حرمت صاحب‌خانه را نگه‌دارید؛ آقايان‌نماينده!

 آیت قیصربیگی

---

امروز مجلس به نوعی خود را در معرض دید صاحب خانه قرار داده است تا خود به طریقی دیگر داوری شود. مجلس عصاره نیروی انسانی یک ملت است تا خط و مشی درستی برای مردم آن سرزمین تعیین کند. مجلس در راس امور است تا امروز جلودار رسالت خطیر خود در راستای تعامل با ریس جمهور منتخب باشد. از آنجا که انتخابات مظهر مردم سالاری دینی در کشور ما محسوب مي‌شود، انتخاب مردم از اهمیت عرفی و شرعی نیز برخوردار است.

امروز انتخاب مردم ایران بر راه اعتدالی استوار است که مورد تاکید آموزه‌هاي دینی و قران کریم نیز هست. چراکه در آن دین اسلام را به دین وسط مورد خطاب قرار داده است. این مهم خود نشان از رسالت خطیر این گفتمان دارد تا سعادت دنیوی و اخروی یک ملت را با هم تحت پوشش قرار دهد. در این برهه زمانی خاص نیازمند تعامل معنی دار مجلس شورای اسلامی و دولت منتخب مردم هستیم. امروز پیوستار گسترده‌اي از چالش‌هاي داخلی از مسائل اقتصادی، اجتماعی و... تا چالش‌هاي خارجی در روابط بین الملل پیش روی دولت نوپا است. درک شرایط موجود زمینه ساز بینش واقع گرایانه خواهد شد که این مهم خود شروعی برای رفع و حل چالش‌ها و مشکلات است.

این روزها بیش از پیش نیازمند آگاهی ملت و نمایندگان خود در مجلس شورای اسلامی است تا ابتدا وضعیت موجود به درستی رویت شود تا بعد بتوان برای آن کاری کرد. خانه ملت این روزها درگیر بررسی صلاحیت وزرای پیشنهادی رئیس‌جمهور منتخب مردم است. شاید انتظار ملت از نمایندگان خود در این شرایط همان اعتدالی ست که در انتخابات ریاست جمهوری مورد تاکید قرار دادند. شاید انتظار رفتاری معتدل از نمایندگان ملت با منتخب ملت دور از انصاف نباشد. اعتدال نشانه تعادل و توازن در یک انسان بالغ است تا در هر شرایطی عملکردی مناسب از خود نشان دهد. اصولا نمایندگان یک ملت مي‌بایست تراز بالای آن ملت در تمامی شاخص‌هاي انسانی باشند.

امروز مردم شاهد منطق و استدلال نمایندگان موافق و مخالف وزرای پیشنهادی ریس جمهور منتخب هستند. مواظب باشیم در پیشگاه ملت خود و دنیای خارج عملکردی خردمندانه داشته باشیم. یک انسان مومن در پوشش یک نماینده بایست دارای ظرفیتی والا در بر خورد با مسائل و رویدادهای پیش رو باشد. امروز در فضای مجلس گاهی کنش و واکنش هایی انجام مي‌شود که حرمت صاحب خانه را زیر سوال مي‌برد! گاهی فضای مجلس با تذکرات مکرر ریس محترم مجلس مواجه مي‌شد. گاهی فضایی پیش مي‌آمد که فردی در جایگاه سخنوری مجلس در حال سخنرانی ست اغلب حرف او را گوش نمی دهند و همه به کاری مشغولند الا شنیدن صدای سخنران! چه حکمتی دارد برخی که پشت تریبون مي‌روند بایست با صدای بلند حرف بزنند!

آیا این افراط در نحوه سخن گفتن خود دلیلی نیست تا زبانها را به افطرا و تهمت بگشاید! شاید در یک وضعیت متعادل بتوان کنترلی بر قضاوت منصفانه داشت تا مبادا تزلزل افکار و احساسات داوری مان را بی ثبات کند! معمولا پشت هر خشم، عصبانیت و توهینی برهان ضعیف و بی اساسی نهفته است. یادمان باشد وقتی انگشت اتهام به سوی کسی دراز مي‌کنیم بدانیم که سه انگشت دیگر را به سوی خود نشانه رفته ایم! غالبا آنچه که افراد مي‌بینند، مورد قضاوت قرار مي‌دهند و بر زبان مي‌آورند خود نشانی از آن چیزی ست که درون خود دارند. از کوزه همان برون تراود که در اوست.

شاید در یک فضای آرام توام با آگاهی بتوان چرخه کنش و واکنش‌ها را به پاسخ آگاهانه تبدیل کرد. البته نمایندگان شجاع و توانمدی هم بودند که با صراحت و سخنوری زیبا دل صاحب خانه را شاد و خرسند کردند و ملت سپاسگزار و قدردان قاطبه نمایندگان شریف و با ادب خود در مجلس نیز هست. نماینده محترم، امروز روز توست تا در راس بودن خود را نه در گفتار بلکه در عملکردی صادقانه نشان دهید. امروز روز توست تا احترام صاحب خانه را با منش اعتدالی خود تکریم نمایید.