تاریخ انتشار : ۱۳۹۸/۰۵/۰۶ ساعت ۱۷:۳۱
کد مطلب : ۱۸۳۸۴۴
خوشحالی ندارد اما...!
محمد توکلی
آیت الله سیداحمد خاتمی، امام جمعه موقت تهران در خطبه‌های نماز جمعه این هفته پایتخت خطاب به رسانه‌های منتقد گفته است از اینکه نمازهای جمعه در کشور خلوت شده خوشحال نباشند و تاکید کرده که برنامه‌های شبکه‌های مختلف صداوسیما باید مردم را تشویق به حضور در نماز جمعه کند. درباره این بخش از اظهارات خطیب نماز جمعه تهران چند نکته قابل ذکر است که در ادامه به آن می‌پردازیم:
۱. اینکه فردی با ویژگی‌های شخصیتی و سیاسی آقای احمد خاتمی بالاخره به این نتیجه رسیده است که نمازهای جمعه خلوت شده و این موضوع را از طریق این تریبون رسمی اعلام کرده فارغ از مقدمه و مؤخره سخنانش به خودی خود امر مبارکی است و نشانگر آن که در نهایت با تاخیری چند ساله هم که شده واقعیت‌های این چنینی هم برای همه عیان خواهد شد.
۲. سوءتفاهمی که برای امام جمعه موقت تهران ایجاد شده آن است که تصور می‌کنند رسانه‌های منتقد اظهارات امامان جمعه که همگی‌شان هم از یک جناح سیاسی و فکری نیز برگزیده می‌شوند به این معنا است که اکنون با خلوت شدن نمازهای جمعه شادمان هستند. این در حالی است که از قضا همان انتقادات و اعتراضات به امثال آقایان خاتمی و علم‌الهدی به جهت آن است که نتیجه چنین اظهاراتی از تریبون‌های نماز جمعه رویگردانی جامعه از این گردهمایی هفتگی سیاسی - مذهبی خواهد بود؛ خود شکن آیینه شکستن خطاست!
۳. پیشنهاد امام جمعه موقت تهران مبنی بر یاری طلبیدن از صداوسیما برای تشویق مردم جهت حضور در نمازهای جمعه نیز نشانگر آن است که علل واقعی این اتفاق هنوز آن طور که شایسته است مورد توجه تصمیم‌گیران قرار نگرفته است. واقعیت آن است که صداوسیما، خود به وضعیتی مشابه نمازهای جمعه و شاید از جهاتی ناامیدکننده‌تر از آن دچار شده است و بخش سیاسی این رسانه که ادعای ملی بودن هم دارد از کمترین میزان حمایت و اعتماد مردمی برخوردار است، در نتیجه خود نیازمند کمک است و یاری طلبیدن از آن برای رونق‌بخشی به نمازهای جمعه به شوخی می‌ماند.
۴. و نکته پایانی یک یادآوری است؛ اذعان خطیب موقت نماز جمعه تهران به خلوت شدن نمازهای جمعه هم‌زمان با سالروز اقامه نماز جمعه به امامت آیت‌الله طالقانی بود؛ نماز جمعه‌ای که برخی آمارها مشارکت در آن را میلیونی اعلام کرده بودند. این تقارن زمانی به شدت عبرت‌آموز است. بر همین اساس ضرورت دارد تا تصمیم‌گیران بیندیشند که در چهار دهه اخیر چه بر سر این تریبون مهم آمده است که از نماز جمعه میلیونی به نماز جمعه خلوت رسیده‌ایم؟ شاید نگاهی به تبار فکری و سیاسی ائمه جمعه گذشته و حال راهنمای خوبی برای یافتن پاسخ این پرسش باشد!
آیت الله سیداحمد خاتمی، امام جمعه موقت تهران در خطبه‌های نماز جمعه این هفته پایتخت خطاب به رسانه‌های منتقد گفته است از اینکه نمازهای جمعه در کشور خلوت شده خوشحال نباشند و تاکید کرده که برنامه‌های شبکه‌های مختلف صداوسیما باید مردم را تشویق به حضور در نماز جمعه کند. درباره این بخش از اظهارات خطیب نماز جمعه تهران چند نکته قابل ذکر است که در ادامه به آن می‌پردازیم:
۱. اینکه فردی با ویژگی‌های شخصیتی و سیاسی آقای احمد خاتمی بالاخره به این نتیجه رسیده است که نمازهای جمعه خلوت شده و این موضوع را از طریق این تریبون رسمی اعلام کرده فارغ از مقدمه و مؤخره سخنانش به خودی خود امر مبارکی است و نشانگر آن که در نهایت با تاخیری چند ساله هم که شده واقعیت‌های این چنینی هم برای همه عیان خواهد شد.
۲. سوءتفاهمی که برای امام جمعه موقت تهران ایجاد شده آن است که تصور می‌کنند رسانه‌های منتقد اظهارات امامان جمعه که همگی‌شان هم از یک جناح سیاسی و فکری نیز برگزیده می‌شوند به این معنا است که اکنون با خلوت شدن نمازهای جمعه شادمان هستند. این در حالی است که از قضا همان انتقادات و اعتراضات به امثال آقایان خاتمی و علم‌الهدی به جهت آن است که نتیجه چنین اظهاراتی از تریبون‌های نماز جمعه رویگردانی جامعه از این گردهمایی هفتگی سیاسی - مذهبی خواهد بود؛ خود شکن آیینه شکستن خطاست!
۳. پیشنهاد امام جمعه موقت تهران مبنی بر یاری طلبیدن از صداوسیما برای تشویق مردم جهت حضور در نمازهای جمعه نیز نشانگر آن است که علل واقعی این اتفاق هنوز آن طور که شایسته است مورد توجه تصمیم‌گیران قرار نگرفته است. واقعیت آن است که صداوسیما، خود به وضعیتی مشابه نمازهای جمعه و شاید از جهاتی ناامیدکننده‌تر از آن دچار شده است و بخش سیاسی این رسانه که ادعای ملی بودن هم دارد از کمترین میزان حمایت و اعتماد مردمی برخوردار است، در نتیجه خود نیازمند کمک است و یاری طلبیدن از آن برای رونق‌بخشی به نمازهای جمعه به شوخی می‌ماند.
۴. و نکته پایانی یک یادآوری است؛ اذعان خطیب موقت نماز جمعه تهران به خلوت شدن نمازهای جمعه هم‌زمان با سالروز اقامه نماز جمعه به امامت آیت‌الله طالقانی بود؛ نماز جمعه‌ای که برخی آمارها مشارکت در آن را میلیونی اعلام کرده بودند. این تقارن زمانی به شدت عبرت‌آموز است. بر همین اساس ضرورت دارد تا تصمیم‌گیران بیندیشند که در چهار دهه اخیر چه بر سر این تریبون مهم آمده است که از نماز جمعه میلیونی به نماز جمعه خلوت رسیده‌ایم؟ شاید نگاهی به تبار فکری و سیاسی ائمه جمعه گذشته و حال راهنمای خوبی برای یافتن پاسخ این پرسش باشد!
