ویروس غنی و فقیر

رضا صادقیان
نه تنها  کرونا بلکه شیوع هر کدام از ویروس‌ها، بیماری واگیردار و حتی بیماری‌های ارثی کارکردشان در بدن افراد ثروتمند و ناتوان از تامین نیازهای روزمره زندگی، تفاوت‌های بسیار دارد.

 از روز نخست شیوع  کرونا بسیاری از ناظران درباره دموکرات بودن و تفاوت قایل نشدن این ویروس میان دارا و ندارها در تمام جهان گفتند؛ آدرس اول این افراد در تحلیل‌هایشان به ظاهر درست بود. ویروسی که همه را راهی بیمارستان‌ها می‌کند، به فقیر و غنی رحم ندارد، با ورودش به هر نقطه از جهان کسب و کار و زندگی آدمیان را برای همیشه دگرگون و سطح رویارویی‌ و جدالش با انسان امروزی یکسان است. در صورتی که چنین نیست، گویا تا اینجای کار ابتلای برخی از شهروندان در مقایسه با سایر مردم تفاوت‌های اساسی در جهان را به نمایش گذاشته است.

آنچه به عنوان افزایش شکاف فقیر و غنی طی سال‌های اخیر درباره‌اش حرف زده می‌شود حال بهتر نمایان شده است؛ گویی آن سوی این شکاف و با وجود جولان کرونا در دنیا، افرادی در ساحل امن و آرام نشسته‌اند و این سوی شکاف انسان‌های بحران‌زده مشغول روزمره‌گی و امروز را به فردا رساندن هستند و البته پس از  ابتلا به کرونا مرگ در انتظارشان خواهد بود. تا زمان حال برای درمان قطعی کرونا واکسن و دارویی خاص کشف و به بازار عرضه نشده است. براساس اطلاعات منتشر شده توسط کادر درمان بسیاری از پزشک‌ها از داروهای جایگزین برای بهبود وضعیت بیماران استفاده می‌کنند؛ دارویی‌هایی که طی دو ماه اخیر با قیمت‌های نجومی در بازار به فروش رسانده می‌شوند. عده‌ای از افراد غنی  علیرغم ابتلا به کرونا پای مبارکشان به بیمارستان‌ها کشیده نمی‌شود. 

در خانه ویزیت می‌شوند، در خانه قرنطینه می‌شوند،‌ در خانه شخصی‌ وسایل درمانی استقرار پیدا می‌کند و داروهای مشابه که تا کنون پاسخ مناسبی را در جهت کسب سلامتی در سایر بیماران کرونایی از خودشان بروز داده‌اند با هر مبلغی تهیه و استفاده می‌شوند و در نهایت در همان خانه هم خوب و سلامت به زندگی عادی بازگردانده می‌شوند. ابتلا و کسب سلامتی کامل در کمتر از یک هفته توسط بازیگران سینما، برنامه‌سازان تلویزیونی، سیاست‌مداران و افراد ثروتمند در جهان حکایت دقیق این وضعیت و شکاف زیست برخوردارها و نابرخوردارها است.

اما همین وضعیت برای مردم عادی تفاوت‌ها دارد؛ احتمالا اگر امکان تهیه این امکانات را نداشته باشند که ندارند به سادگی با مرگ رویارو می‌شوند و تمام. گویا مبتلا شدن به کرونا برای افراد غنی با دشواری اندکی رسیدن به جاده سلامت را در پایان داستان به همراه دارد و همین وضعیت برای افراد غیر توانگر گام برداشتن به سوی مرگ است. افزایش آمار مرگ و میر در جهان نشانه کامل همین نابرابری در تهیه وسایل درمانی و داروهای گران قیمت برای رهایی از کروناست. کرونا، دموکرات نیست، به تعبیری  کلی‌تر می‌توان گفت هیچ بیماری در بدن افراد به یک شکل بروز پیدا نمی‌کند. اساسا از چشم یک ویروس همه برابر هستند؛ ولی دنیایی که آدمیان برای خود ساخته‌اند و سطح دسترسی آنان به وسایل مورد نیاز با توجه به توان مالی آنها حکم نهایی را درباره دموکرات و غیر دموکرات بودن بیماری‌ها صادر می‌کند.