جلال جلالی زاده نماینده مجلس ششم و از امضا کنندگان این نامه در گفتگو با روزنامه ایران به پرسش ها و شبهه هایی در این زمینه پاسخ داده است.
اخیراً نامه شماری از فعالان سیاسی و رسانهای منتشر شده که با اشاره به مذاکرات امریکا و کرهشمالی، از دولت و نظام جمهوری اسلامی خواسته برای حل مشکلات بین ایران و امریکا، «بدون قید و شرط» با امریکا مذاکره کند.نام شما هم بهعنوان یکی از امضا کنندگان نامه دیده میشود. شأن نزول این نامه و این درخواست چه بود؟
هر کس در مقابل مصالح ملی و منافع مردم احساس مسئولیت میکند، باید در مقابل هر خطر و هر حرکتی که امنیت را تهدید کند، احساس مسئولیت داشته باشد. رابطه ایران و امریکا چندین سال است به یک معضل تبدیل شده است و این معضل عدم ارتباط کشور را در برخی ابعاد از جمله بینالمللی با چالشهایی مواجه کرده است. ما امروز شاهدیم عملکرد و تصمیمات امریکا روی کشور ما بویژه از حیث اقتصادی تأثیرگذار بوده است. همه میدانیم نتیجه اختلافات، درگیریها و حتی جنگها، مذاکره و گفتوگو بوده و خواهد بود. بر این اساس لازم است ما از موضع قدرت، به جهان نشان دهیم صلح طلبیم و همیشه حاضر به گفتوگو هستیم؛ هدف نویسندگان نامه رساندن این پیام بود.
قطعاً در جریان واکنشهایی هستید که به این نامه نشان داده شد؛ بخشی از اصولگرایان انتقادات بسیار تندی را مطرح و عنوان کردهاند شرایط کشور برای طرح چنین درخواستی مناسب نیست؛ منتقدان معتقدند بعد از خروج یکجانبه امریکا از برجام و زیر پاگذاشتن تعهدات بینالمللی از سوی این کشور و اعمال تحریم مجدد برای فشار بر کشورمان، چنین درخواستی نه از موضع قدرت است و نه از موضع منطق بلکه یک درخواست ملتمسانه است...
اولاً کسانی که انتقاد میکنند، نماینده همه ملت نیستند. همچنان که خود این نامه هم حاکمیت را مجبور نمیکند پای میز مذاکره بنشیند. باب مذاکرات هم تا الان بسته نبوده و در گذشته هم مذاکراتی شده است. الان ترامپ بهانههایی گرفته و از برجام خارج شده است.ما معتقدیم شاید بتوان این بهانهها را از دست امریکا گرفت. مذاکره، همیشه به منزله ضعف نبوده و نیست؛ ما میتوانیم از موضع قدرت مذاکره کنیم.عدهای بهدنبال این هستند وانمود کنند هر مذاکرهای به منزله ضعف است؛در حالی که این گونه نیست. طرفین پشت میز مذاکره خواستههای خود را مطرح کردند و این لزوماً به معنای پذیرش حرف یا شروط طرف مقابل نیست. تجربه تاریخی نشان داده مذاکره همیشه بهترین راه حل برای پایان دادن به مشکلات، گرفتاریها، دشمنیها و اختلافات است.
منتقدان نامه معتقدند نظام جمهوری اسلامی ایران در موضوع مذاکرات هستهای به توصیه رهبر معظم انقلاب اسلامی «نرمش قهرمانانه» نشان داد و حسن نیت خود در صلحجویی و اهل مذاکره و منطق بودن را به رخ جهانیان کشید. بعد از برجام بود که اعلام شد میزان تعهد امریکا به برجام تعیین میکند آیا میتوان در موضوعات دیگر با این کشور وارد گفتوگو شد یا نه. به اعتقاد این طیف، الان هم هیچ تضمینی وجود ندارد که با گرفتن بهانههای فعلی از دست امریکا، بهانههای دیگر تراشیده نشود؛ چرا که ما با یک بهانهجویی طرف هستیم که به قول و قرارهای بینالمللی خود پایبند نیست...
خروج امریکا از برجام، به منزله بستن در مذاکره برای همیشه نیست.ما همواره باید منافع ملی خود را مد نظر قرار داده و در راستای حفظ آن تلاش کنیم و دراین راستا بهانه به دست دشمن ندهیم. ما اگر بتوانیم کشورمان را آماده پشتیبانی از این مذاکرات کنیم، قطعاً افکار عمومی امریکا هم حامی نظام ما خواهند شد. در آن صورت امریکا ناچار به مذاکره با ما خواهد بود. اگر مذاکرات صورت بگیرد، بسیاری از مسائل و مشکلاتی حل خواهد شد که از عدم رابطه نشأت گرفته است.
درست است که باب مذاکرات بسته نیست، اما منتقدان نامه شما معتقدند امریکا حد یقفی بر سر زیاده خواهیهایش قائل نیست؛ به اعتقاد این گروه امریکا با اصل نظام جمهوری اسلامی مشکل دارد و الان هم اگرچه ترامپ رسماً اعلام نمیکند، اما در واقع بهدنبال تغییر نظام است.
باید ببینیم امریکا با چه بهانههایی برای کشور ما اشکال تراشی و کشور ما را تحریم کرده است؟ ما به پشتوانه منطق قوی خود میتوانیم این بهانهها را از امریکا بگیریم. الان کشورهای خارجی در حال خروج از کشور هستند. این یک واقعیت است. امروز ما میبینیم براندازان، خیلی با این نامه مخالفند. خیلیها تلاش میکنند که روابط ایران و امریکا به حدی تیره و تار شود که امریکا به اقدام نظامی علیه کشورمان وادار شود که بیتردید به ضرر کشور و به نفع دشمنان ماست. ما علاقهمندیم همه مشکلاتمان از راه غیرنظامی و از طریق مذاکره و گفتوگو حل شود. این مذاکرات میتواند انجام شود، همچنان که قبلاً هم انجام شده بود. ترامپ در خروج از برجام کار نابخردانهای انجام داد اما باید بپذیریم دنیا دارای نوسان است و سیاه و سفید نیست.
شما عنوان میکنید براندازان با این نامه مخالف هستند اما شماری از اصولگرایان نویسندگان نامه را متهم کردهاند که یا با کاخ سفید هماهنگاند یا همراه و همنوا.
اکثر کسانی که نامه را امضا کردند، برای نظام هزینه دادند و عدهای از خانواده شهدا، جانبازان و رزمندگان هستند و حداقل این حق را برای خود قائلند که در چنین موردی اظهارنظر و پیشنهادی مطرح کنند؛ قرار نیست هر کس هر حرفی زد، بگوییم با کاخ سفید است؛ باید دید مصالح کشور و منافع مردم ما چگونه تأمین میشود و افکار عمومی از کدام راه حل حمایت میکند؟ ما مسلمان هستیم و آموزههای اسلامی به ما میگوید اگر دشمنان شما طالب صلح بودند، شما صلح کنید. صلح همیشه مایه خیر و برکت برای جامعه است. اسلام هم دین صلح و آشتی است.طبعاً هیچ وقت ما نمیتوانیم با جنگ و قطع رابطه، پیام دین و برادری و آشتی به دیگران بدهیم. ما باید برای صلح پیشقدم باشیم و به حرف دیگرانی که خیرخواه ما نیستند، گوش ندهیم.