هزینه حرف زدن از قانون اساسی!

دو نماینده مجلس در نطق خود در خانه ملت از چند اصل قانون اساسی نام برده‌اند و مسئولان را به رعایت و اجرای قانون اساسی دعوت کرده‌اند. این اتفاق طبیعتا نه می‌باید آنقدرها عجیب باشد که تبدیل به تیتر یک رسانه‌ها شود و نه حرکتی ساختارشکنانه است که سبب دلواپسی تندروها اما ظاهراً به دلیل آنکه ما در شرایطی طبیعی قرار نداریم هم شاهد آن هستیم که نطق پروانه سلحشوری و غلامرضا حیدری تیتر یک رسانه‌ها ست و با وجود گذشت چند روز همچنان نقل محافل سیاسی و رسانه‌ای  است و هم جناح تندرو چنان عصبانی شده که از برخورد نهادهای امنیتی با این دو نماینده و رد صلاحیت قطعی در دوره‌های بعدی انتخابات می‌گویند!

رورنامه کیهان نیز که سخنگوی بخشی از نهادهای قدرت است در مطلبی علناً به این دو نماینده مردم فحاشی می‌کند. آن ذوق‌زدگی رسانه‌ای و این شدت عصبانیت به چه دلیل است؟ آیا «حرف زدن» بدون اقدام عملی درباره قانون اساسی نیز این میزان واکنش را می‌طلبد؟مجلس دهم با همه تفاوت‌هایی که با مجالس هفتم، هشتم و نهم دارد اما در یک نگاه کلان، مجلسی خنثی و بی تحرک است و در نتیجه هنگامی که نماینده‌ای سخنی را بر خلاف این سکون متداول مطرح می‌کند، حتی اگر تکرار اصول قانون اساسی باشد برای رسانه‌های موضوعی جذاب است و گویی اتفاقی غریب در مجلس رخ داده است. در حالی که به عنوان مثال در مجلس ششم چنین نطق‌هایی و صریح‌تر و کاربردی‌تر از آن جز رفتار روزانه نمایندگان بود و اساساً بخشی لاینفک از خبرهای مخابره شده از مجلس به حساب می‌آمد.

اما چرا تندروها چنین عصبانی شده‌اند؟ واقعیت امر آن است که جناح تندرو در قول و فعل نشان داده است که اساساً نسبت به اجرا و باور به قانون اساسی بی توجه است و جز چند اصل آن به اصول دیگر این میثاق ملی به خصوص فصل سوم که به حقوق ملت می‌پردازد هیچ گونه التفاتی ندارد. ریشه پرخاشگری جناح تندرو به افرادی که از قانون اساسی می‌گویند را می‌باید در همین موضوع جستجو کرد که تندروها دلواپس آشنایی مردم با حقوق‌شان که در همین قانون اساسی با همه نقاط ضعف و تناقضاتش آمده است هستند. کوتاه سخن آنکه هنگامی که تاوان سخن از قانون اساسی فحاشی و رد صلاحیت باشد بدیهی است که تاوان وعده «اجرای بدون تنازل اصول قانون اساسی» هم حبس و حصر خواهد بود!