گروه سياسي: رئیس کمیسیون آموزش مجلس گفت: "مجلس طرحی را بررسی میکند که براساس آن از ۲۰ مردادماه تمامی عزل و نصبهای سرپرستان وزارتخانهها ملغی میشود." محمدمهدی زاهدی در خصوص عزل و نصبها در دانشگاهها گفت: "تا جایی که از نمایندگان مجلس پرسیدهام، آنها نظر موافقی نسبت به این عزل و نصبها ندارند!" وی همچنین ادامه داد: در مورد سرپرست باور نمایندگان این است تا وقتی که فردی سرپرست یک وزارت خانه به شمار میرود نباید احکام ابلاغی توسط وزیر قبلی را ملغی کند!!
اشکان بنکدار جهرمی
اظهارنظر فوق و رأی عدم اعتماد به میلیمنفرد، وزیر پیشنهادی علوم، نشان از تمایل شماری از نمایندگان مجلس به ادامه راه و روش ابداعی دولت قبل در مواجهه با اساتید و دانشجویان و کلاً نهاد دانشگاه دارد. اما حاصل برخورد احمدینژاد با دانشگاهیان چه بود؟
در آذرماه ۱۳۸۵ سخنرانی احمدینژاد در دانشگاه امیرکبیر با اعتراض شدید دانشجویان و تشنج روبرو شد زان پس حضور وی در دانشگاهها در جمع افرادی بود که دانشجویان دانشگاه شریف آنها را "شنوندگان همیشه حاضر و همیشه موافقی که با اتوبوس آورده میشوند" انجام گردید.
در سال 1387 دانشجویان دانشگاه صنعتی شریف در نامهی سرگشادهای به احمدینژاد خواهان پاسخگویی شفاف او در قبال "سه سال ناامنی و پلیسی کردن فضای جامعه، پادگانی کردن فضای دانشگاهها با زمزمه انقلاب فرهنگی دوم، اخراج، تعلیق و ستاره دار کردن صدها دانشجو به بهانه نداشتن صلاحیت عمومی تحصیل و ..." شدند و وی متهم شد که با پادگانی کردن فضای دانشگاهها دور جدیدی از پاکسازی را آغاز کرده است.
گروههای جنبش دانشجویی در گزارشی از وضعیت دانشگاهها در 8 سال گذشته به "صدور حکم مجازات از سوی کمیته انضباطی برای فعالان دانشجویی" و "بازنشستگی اجباری اساتید و ایجاد مشکل برای کلیه ی اساتیدی که معتقد به استقلال و حفظ شأن علمی دانشگاه میباشند" و مواردی چون توقیف نشریات دانشجویی و تحت فشار قرار گرفتن یا انحلال نهاد ها و تشکلهای دانشجویی اشاره ميکنند. راهاندازی تشکلهای صنفی موازی در دانشگاهها نیز از برنامههایی است که منتقدان هدف آن را افزایش کنترل و تسلط دستگاههای امنیتی و اطلاعاتی بر فعالیتهایی دانشجویی به شمار ميآورند.
تقابل دولت گذشته با دانشگاهیان آن چنان آشکار بو که حجت الاسلام محمد محمدیان، رئیس نهاد نمایندگی رهبر معظم انقلاب در دانشگاهها در آذر ماه سال ۸۸ گفت که "بر اساس آمارهای موجود هفتاد درصد دانشگاهیان به کسی رأی دادهاند که اکنون در رأس مدیریت کشور نیست."
اکنون به نظر ميرسد که برخی نمایندگان از طیف تندرو مجلس چشم خود را بر پیام تحول خواهی جامعه به ویژه دانشگاهیان بستهاند و قصد تقابل آشکار با آن را دارند.
این گروه ضمن نادیده انگاشتن حق دولت در انتخاب مدیران همسو با خود در جهت تحقق مطالبات اصلاح طلبانه ی مردم، خواهان ادامه ی همان روالی هستند که اعتراض جامعه ی تحصیلکرده را در هشت سال گذشته به دنبال داشته است. گروه افراطی مجلس نه تنها قصد دفاع از خواست مردم که در انتخابات 24 خرداد تجلی یافت را ندارد بلکه همّت خود را در این مدت کوتاهِ رویِ کار آمدنِ رئیس جمهور جدید بر بازداشتن دولت یازدهم از پیگیری تغییرات مورد نظر اجتماع نهاده است و در این مسیر چنان پای ميفشارد که انگار نه انگار که وظیفه ی نماینده ی مجلس دفاع از خواست مردم است.
این گروه خاص ميتواند در ذهن خود تصور کند که انتخاباتی برگزار نشده یا اگر شده به نفع کاندیدای مورد نظر آنان رقم خورده و یا در نهایت خود را در مقابل پیام انتخابات به ناشنوایی بزند و هرچه ميخواهد بر خلاف فلسفه ی وجودی مجلس بر علیه مطالبات مردم، پنهان و آشکار، برای دولت مانع تراشی کند.
نمایندگان ساکت در 8 سال گذشته که علاوه بر چشم پوشی بر مصائب وارده بر دانشگاهها به تمجید از موارد یاد شده نیز ميپرداختند، ميتوانند با تکیه بر حق مجلس از نظارت بر دولت و درخواست سؤال و حتی استیضاح، از کارشکنیهای خود هرچه ميتوانند کم نگذارند و بی خیال این شوند که حق مجلس در راستای حق مردم و نه هوسهای جناحی معنا پیدا ميکند ولی این گروه باید بداند که مردم با تیز بینی اعمال آنان را مينگرند، ارزیابی ميکنند و همانند 24 خرداد در هنگامه ی مقتضی اقدام لازم را انجام ميدهند و گاه شگفتیهای بزرگی را برای آنانی که دور از اجتماع خود در میان تمایلات قدرتطلبانه غرق شدهاند بر جای ميگذارند.