تاریخ انتشار : ۱۳۹۸/۰۷/۲۰ ساعت ۲۰:۵۰
کد مطلب : ۱۸۹۷۷۴
مسئله، فراتر از انتخابات است
گروه سیاسی: بهزاد نبوی، فعال سیاسی اصلاح‌طلب برای چندمین بار بر حضور بدون قید و شرط در انتخابات تاکید کرده است. او که این بار در جمع حزب ندای ایرانیان سخن می‌گفت در پاسخ به برخی اظهارنظرهای حاضران این نشست در نقد مشارکت در انتخابات و در واکنش به پیشنهاد عدم مشارکت اصلاح‌طلبان در انتخابات مجلس، این دیدگاه‌ها را رد کرده و بر مشارکت گسترده اصلاح‌طلبان در انتخابات تاکید کرده است.
شاید اگر آنچه آقای نبوی می‌گفت در حد یک اظهارنظر بود، با احترام به سوابق ایشان اساساً احتیاجی به وقت صرف کردن برای پاسخ به آن وجود نمی‌داشت، اما مشکل اینجاست که همین نگاه و رویکرد به انتخابات اندک اندک از سوی بزرگان و تصمیم‌گیران جریان اصلاح‌طلبی نیز در حال تکرار شدن است و ظاهرا این جریان سیاسی بی توجه به صدای بلندی که از جامعه شنیده می‌شود به دنبال تَکرار تجربه شکست‌خورده انتخابات ۹۲، ۹۴ و ۹۶ است. همین موضوع سبب آن می‌شود که به اظهارنظر بهزاد نبوی، چریکِ دیروز و سیاستمدارِ امروز را در جایگاهی فراتر از یک دیدگاه در میان فراوان اظهارنظرهای سیاسی که روزانه بیان می‌شود بنگریم.
به نظر می‌رسد که جریانی که بیش از دو دهه است با نام اصلاحات شناخته می‌شود بر سر یک دو راهی جدی قرار گرفته است؛ دو راهی که یک سوی آن مشارکت بی قید و شرط در انتخابات است، حتی به قیمت ائتلاف با رقبای سیاسی و مسخ شدن این جریان فکری ریشه‌دار، همان که در چند سال اخیر شاهدش بوده و هستیم و راه دیگر حرکت به سوی جامعه و شنیدن صدای مردم ایران با همه تنوع‌های فکری، فرهنگی و سیاسی واقعی که در جامعه ایرانی وجود دارد است.
انتخاب راه نخست حتما برای افرادی که در این مسیر قرار می‌گیرند منافع مادی سرشار و حاشیه امنیت قابل قبولی را ایجاد خواهد کرد. همان وضعیتی که نمایندگان و دولتمردانی که اصلاح‌طلب خوانده می‌شوند در این سال‌ها تجربه کرده‌اند و البته به همین نسبت نیز جدا افتادگی از جامعه و دور شدن از آرمان‌های آزادی‌خواهی و دموکراسی‌خواهانه‌ای که ریشه در دوران مشروطه دارد را در این افراد شاهد خواهیم بود.
اما راه دیگر عبور از قدرت رسمی به سمت متن جامعه است و همراه شدن با مطالبات اجتماعی، سیاسی و اقتصادی مردم. انتخاب این راه خطراتی هم به همراه خواهد داشت. در آن نه خبری از منافع اقتصادی چسبندگی به قدرت است و نه حاشیه امنی جز پشتیبانی و همراهی مردم وجود خواهد داشت. امروز، اصلاح‌طلبان بر سر این دو راهی قرار گرفته‌اند و باید دست به انتخابی سرنوشت‌ساز بزنند؛ مسئله، فراتر از انتخابات است!
شاید اگر آنچه آقای نبوی می‌گفت در حد یک اظهارنظر بود، با احترام به سوابق ایشان اساساً احتیاجی به وقت صرف کردن برای پاسخ به آن وجود نمی‌داشت، اما مشکل اینجاست که همین نگاه و رویکرد به انتخابات اندک اندک از سوی بزرگان و تصمیم‌گیران جریان اصلاح‌طلبی نیز در حال تکرار شدن است و ظاهرا این جریان سیاسی بی توجه به صدای بلندی که از جامعه شنیده می‌شود به دنبال تَکرار تجربه شکست‌خورده انتخابات ۹۲، ۹۴ و ۹۶ است. همین موضوع سبب آن می‌شود که به اظهارنظر بهزاد نبوی، چریکِ دیروز و سیاستمدارِ امروز را در جایگاهی فراتر از یک دیدگاه در میان فراوان اظهارنظرهای سیاسی که روزانه بیان می‌شود بنگریم.
به نظر می‌رسد که جریانی که بیش از دو دهه است با نام اصلاحات شناخته می‌شود بر سر یک دو راهی جدی قرار گرفته است؛ دو راهی که یک سوی آن مشارکت بی قید و شرط در انتخابات است، حتی به قیمت ائتلاف با رقبای سیاسی و مسخ شدن این جریان فکری ریشه‌دار، همان که در چند سال اخیر شاهدش بوده و هستیم و راه دیگر حرکت به سوی جامعه و شنیدن صدای مردم ایران با همه تنوع‌های فکری، فرهنگی و سیاسی واقعی که در جامعه ایرانی وجود دارد است.
انتخاب راه نخست حتما برای افرادی که در این مسیر قرار می‌گیرند منافع مادی سرشار و حاشیه امنیت قابل قبولی را ایجاد خواهد کرد. همان وضعیتی که نمایندگان و دولتمردانی که اصلاح‌طلب خوانده می‌شوند در این سال‌ها تجربه کرده‌اند و البته به همین نسبت نیز جدا افتادگی از جامعه و دور شدن از آرمان‌های آزادی‌خواهی و دموکراسی‌خواهانه‌ای که ریشه در دوران مشروطه دارد را در این افراد شاهد خواهیم بود.
اما راه دیگر عبور از قدرت رسمی به سمت متن جامعه است و همراه شدن با مطالبات اجتماعی، سیاسی و اقتصادی مردم. انتخاب این راه خطراتی هم به همراه خواهد داشت. در آن نه خبری از منافع اقتصادی چسبندگی به قدرت است و نه حاشیه امنی جز پشتیبانی و همراهی مردم وجود خواهد داشت. امروز، اصلاح‌طلبان بر سر این دو راهی قرار گرفته‌اند و باید دست به انتخابی سرنوشت‌ساز بزنند؛ مسئله، فراتر از انتخابات است!
