رضا صادقیان
طی روزهای اخیر شمار قابل توجهی از شهروندان خبرهای مربوط به انتخابات ریاست جمهوری ایالات متحده را دنبال کردند. طیفی که موافق به قدرت رسیدن دوباره ترامپ بودند و عدهای که باور دارند با انتخاب بایدن وضعیت بهتر از امروز خواهد شد. اما این همه ما را با پرسش چرایی مهم بودن اخبار انتخابات روبرو میکند، به واقع چرا بخش قابل توجهی از مردم دنبال کننده خبرهای این انتخابات بودند؟
طی سه سال اخیر و با افزایش قیمت کالاهای اساسی، کمبود برخی اجناس در بازار، افزایش پی در پی قیمت ارز، کم ارزش شدن قدرت پول ملی و تحمیل فشارهای اقتصادی بواسطه گسترده شدن تحریمهای ظالمانه به شهروندان، دولتمردان تلاش کردند با ارایه تصویری که در آن آینده خوب جلوهگر شود بخشی از نگرانی مردم را مرتفع سازند. به عنوان مثال میتوان درباره بهبود وضعیت اقتصادی، مقابله با گران فروشی و ایستادگی در برابر قیمتهای سر به فلک کشیده خودرو و مسکن و جلوگیری از ریزش قدرت پول ملی و بازگشت رونق به بازار سرمایه و... که در سخنرانیهای رییس جمهور و معاول اول دولت تکرار شد، اشاره کرد. متاسفانه نه تنها هیچکدام از این سخنان به واقعیت پیوند نخورد، بلکه مردم شاهد آن بودند که هر روز به قیمت کالاها افزوده میشود، بازار سرمایه با افول عجیب و غریب روبرو شد و قیمت خودروهای ساخت داخل و مسکن و کالاهای اساسی با سرعت بیشتری افزایش یافت.
براساس اطلاعات آماری موجود در سایت گوگل، ایرانیان رتبه 42 را در میان کشورهایی که خبرهای انتخابات آمریکا را دنبال میکردند، کسب نمودند. بیتردید دنبال کنندگان خبرهای انتخابات در کشوری دیگر به این نتیجه رسیدهاند که بودن و نبودن یک شخص و به دنبال آن سیاستهای اعمال شده توسط فرد منتخب در زندگی آنان تاثیر گذار است، از همینرو دایم در میان خبرها میگردند تا مراد خود را بیابند. مهمترین نکته آن است که این جستجوها و حساسیتها دقیقا از سوی شهروندانی اتفاق میافتد که طی سالهای اخیر و به صورت مکرر به آنان درباره بیاثر بودن سیاستهای کشورهای خارجی به صورت عام و کشور آمریکا به شکل خاص گفته شده است.
گمان کنیم بخش زیادی از گفتارهای مسئولان درباره بهبود وضعیت کسب و کار و معیشت مردم به واقعیت پیوند میخورد، در واقع مردم شاهد آن بودند که پس از تصمیمگیری مقام ارشد اجرایی و سایر کارگزاران درباره گرانیها و سایر کمبودهای بوجود آمده، پس از مدتی کاهش قیمتها را در زیست روزمره خود لمس میکردند. بیشک در چنین هنگامهای نه تنها شمار قابل توجهی از شهروندان به نتیجه انتخابات سایر کشورها بیتوجه بودند، بلکه نگاهشان به کنش سیاستمداران داخلی بود.