آقایان! در برابر دنیای مردم نایستید تا در برابر دینتان نایستند!

گروه سیاسی: مهدی نصیری «فعال رسانه‌ای اصولگرا» در یادداشتی نوشت: 
دو اشتباه راهبردی شدیدا زیانبار پس از استقرار جمهوری اسلامی عبارت بود از: 
۱. تقدم دادن آخرت بر دنیا 
۲. اسلامی سازی آمرانه جامعه
تصور اغلب ایدئولوگهای دینی و انقلابی در جمهوری اسلامی این بوده است که آخرت بر دنیا مقدم بوده و بلکه می توان دنیای مردم را فدای آخرت آنها کرد. این مساله گاهی با عنوان تقدم فرهنگ بر اقتصاد نیز مطرح می شود.
البته فرهنگ و معنویت و آخرت، تقدم رتبی و ارزشی بر اقتصاد و دنیا دارند اما تقدم وجودی با اقتصاد و دنیاست و بدون وجود یک اقتصاد و دنیای مطلوب و آباد نمی توان به فرهنگ و آخرت آباد رسید.
قران و روایات مملو از این آموزه است که دنیای مطلوب و آباد و غنی، مقدمه و بستری برای رسیدن به معنویت و فرهنگ و آخرت مطلوب و بهشت موعود است. از  جمله این روایات این است که: "دنیا مزرعه آخرت است" و "بدون معاش، معادی نخواهد بود." 
نکته مغفول دوم در میان اغلب ایدئولوگها و فقها این است که با جبر و اکراه و آمریت نمی توان جامعه را دیندار و اهل شریعت کرد و بلکه بر اساس منطق قران و سیره اهل بیت ع مجاز به این کار نیستیم. همین اشتباه را رژیم پهلوی به نوعی دیگر با پی گیری تجدد آمرانه مرتکب شد و موجب تحریک اهل مذهب و سنتی ها علیه خود شد. 
غفلت از این دو اصل محوری،  مسائل و معضلات عدیده ای را بر سر جمهوری اسلامی آوار کرده است و آقایان و نهادهای بالادستی نظام همچنان اسیر این غفلت بوده و نمی توانند برای برون رفت از این مهلکه راهی بیاندیشند و لذا مرتبا و گاه و بیگاه برای جامعه و جوانان و زنان در تریبونهای سیاسی و مذهبی و خطبه های نماز جمعه، خط و نشان می کشند و تهدید می کنند، در حالی که اثر معکوس آن را در تمام سالهای بعد از انقلاب مشاهده کرده اند.
باید به مسئولان و سیاستگذاران نظام یادآور شد برای برون رفت از این چرخه و تسلسل باطل، اولا باید دست از سیاستهای دنیاستیز و فقر آفرین خود بویژه در عرصه روابط خارجی بردارید و اجازه بدهید مردم نفس بکشند و از چنبره تورم ویرانگر ناشی از تحریم و سیاستهای غلط اقتصادی خلاص شوند و کمر راست کنند و ثانیا به حکم دهها آیه قران و سیره پیامبران، مردم را در انتخاب عقیده و سبک زندگی آزاد بگذارید و خط قرمز را تنها تضییع و تجاوز به حقوق دیگران و نقض آشکار عفت عمومی قرار دهید، آنگاه خواهید دید جامعه در روندی آرام به ارزشهای دینی گرایش پیدا خواهد کرد و حلاوت دینداری آزادانه را خواهد چشید.
اما اگر همچنان بر روند باطل چهل و دو ساله پای فشاریم و در برابر دنیا و رفاه مردم و نیز حس آزادی و انتخابگری آنها بایستیم، آنان نیز به حکم فطرت و عقل، در برابر دین غیر عقلانی و وارونه و تحریف شده ما خواهند ایستاد و ما را مغلوب خواهند کرد و در این میان مسئولیت رخداد هر گونه افراط و تخریب علیه دین راستین از سوی بخشهایی از جامعه، بر عهده حاکمان ناآگاه و زمان نشناس خواهد بود.