گروه سياسي: صادق زیباکلام - استاد دانشگاه و تحلیلگر مسایل سیاسی - و علی خضریان - فعال سياسي اصولگرا - در 16 آذر روز دانشجو در دانشگاه صنعتی شریف با یکدیگر مناظره کردند.
به گزارش ایسنا، صادق زیباکلام با اشاره به خاطرهای از سالروز 16 آذر سال 61 گفت: آن زمان من مدیرکل روابط بینالملل دانشگاه تهران و مسئول روابط عمومی این دانشگاه بودم. به مناسبت 16 آذر مطلبی را برای مطبوعات فرستادم ولی بعدازظهر همان روز از سوی مدیریت جهاد دانشگاه تهران احضار شدم و مرا توبیخ کردند که 16 آذر چه ربطی به انقلاب و نهضت اسلامی دارد.
وی افزود: حرف آنها درست بود زیرا در دهه 60، 16 آذر خیلی مطرح نبود و در آن زمان هنوز افرادی بر روی موج 16 آذر موجسواری نمیکردند. زیباکلام با بیان اینکه "در سال 1332 که 16 آذر رخ داد و در دهههای 20 و 30 عمدهترین نیروهایی که برخلاف رژیم شاه اقدام کردند احزاب چپ توده و طرفداران مصدق بودند"، خاطرنشان کرد: افرادی که در این روز یعنی 16 آذر شهید شدند هیچ ربطی به نهضت اسلامی نداشتند زیرا یکی نزدیک به حزب توده و دو نفر دیگر طرفداران دکتر مصدق بودند.
این تحلیلگر مسائل سیاسی ادامه داد: البته مدیریت دانشگاه درست میگفت، زیرا در آن زمان 16 آذر ربطی به نهضت اسلامی نداشت ولی من گفتم اگر قرار است برای 16 آذر اطلاعیهای داده نشود من دیگر روابط عمومی این دانشگاه نخواهم بود. بنابراین استعفا دادم و آنها هم استعفای مرا را قبول کردند.
وی در بخش دیگری از سخنانش با اشاره به اینکه "در سالهای نخست انقلاب، 16 آذر همچنان ربطی به نهضت اسلامی نداشت"، این پرسش را مطرح کرد که "پس چرا در این سالها 16 آذر اینقدر مهم شده است؟" و افزود: 16 آذر پس از دوم خرداد بود که مطرح و مهم و در حقیقت احیا شد و بزرگداشت آن نیز در این زمان صورت گرفت. همچنین باید بگویم اولین باری که این مراسم به صورت جدی برگزار شد، بعد از دوم خرداد بود که به مناسبت 16 آذر در دانشگاه تربیت مدرس، من و مرتضی نبوی به نمایندگی از دو جناح در مقابل یکدیگر حضور پیدا کردیم.
این تحلیلگر مسائل سیاسی با بیان اینکه "پس از دوم خرداد، 16 آذر مهم شد و رییسجمهور به مناسبت این روز اعلامیه داد و سخنرانی کرد"، تاکید کرد: پس از این امر بود که اصولگراها متوجه شدند میتوانند از 16 آذر بهرهبرداری سیاسی کرده و آن را مصادره به مطلوب کنند، چراکه آنها اصلا نمیخواهند سر به تن جنبش دانشجویی باشد و به همین دلیل شاهد بودیم که پس از دوم خرداد آنها متوجه شدند که این روز چقدر میتواند برای آنها مفید باشد. بنابراین در 16 آذر دست به پرچمسوزی، شعارهای مرگ بر آمریکا و کارهایی از این قبیل زدند.
این صحبتهای زیباکلام با تشویق دانشجویان همراه شد.
در بخش ادامه این مناظره، علی خضریان فعال دانشجویی سابق و از اعضای اتحادیه انجمنهای اسلامی دانشجویان مستقل کشور در پاسخ به صحبتهای زیباکلام گفت: نمیدانم چرا شما اینقدر علاقه به نقل خاطرات بدون سند دارید. البته هاشمی هم معمولاً خاطراتش را همینطور بدون سند عنوان میکرد. برخی دانشجویان فریاد زدند که «بگو آیتالله هاشمی».
وی خطاب به زیباکلام افزود: من از روح شهدای 16 آذر عذر میخواهم، چراکه شما آنها را چپ خواندید. در پاسخ به شما که گفتید روزنامهها قبل از دوم خرداد هیچ مطلبی در رابطه با 16 آذر منتشر نمیکردند، باید بگویم در تاریخ 58.9.15 روزنامه جمهوری اسلامی با برادر شهید شریعترضوی مصاحبه کرد و او از برادر شهیدش نقل آیهای از قرآن را کرد و من همین حالا میگویم چطور میتوانید بگویید که او مارکسیست بوده در حالیکه آیهای از قرآن از او نقل میکنند. همچنین در آذر 59 نیز برادر یکی دیگر از شهدا از قول برادرش میگوید که او علاقه زیادی به مولا علی (ع) داشته و مانند او به یتیمان کمک میکرده است. باز هم میگویم کجای مارکسیسم به مولا علی (ع) ربط دارد؟
خضریان ادامه داد: در روزنامه اطلاعات 16 آذر 50 نیز از خانواده قندچی نقل شده است از آنجایی که شهدای دیگر 16 آذر در مکان مقدسی خاک شده بودند ولی فرزند آنها در محل دور افتاده قرار داشت. آنها تصمیم گرفتند که فرزند آنها هم مانند سایر شهدای 16 آذر در امامزاده عبدالله مدفون شود؛ بنابراین باید بگویم 16 آذر از ابتدا امری دینی، اسلامی و ضداستکباری بوده است، پس بهتر است که شما کمی بیشتر تاریخ را مطالعه کنید. در این لحظه، برخی دانشجویان، خضریان را هو کردند.
زیباکلام در بخش دیگری از این مناظره با تاکید بر اینکه "نمیخواهم مجادله کنم ولی باید بگویم که بروید ببینید پس از کودتای 28 مرداد چه کسانی بازداشت شدند و چند درصد آنها از جبهه ملی، چپها و ... بودند و چه تعداد از اسلامگراها؟"، ادامه داد: اسلامگرایی به عنوان جریانهای سیاسی از اواخر 30 و اوایل 40 شکل گرفت. البته فداییان اسلام حضور داشتند ولی هیچگاه در میان قشر فرهیخته و تحصیلکرده کشور جایگاهی نداشتند.
این تحلیلگر مسایل سیاسی تاکید کرد: من نگفتم که این شهدا عضو حزب توده بودند، بلکه به یادتان آوردم که فضای آن دوره چگونه بود. علاوه بر آن باید بگویم ظرف هشت سال گذشته 16 آذر چگونه برگزار شد و اینکه دکتر احمدینژاد چند بار در این روز در دانشگاه صحبت کرد. در سالهای قبل از انقلاب در دانشگاههای بزرگ همواره 16 آذر بهانهای برای مخالفت دانشجویان و نشان دادن بغض آنها نسبت به حکومت بود به همین دلیل آنها به دانشگاه میرفتند ولی کلاسها را تعطیل کرده و به تجمع و تحصن میپرداختند. همچنین بسیاری از دانشجویان توسط نیروهای رژیم بازداشت میشدند ولی پس از مدتی رژیم شاه که از این تجمعها در 16 آذر خسته شده بود در سال 56 تصمیم گرفت تمام دانشگاهها را چند روز قبل و چند روز بعد از 16 آذر تعطیل کند.
وی در ادامه با اشاره به خاطرهای از آذر 56 گفت: در آن روز وقتی که صبح به دانشگاه رفتم دیدم که نیروهای زیاد گارد مقابل دانشگاه ایستادند و محمد ملکی اولین رییس دانشگاه تهران که بعد از انقلاب یک چهارم عمر خود را در زندان به سر برد، به همراه تعداد دیگری از افراد که آنها هم بعد از انقلاب یا دچار مشکل شدند یا مجبور به ترک ایران شدند، در مقابل مسجد ایستاده و برای شهدای 16 آذر نماز میخواندند.
در این هنگام دانشجویان زیباکلام را تشویق کردند.
خضریان در ادامه این مناظره خطاب به زیباکلام گفت: خوشحال هستم که قبول کردید شهدای 16 آذر چپ نبودند، ولی آیا شما واقعا نگران آزادی دانشجویان هستید؟
زیباکلام در پاسخ به خضریان با لبخند گفت: نه من میخواهم دهانشان را ببندم.
خضریان ادامه داد: من این سوال را جدی پرسیدم زیرا شما در سال 87 تنها استاد دانشگاهی بودید که حاضر شدید از جاسبی دفاع کنید و به دلیل همین دفاع هم به شما تندیس داده شد، این در حالی است که در آن زمان یک دانشجو به دلیل کشیدن کاریکاتور از دانشگاه اخراج شده بود پس باید بگویم شما واقعا طرفدار بسته شدن دهان دانشجو هستید وگرنه حاضر نمیشدید از جاسبی دفاع کنید.
این فعال پیشین دانشجویی خاطرنشان کرد: شما اگر دغدغه دانشجو داشتید چرا در آن زمان هیچ صحبتی نکردید؟ برخی دانشجویان به این صحبتهای خضریان اعتراض کردند.
خضریان نیز در اعتراض به این دانشجویان گفت: زمانی که آقای زیباکلام صحبت میکنند سکوت برقرار است و این نشانه شأن افرادی است که مخالف او هستند ولی شما مرتب صحبتهای مرا قطع میکنید. همینطور باید بگویم کسانی که میگویند جانم را میدهم تا مخالفم صحبت کند چطور اجازه نمیدهند که من سخنانم را بگویم؟
وی در بخش دیگری از سخنان خود با اشاره به حضور امروز رییسجمهور در مراسم 16 آذر در دانشگاه شهید بهشتی اظهار کرد: رییسجمهور تنها عادت به برقراری مونولوگ دارد نه دیالوگ؛ به همین دلیل به نمایندگان دانشگاهها اجازه صحبت داده نشد. این در حالی است که احمدینژاد در سال 84 تصویرش را در جلویش آتش زدند و او هیچ نگفت. دانشجویان به این صحبتها نیز به شدت اعتراض کردند.
زیباکلام در ادامه این مناظره با بیان اینکه "من نمیگویم بعد از 22 خرداد سال 88 چه تعداد دانشجو ستارهدار و اخراج شدند چون این امر کاملا بدیهی است"، گفت: از جاسبی تندیس دریافت نکردم و نمیدانم این صحبتهایی که میگویید یعنی چه.
وی افزود: در رابطه با بحث ضدیت و دشمنی با آمریکا باید بگویم که نمیدانم این امر در ذات انقلاب بود یا خیر، البته به عقیده من نبود زیرا به طور کلی فضای آن زمان نه تنها در ایران بلکه در جهان اینگونه بود که بحث مارکسیستی رواج بسیاری داشت و قهرمانان آن زمان افرادی مانند چهگوارا بودند و مارکسیستهای انقلابی فلسطینی و ... بودند؛ بنابراین گفتمان مطرح در ایران هم متأثر از ادبیات مارکسیستی بود. همچنین پس از انقلاب در همان ماههای نخست انقلاب، مبارزه جدی بین طرفداران مارکسیست و دانشجویان خط امام صورت میگرفت.
این استاد دانشگاه با بیان اینکه "پس از 12 سال 58 بود که برخی متوجه آمریکاستیزی شدند و اینکه این امر چقدر میتواند جایگاه آنها را در داخل و خارج بالا ببرد"، گفت: همچنین آنها به این نکته پی بردند که با پیش کشیدن بحث آمریکاستیزی به راحتی میتوانند دهان نهضت آزادی، جبهه ملی و مارکسیستها را ببندند. همین امر باعث شد که بحث آمریکاستیزی رفته رفته بخشی از هویت انقلاب اسلامی شود.
وی اضافه کرد: باید بگویم در این سالها روشنفکران، فرهیختگان، برخی از روحانیون و دانشجویان برایشان دیگر حنای آمریکاستیزی رنگی ندارد بلکه بحث مهم برای آنها آزادی زندانیان سیاسی، آزادی مطبوعات و انتخابات آزاد است. همچنین اگر در گذشته آمریکاستیزی اعتبار داشت، امروز حقوق بشر، آزادی و بسیاری دیگر از مسائل اجتماعی در جامعه مطرح هستند. (تشویق حضار).
زیباکلام در بخش دیگری از صحبتهای خود با اشاره به بیتوجهی به مسائلی مانند از خشک شدن دریاچه ارومیه و بسیاری مسائل دیگر، گفت: در سالهای 57 افرادی مانند من و بسیاری از کسانی که حتی از دیوار سفارت آمریکا بالا رفتند توجهی به آزادیهای مدنی و سیاسی و بحث قانونمداری نداشتیم ولی امروز متوجه شدیم که این طرز تفکر ما اشتباه بوده است.
این تحلیلگر مسایل سیاسی در پایان تاکید کرد: ظرف 48 ساعت گذشته مرگ نلسون ماندلا موج بزرگی را در میان مردم جهان به راه انداخته است و این امر نشان میدهد که جهان امروز قهرمانانی مانند ماندلا، سوچی و گاندی را که افرادی مخالف خشونت هستند الگو و قهرمان خود میداند.
در پایان این مراسم از خانوادههای شهدای هستهای تجلیل به عمل آمد.