اصولگرایان به دنبال جعل امید 

گروه سیاسی: سایت امتداد نوشت: در یک‌سالگی دولت ابراهیم رئیسی وضع آنچنان خراب شده که علیه دولت رئیسی در خیابان ها شعارهایی سر می دهند که در دولت خاتمی شاهد آن نبودیم. در دولت احمدی نژاد دوسال پایانی شاهدش بودیم در دولت روحانی در سه سال پایانی. اما دولت رئیسی این رکورد را به یکسالگی خود ارتقا داده است. در این وضعیت اصولگرایان به دنبال «تزریق» و یا بهتر است گفته شود «جعل امید» روبه رو هستیم. در چند روز گذشته اصولگرایان با انتشار مطالبی تلاش می کنند امید جعلی را به مردم تزریق کنند. 
روزنامه فرهیختگان که پرونده ای با مضمون «تزریق امید» در یکسالگی دولت منتشر کرده معتقد است که «وضعیت بحرانی برخی از مهم‌ترین معیارهای اقتصادی مانند مسکن، خودرو و ارز باعث شده است این دولت تا رسیدن به جایگاه یک دولت کاملا موفق در اذهان عمومی فاصله زیادی داشته باشد. فاصله‌ای که طی شدن آن نیازمند فهم دقیق و غیرشعارزده از مشکلات بود و اجرای آن جدیت و پیگیری مسئولان امر را می‌طلبد.»
جریان اصولگرا که به طور یکدست همه مناصب انتخابی و انتصابی قدرت را در دست دارد و با بهانه های مختلف همه مدیران و بدنه بوروکراسی را «تسویه» کرده است، به یکسالگی دولت نرسیده با بحران امید روبه رو شده است.
 آنها که تجربه انتخابات 2 خرداد 76 و 24 خرداد 92 را دیده و شور و امید تزریق شده به جامعه را تجربه کرده بودند در فردای انتخاب ابراهیم رئیسی تلاش کردند جامعه ای که بیش از 50 درصد آنها در انتخابات شرکت نکرده بودند را سرشار از امید نشان دهند. 
روزنامه کیهان که درخرداد 1400 دولت قبل را «قاتل امید» خوانده بود بلافاصله بعد از روی کار آمدن دولت رئیسی از فوران امید سخن گفته بود. در این باره به تیترهای زیر دقت کنید: 
 4 آبان 1400: عقده‌گشایی مدعیان اصلاحات علیه بازگشت امید به مردم
 ۲۵ اسفند ۱۴۰۰: دستاوردهای بزرگ سال1400 چگونه امید به مردم بازگشت
11 اسفند 1400: سنگ‌اندازی در مسیر دولت حمله به امید مردم
26 آبان 1400: نگرانی مدعیان اصلاحات از بازگشت امید
جریانی که امروز قدرت را کامل در دست دارد در 8 ساله دولت اصلاحات و اعتدال تمام تلاشش را برای سیاه نمایی و بحرانی نشان دادن وضعیت کشور به کار برد. اما امروز نگران ناامیدی جامعه شده است. نگرانی ای که به حق است. اما در عین حال باید گفت امید واهی و جعلی را نمی شود ( و نباید) به مردم تزریق کرد. نتیجه تزریق امید جعلی به مردم همان کاری است که در زمان روی کار آمدن ابراهیم رئیسی جریان اصولگرا به جامعه تزریق کرد و حالا متوجه شدند که نتیجه عکس به دست آوردند. 
از همین رو فرهیختگان با اشاره به وعده های ساخت یک میلیون مسکن و یک میلیون خودرو در سال و ثبات قیمت ها که اتفاقا با آزادسازی قیمت کالاها مشغول خالی کردن سفره های مردم است، می نویسد: «این‌ طرح‌ها همان‌طور که پتانسیل ایجاد امیدواری در افکار عمومی را دارد، درصورت به ثمر ننشستن می‌تواند به ضد خود نیز تبدیل شود. » 
نکته مهمتر اینکه آنها تازه بعد از یک سال فهمیدند که «نمی شود با ساده انگاری کشور را مدیریت کرد». فرهیختگان در یک گفتگو از لزوم «تزریق امید به جامعه» سخن گفته و به همین موضوع اشاره می کند: «تجربه عبدالملکی نشان داد خیلی نباید ساده به حل مشکلات کشور نگاه کرد. اینها فکر می‌کردند با تصمیم‌های خیلی ساده و کوچک می‌شود مشکلات کشور را حل کرد.» 
جریان یکدست شده در قدرت حالا که به یکسالگی خود رسیده تازه باور کرده که هیچ برنامه ای برای اداره کشور نداشته است. تازه درحال اعتراف هستند که با «ساده انگاری» نمی شود مسائل کشور را حل کرد. دولت در یکسالگی خود با کارنامه عملکردش در مورد وعده هایی که داده بود روبه رو خواهد شد. وعده هایی چون، ساخت مسکن، کاهش تورم و کنترل نرخ ارز، کاهش قیمت خودرو و اجاره مسکن. مقولاتی که در همه آنها کارنامه ای به شدت غیرقابل دفاع از خود برجای گذاشته است.