتخاذ موضع را به عیان در آن خواهید دید. در جایی که این خبرگزاری با اشاره انگشت اتهام خود به سوی عملکرد رسانههای اصلاح طلب در ماجرای توافق اخیر واشنگتن و پیونگ یانگ، در مطلبی با عنوان "اصلاحطلبانی که روزی با تشبیه ایران به کرهشمالی ارتزاق میکنند و روزی با غبطه خوردن به دیدار اون و ترامپ!"، مینویسد: "رسانههای زنجیرهای که گاه و بیگاه و با طعنه و تشبیه حکومت ایران به کره شمالی در صدد تخریب رقبای خود برمیآمدند، امروز به جایی رسیدهاند که به رفتار کره شمالی آن هم در برابر «آمریکای ترامپ» غبطه میخورند!"
همچنین در ادامه این مقاله نیز آمده: "اصلاحطلبان بهگونهای به استقبال پنجمین توافق کره شمالی و آمریکا رفتهاند و آن را دیداری تاریخی خواندهاند که گویی پیش از این چهار توافق وجود نداشته است که با بدعهدی روسای جمهور مختلف آمریکا ناکام مانده است. آمریکا و کره شمالی پیش از این در سالهای ۱۹۹۴، ۲۰۰۳، ۲۰۰۷ و ۲۰۱۲ چهار توافق امضا کرده بودند که همگی با بدعهدی آمریکا به شکست انجامید." نکته قابل اشاره در این باره اینجاست که اساسا مشی سیاسی کدام جریان در سالهای اخیر بر "غبطه" خوردن به مواضع کره شمالی در مقابل ایالات متحد استوار شده بود؟
نمونه موفق از مقاومت به جای سازش!
کما اینکه اگر تورقی تیتروار در نگاشتههای کیهانیون در ماههای گذشته بر اساس همین موضوع داشته باشیم، به بلندی این دیوار حاشا خیره خواهیم ماند! به عنوان نمونه، 24 مردادماه سال گذشته بود که حسین شریعتمداری، در یادداشتی که در کیهان نوشت، آورده بود: "کره شمالی که به هیچوجه قابل مقایسه با ایران مقتدر و مردمسالار نیست نمونه دیگری از این دست است که صرفنظر از بسیاری تفاوتهای فاحش که با ایران اسلامی دارد، در مقابل آمریکا ایستاده و نتیجه ایستادگی را نیز چشیده است. بخوانید!"
مدیرمسئول کیهان همچنین یادآور شده بود: "ترامپ با تهدید کرهشمالی از این کشور خواست تا آزمایش موشکهای بالستیک خود را متوقف کند ولی کرهشمالی بیاعتنا به تهدید آمریکا نه فقط به آزمایش موشکهای بالستیک خود تا تولید موشکهای بالستیک قارهپیما ادامه داد، بلکه موشکهایی با کلاهک هستهای را نیز آزمایش کرد و خطاب به آمریکا اعلام کرد اگر دست به حمله بزند، با حمله اتمی متقابل روبرو خواهد شد و ترامپ ناچارا دعوت به مذاکره کرد. نمونه موفقی از مقاومت به جای سازش."
حاج حسین شریعتمداری حسن ختام کلامش را نیز به این مهم آذین بسته و تاکید کرده بود: " اما کرهشمالی به درخواست آمریکا برای مذاکره نیز پاسخ مثبت نداد و برنامههای هستهای و موشکی خود را غیرقابل مذاکره اعلام کرد. با جرأت میتوان گفت که کرهشمالی در این زمینه از مذاکرات بینتیجه و فاجعهآمیز ایران با آمریکا الگو گرفته و از این روی حاضر نشده است خود را مانند ما به چنبره فریب آمریکا گرفتار کند. یعنی عبرت گرفتن از راه خطا و خسارتباری که دولت محترم یازدهم پیموده و علیرغم فاجعهای که با آن روبرو شدهایم هنوز حاضر به تغییر مسیر خسارتآفرین خود نیست." اکنون اما ورق کیهانیون سخت برگشته و اون که چندی روزی بیشتر از همنشینیاش با ترامپ نمیگذرد، دعوت رئیس جمهور آمریکا را پذیرفته و به زودی در کاخ سفید مقابل دوربینها خواهد رفت. مسئله مهم قابل اشاره در این بین اما عطف به رفتار سیاسی است که دسته سیاسی موسوم به دلواپسان در تمامی سالهای اخیر پیشه کرده و سر سوزنی پاسخگوی خروجی آن نیستند. امری که عموما در ریشه به هدف "تخریب رقیب" پیوند خورده و برای تحقق آن از هیچ مشی و روشی ولو ماکیاولیستی دریغ نورزیدهاند.
کیهانیون که تا دیروز روزگاری، کره شمالی را بدون توجه به وضعیت فقر و فضای دگم زندگی مردمانش، صرفا به واسطه چند موضع سیاسی علیه آمریکا به الگوی مقاومت به جای سازش بدل کرده و بارها و بارها در رسای تقدیسش قلم میفرسودند، امروز نه تنها این مجیزگویی را به دست فراموشی سپردهاند که به عکس، اصلاح طلبان را نزد مخاطبان خود، عامل به این عمل روایت میکنند. اساسا دار و دسته سیاسی دلواپس با روش خود سالهاست به حمایت بی چون و چرا از یک شخص یا سمبل! پرداخته و متعاقب وارونه از آب درآمدن پیش بینی و اینده نگریاش، به بلندای دیوار حاشا نظر میکند. جریانی که معالسف هیچگاه پاسخگوی حمایت و تقدیسش از اشخاص و نمادها نبوده و به عکس، به محض تغییر واقعیات، دست به تخریب و متهم سازی جریان رقیب پیش میگیرد.
اکنون نیز مدل حمایتها و الگوسازیهای دیروز این جریان از کره شمالی و سرزنش امروزشان از "اون" در سیاست خارجی را میتوان در سیاست داخلی و حمایتهای بی دریغ گذشته و حاشای امروز از کارنامه احمدی نژاد به صریحترین وجه ممکن به نظاره نشست. حال باید از دلواپسانی که هر بهانهای را برای تخریب روحانی و تیم دیپلماسی دولتش مغتنم میشمارند، پرسید: "چه کسی به رفتار کره شمالی غبطه خورده است؟" سازَندگان الگوی "مقاومت بهجای سازش" از پیونگ یانگ یا اصلاح طلبان؟