گروه سیاسی: در همان ساعتهایی که سیاسیون و رسانهها مشغول بحث و بررسی استعفای محمدجواد ظریف و تحلیل و گمانهزنی درباره دلایل آن بودند روزنامهای به دلیل یک تیتر دو کلمهای درباره سفر بشار اسد به تهران توقیف شد.
روزنامه قانون به دلیل تیتر «میهمان ناخوانده» توسط دادستانی توقیف شد تا دهها نفر از همکاران این روزنامه در آستانه سال جدید از کار بیکار شوند. به موازات این اتفاق، تیتر یک روزنامهای دیگر که تبلیغگر جناح تندرو است نیز خبرساز شد. روزنامه وطنامروز در واکنش به استعفای وزیر امور خارجه ایران تیتر «کودک شو» را انتخاب کرد اما با وجود آنکه تیتر این روزنامه توهینی مستقیم به وزیر امور خارجه بود خبری از تذکر و برخورد با آن نشد.
مقایسه آنچه بر «قانون» رفت و آنچه درباره «وطن امروز» اعمال نشد این پرسش اساسی را ایجاد میکند که آیا ما با دوگانگی در متون قانونی کشور مواجه هستیم یا مجریان قانون به اجرای سلیقهای آن مشغول هستند.
قاعدتاً اگر به آزادی رسانه معتقد باشیم نه میتوانیم توقیف روزنامه قانون را پذیرا باشیم و نه برخورد با روزنامه وطن امروز را تجویز کنیم و تشویقگر برخورد با رسانههای منتقد دولت مستقر باشیم، اما پرسش این است که همان نگاه و رویکردی که «مهمان ناخوانده» نامیدن بشار اسد را مستوجب مجازاتی در سطح توقیف یک روزنامه میداند منطقاً چگونه میتواند در برابر کودک نامیدن دیپلمات ارشد جمهوری اسلامی سکوت کرده و حتی نیازی به تذکر دادن هم احساس نکند؟!
مشکل بزرگتر آنجاست که چنین رویه دوگانهای اندک اندک تبدیل به قاعده شده است و میتوان مثالهایی متعدد را در این زمینه به سادگی به یاد آورد و اتفاق خطرناک همین جاست. جایی که در هنگام اجرای قانون میان این و آن تبعیص قائل شویم.
امید است که مسئولان ارشد قضایی و سایر ارکان تاثیرگذار در کشور به چنین اتفاقاتی توجهی جدی نشان داده و اجازه ندهند شاهد فراگیر شدن نگاهی تبعیض آمیز به رسانهها باشیم که نتیجه قطعی آن جز افزایش ناامیدی و بی اعتمادی اجتماعی نخواهد بود.