ایران و خادمان و خائنان حقیقی آن

محمّدآزاد  جلالی زاده

الف) در واکنش های این روزها به این مکتوب، عده ای اکثریت قریب به اتفاق امضاکنندگان را خائن به ایران و اسلام و انقلاب دانسته اند و عده ای آن ها را دور از عالم و علم سیاست معرفی کرده اند. در حالی که در میان امضاکنندگان این مکتوب افرادی هستند که همه بود و نبودشان را برای مبارزه با استبداد و برپایی جمهوریت و اسلامیت داده اند. ایثارگران و هزینه داده گان متعددی در این میان دیده می شوند که دلسوزیشان برای این آب و خاک حاجت به بیان و استدلال آوری ندارد.

ب) با نگاهی ساده بداهت آمیز به نظر می رسد که خائنان نه چند نفر فعالی که تنها سرمایه شان قلم و فکرشان است و کنششان نوشتن چند خط بیانیه،که آنهایی هستند که با ورود غیرقانونی بیش از ۶۰۰۰ اتومبیل مدل بالا و گران قیمت با بهانه هک سایت وزارت صنایع!؟ بازار خودرو ایران را فلج کرده و یا آن چند نفری که با خرید ۵۰۰۰۰ هزار سکه اقتصاد روزانه مملکت را به حالت احتضار بردند، ژن های خوب و رانت خوارانی که با تملک هکتارها زمین، ایران را ملک مطلق پدری کرده و یا افرادی که با مشورت ناخودآگاه با عوامل نفوذی کشورهای دشمن  و تحت تاثیر القائات آنان موضعگیری هایی می کنند که بحران را روز به روز عمیق تر می کنند.

ج) در تاریخ معاصر سیاسی ما، زمانی بود که مرحوم هاشمی با آن نوع از سیاست ورزی خاص خویش از بنیانگذار انقلاب خواست نتیجه دو موضوع را روشن و نهایی کنند چرا که بعدها این دو مساله به گره های کوری برای کشور تبدیل خواهند شد. یکی از آن دو  مساله اتمام جنگ با عراق و دیگری موضوع حل رابطه با آمریکا بود، موضوع اول حل شد، اما زمان فرصت نداد تا بحث بعدی برای همیشه پایان گیرد و این موضوع اگر در زمان کنونی به شیوه ای نهایی، مطمئن و مدبرانه حل نشود گره کورتر برای ایران و ایرانی باقی خواهد ماند.

د) هر چند نگارنده را اعتقاد به آن است که بالاخره مذاکره با قدرت اول جهان ناگزیر و ناگریز می شود، حتی اگر عده ای که از تحریم های شدید ایران سود فزونی برده اند، تمام همّ و غم خود را برای کار شکنی در این موضوع در کار کنند، امّا بهتر آن است که عقلای قوم با ورود استراتژیک به این  مساله، این گره را بگشایند و فارغ از بحث های حاشیه ای خادمان و خائنان، کورسویی امید بر این چراغ رنجور مملکت بتابانند.