تاریخ انتشار : ۱۳۹۷/۰۶/۱۰ ساعت ۱۷:۴۹
کد مطلب : ۱۵۸۷۲۰
روحانی حق دارد بگوید «مهم نیست»!
صادق صدرایی
بنا بر آنچه در رسانه‌ها نقل شده است ظاهراً پیش از آغاز جلسه طرح سوال از رییس‌جمهور علی مطهری پیغامی را از طرف فراکسیون امید برای روحانی می‌برد. پیغام فراکسیون امید این است: اگر آقای رییس‌جمهور صریح و شفاف از موانع پیش روی دولت برای اجرای برنامه‌های خود نگوید آنان نیز همراه با طراحان سوال از رییس‌جمهور خواهند شد و به پاسخ‌های روحانی رای منفی می‌دهند. پاسخ روحانی به پیغام تهدیدآمیز دو کلمه بیشتر نبود: «مهم نیست»!
حقیقت آن است که آنچه در ششم شهریور در بهارستان رخ داد بیشتر از هر چیزی به یک نمایش شبیه بود. نمایشی که در آن نمایندگان مجلس سوال پرسیدند، قانع نشدند و در نهایت آب هم از آب تکان نخورد. به بیان ساده‌تر پرسیدن یا نپرسیدن سوال نمایندگان از روحانی و یا قانع شدن یا نشدن آنان هیچ گونه تاثیری نه بر عملکرد دولت داشت نه سبب تغییر رویکرد دولت شد. تمام هدف این نمایش ارسال این سیگنال به جامعه بود که صدای اعتراض‌تان به دولت شنیده شده است اما این هدف هم به دلیل بی سرانجام ماندن طرح سوال از رییس‌جمهور ناکام ماند.
هنگامی که از این زاویه به پاسخ روحانی به فراکسیون امید بنگریم به این نتیجه می‌رسیم که «مهم نیست» در پاسخ به تهدید نمایندگان به هیچ وجه پاسخ نادرستی نبوده است زیرا حتی اگر ۲۹۰ نماینده مجلس هم از پاسخ رییس‌جمهور قانع نشده بودند باز هم هیچ اتفاقی نمی‌افتاد و دولت به کار خود با همین برنامه‌های ناصحیح و ناکارآمد ادامه می‌داد. از سوی دیگر بی‌تفاوتی و حتی گاهی تقابل آشکار روحانی با جریان اصلاح‌طلب که از پس از انتخابات۹۶ آغاز شد هم کاملا قابل درک است. او با دریافت چک سفید امضا از اصلاح‌طلبان در انتخابات پیروز شد و پس از انتخابات و هنگامی که دیگر احتیاجی به رای کسی ندارد به آنها پشت کرده و به دیگران دل سپرد. این راه و روش روحانی قطعاً اخلاقی نبود اما بیشتر از او اصلاح‌طلبانی شایسته ملامت هستند که تمام اعتبار خود را خرج عضو جامعه روحانیت مبارز کردند که هیچگاه خود را به عنوان یک اصلاح‌طلب معرفی نکرد، نمی‌کند و نخواهد کرد.
هر چه زمان بیشتری از دولت دوازدهم بگذرد به دلیل بی کفایتی مسئولان و فشارهای خارجی بحران‌ها رو به افزایش خواهد بود، از سوی دیگر با بی توجهی روحانی به حامیانش وضعیت عملکرد دولت دورتر از وعده‌ها نیز خواهد شد و اعتراضات نیز رو به افزایش. به نظر می‌آید در چنین حالتی ادامه حمایت از دولتی که بی تدبیری‌هایی آشکار از خود نشان داده و نسبت به وعده‌هایش بدعهد است اقدامی معقول نباشد. حال باید منتظر ماند و دید که چه زمانی تصمیم‌گیران جریان اصلاح‌طلب به جای قرار گرفتن در کنار دولت بی تدبیر در سمت مردم می‌ایستند
بنا بر آنچه در رسانه‌ها نقل شده است ظاهراً پیش از آغاز جلسه طرح سوال از رییس‌جمهور علی مطهری پیغامی را از طرف فراکسیون امید برای روحانی می‌برد. پیغام فراکسیون امید این است: اگر آقای رییس‌جمهور صریح و شفاف از موانع پیش روی دولت برای اجرای برنامه‌های خود نگوید آنان نیز همراه با طراحان سوال از رییس‌جمهور خواهند شد و به پاسخ‌های روحانی رای منفی می‌دهند. پاسخ روحانی به پیغام تهدیدآمیز دو کلمه بیشتر نبود: «مهم نیست»!
حقیقت آن است که آنچه در ششم شهریور در بهارستان رخ داد بیشتر از هر چیزی به یک نمایش شبیه بود. نمایشی که در آن نمایندگان مجلس سوال پرسیدند، قانع نشدند و در نهایت آب هم از آب تکان نخورد. به بیان ساده‌تر پرسیدن یا نپرسیدن سوال نمایندگان از روحانی و یا قانع شدن یا نشدن آنان هیچ گونه تاثیری نه بر عملکرد دولت داشت نه سبب تغییر رویکرد دولت شد. تمام هدف این نمایش ارسال این سیگنال به جامعه بود که صدای اعتراض‌تان به دولت شنیده شده است اما این هدف هم به دلیل بی سرانجام ماندن طرح سوال از رییس‌جمهور ناکام ماند.
هنگامی که از این زاویه به پاسخ روحانی به فراکسیون امید بنگریم به این نتیجه می‌رسیم که «مهم نیست» در پاسخ به تهدید نمایندگان به هیچ وجه پاسخ نادرستی نبوده است زیرا حتی اگر ۲۹۰ نماینده مجلس هم از پاسخ رییس‌جمهور قانع نشده بودند باز هم هیچ اتفاقی نمی‌افتاد و دولت به کار خود با همین برنامه‌های ناصحیح و ناکارآمد ادامه می‌داد. از سوی دیگر بی‌تفاوتی و حتی گاهی تقابل آشکار روحانی با جریان اصلاح‌طلب که از پس از انتخابات۹۶ آغاز شد هم کاملا قابل درک است. او با دریافت چک سفید امضا از اصلاح‌طلبان در انتخابات پیروز شد و پس از انتخابات و هنگامی که دیگر احتیاجی به رای کسی ندارد به آنها پشت کرده و به دیگران دل سپرد. این راه و روش روحانی قطعاً اخلاقی نبود اما بیشتر از او اصلاح‌طلبانی شایسته ملامت هستند که تمام اعتبار خود را خرج عضو جامعه روحانیت مبارز کردند که هیچگاه خود را به عنوان یک اصلاح‌طلب معرفی نکرد، نمی‌کند و نخواهد کرد.
هر چه زمان بیشتری از دولت دوازدهم بگذرد به دلیل بی کفایتی مسئولان و فشارهای خارجی بحران‌ها رو به افزایش خواهد بود، از سوی دیگر با بی توجهی روحانی به حامیانش وضعیت عملکرد دولت دورتر از وعده‌ها نیز خواهد شد و اعتراضات نیز رو به افزایش. به نظر می‌آید در چنین حالتی ادامه حمایت از دولتی که بی تدبیری‌هایی آشکار از خود نشان داده و نسبت به وعده‌هایش بدعهد است اقدامی معقول نباشد. حال باید منتظر ماند و دید که چه زمانی تصمیم‌گیران جریان اصلاح‌طلب به جای قرار گرفتن در کنار دولت بی تدبیر در سمت مردم می‌ایستند
۱۳۹۷/۰۶/۱۱ ۰۸:۵۸
این پایان کار نیست چرا که با بی اعتمادی مردم به اصلاح طلبان دوباره تعداد زیادی از کسانی که رای داده بودند انتخابات را تحریم خواهند کرد و اصولگرایان با آرای پایین به مجلس و ریاست جمهوری بعدی خواهند رسید و دوباره وجود احمدی نژادهای دیگر و خفقان و تورم های یشتر. البته اینهم مهم نیست (361055)
هم استراتژی،هم تاکتیک (361047)